“O αγαπών σε, Μίτιας”
Μ. Καραγάτσης
Λογοτεχνία
Εκδόσεις: Εστία
Η ανέκδοτη αλληλογραφία του Μ. Καραγάτση με τους συμφοιτητές του Γιώργου Ρωμανού και Νικόλαο Κάλας μάς αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της προσωπικής ιστορίας του, που αφορούν -μεταξύ άλλων- και στη συγγραφή του Συνταγματάρχη Λιάπκιν (1933): “Το έργο μου μάλλον θα εκδοθεί. Είναι καθαρά κομμουνιστικό. Μου φαίνεται ότι σου ανάγγειλα την προσχώρησή μου στις ιδέες της Γ’ Διεθνούς”, γράφει στον Ρωμανό, ενώ παράλληλα πληροφορεί τον Κάλας για την αναστάτωση που επικρατεί στο θεσσαλικό κάμπο, προσδοκώντας την “επανάσταση”. Ο Καραγάτσης γοητεύεται από τις ιδέες της κομμουνιστικής Αριστεράς σπρωγμένος από τη νεανική ροπή του προς την αμφισβήτηση των κοινωνικών στερεοτύπων, αλλά και επειδή θεωρεί τον ρεαλισμό ως την ενδεδειγμένη μέθοδο για την καλλιέργεια του νεοελληνικού μυθιστορήματος. Οι επιστολές αλλά και οι ημερολογιακές σημειώσεις του 1931, όπως καταδεικνύει και στο επίμετρό της η Χριστίνα Ντουνιά, δεν μας προσφέρουν μόνο ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τη βιογραφία του Καραγάτση, αλλά εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας σχετικά με τη διαμόρφωση του λογοτεχνικού πεδίου, στις αρχές μιάς κρίσιμης δεκαετίας και συνεισφέρουν στην καλύτερη κατανόηση του έργου του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Η ιστορία στον κινηματογράφο”
Robert Rosenstone
Μτφρ: Μάριος Αθανασιάδης – Ντόνας
Κινηματόγραφος
Εκδόσεις: Μωβ
Η παρούσα έκδοση αποτελεί μία κλασική πραγματεία για τις ιστορικές ταινίες και για τον ρόλο τους στην αναπαράσταση του παρελθόντος. Ο καταξιωμένος ιστορικός Robert A. Rosenstone τεκμηριώνει τη θέση πως εάν αφήσουμε τις ιστορικές ταινίες έξω από τη συζήτηση για τις νοηματοδοτήσεις του παρελθόντος, είναι σαν να αγνοούμε ένα από τα πιο σημαντικά μέσα για τις προσλήψεις των ιστορικών γεγονότων.
“Η Ιστορία στον Κινηματογράφο / Ο Κινηματογράφος στην Ιστορία” είναι ένα άκρως ενδιαφέρον βιβλίο για όλους όσους αγαπούν τον κινηματογράφο και την ιστορία και θέλουν να εξοικειωθούν και να διερευνήσουν τη στενή σχέση ιστορίας, κοινωνικών επιστημών και κινηματογραφικού μέσου. Επιπλέον, αφορά άμεσα τους σπουδαστές των κινηματογραφικών τμημάτων και των τμημάτων δημόσιας ιστορίας επειδή μελετά τις συμβάσεις και τους κώδικες με τους οποίους οι ταινίες ιστορικού περιεχομένου εξιστορούν το παρελθόν, υποδεικνύοντας τους τρόπους για μία γόνιμη ανάλυσή τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Όνειρα”
Walter Benjamin
Μτφρ: Λευτέρης Αναγνώστου
Φιλοσοφία
Εκδόσεις: Αλεξάνδρεια
… Αυτό που συντελείται στον ύπνο είναι μια νέα και πρωτόγνωρη προσοχή που απελευθερώνεται από τον κόρφο της συνήθειας. Βιώματα της καθημερινότητας, τετριμμένα λόγια, το κατακάθι που μας έμεινε στο βλέμμα, ο σφυγμός του αίματός μας – όλα αυτά τα απαρατήρητα πιο πριν συνιστούν, παραποιημένα και υπερτονισμένα, το υλικό των ονείρων. Στο όνειρο δεν υπάρχει απορία, ούτε στον πόνο λήθη, διότι και τα δύο φέρουν την αντίθεση ήδη μέσα τους, όπως η κορυφή και το κοίλο του κύματος τις ώρες της νηνεμίας διαχέονται το ένα στο άλλο.
…Έτσι η θάλασσα είναι σύμβολο της ανθρώπινης φύσης. Ως μεγάλος ύπνος -με τη βαθύτερη, μεταφορική σημασία- η φύση φέρει το πλοίο της ζωής με το ρεύμα της, που καθοδηγείται εξ αποστάσεως από τον άνεμο και τ’ αστέρια· ως ελαφρός ύπνος, με την κυριολεκτική σημασία, ανεβαίνει τη νύχτα όπως η πλημμυρίδα προς την παραλία της ζωής, όπου αφήνει πίσω της τα όνειρα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
