“Εθνικές επέτειοι”
Συλλογικό – Επιμέλεια: Χ. Αθανασιάδης – Π. Βόγλης
Εκδόσεις: Αλεξάνδρεια – Κοινωνιολογία
Μέσα από τις τελετουργίες των εθνικών επετείων (παρελάσεις, εορτασμούς, δρώμενα κ.λπ.) εμπεδώνεται στην ελληνική κοινωνία η αίσθηση του κοινού παρελθόντος και τονώνεται η εθνική ταυτότητα και ενότητά της. Γι’ αυτό οι εθνικές επέτειοι αναφέρονται στα πιο κρίσιμα από τα ηρωικά γεγονότα της ιστορίας, όπως η 25η Μαρτίου και η 28η Οκτωβρίου.
Αντιθέτως, διαιρετικά επεισόδια, όπως ο εμφύλιος πόλεμος, έχουν ελάχιστες πιθανότητες να καθιερωθούν ως εθνικές εορτές. Ωστόσο, τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, εκτός από τις ένδοξες σελίδες, θέση στο εθνικό εορτολόγιο βρίσκουν και ορισμένα συλλογικά τραύματα βίας και προσφυγιάς: στιγμές που αναδεικνύουν το έθνος ως θύμα βάρβαρων αλλοεθνών, όπως η 19η Μαΐου και η 14η Σεπτεμβρίου, ημέρες μνήμης «της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου» και της Μικρασιατικής Καταστροφής αντίστοιχα.
Οι εθνικές επέτειοι δίνουν επίσης την ευκαιρία στην κρατική εξουσία να ενισχύσει την εικόνα και τη νομιμοποίησή της (…) Εν κατακλείδι, οι καθιερωμένες τελετές συνθέτουν μια δημόσια εικονογραφία με υψηλή συμβολική αξία: επιδεικνύουν τη ζωτικότητα του έθνους, κινητοποιούν αισθήματα ταύτισης και υπερηφάνειας, προβάλλουν την κρατική ισχύ και καλούν σε συσπείρωση γύρω από την εξουσία.
“Δέσποινα, μάτια μου”
Γιασεμίν Οζέκ
Μετφρ: Σπύρος Χατζηαναστασίου
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις: Πατάκη
Ενώ η μικρασιατική εκστρατεία εξελίσσεται, ο επτάχρονος Εμίν Αλί ζει υπέροχα παιδικά χρόνια σε ένα παραθαλάσσιο χωριό ενός ελληνικού νησιού απέναντι από τα τουρκικά παράλια. Μουσουλμάνος, παιδί μεικτής οικογένειας, με Ελληνίδα μητέρα και Τούρκο πατέρα, νιώθει για πρώτη φορά το σκίρτημα της αγάπης για την Ελληνίδα γειτονοπούλα του, τη Δέσποινα. Η ζωή του θα ανατραπεί ξαφνικά με την ανταλλαγή των πληθυσμών μετά την καταστροφή του 1922. Ο Εμίν Αλί θα ξεκινήσει μια καινούρια ζωή με την οικογένειά του στο Αϊβαλί, όπου φτάνουν ξένοι ανάμεσα σε ξένους, χωρίς ποτέ να ξεχνά την Ελλάδα και τη Δέσποινα. Η μητέρα του Ελευθερία, αν και χριστιανή, για να μην κινδυνεύσει να χάσει την οικογένειά της, φορά παντού τη μαντίλα, ενώ ταυτόχρονα δίνει τον δικό της αγώνα για να κερδίσει την ελευθερία της, δίνοντας έτσι και υπόσταση στο όνομά της. Ο πατέρας του Χουσνού θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να κρατήσει την οικογένειά του ενωμένη, με τη θλίψη και τη νοσταλγία χαραγμένες όμως στα βάθη της ψυχής του.
Το “Δέσποινα, μάτια μου” είναι ένα μυθιστόρημα για μια τραυματική ιστορική στιγμή, μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, που βιώνει όλες τις πτυχές της ανταλλαγής, του ξεριζωμού, του αβάσταχτου αποχωρισμού: αγάπη, φόβο, μίσος, λαχτάρα, προβλήματα ταυτότητας.
“Ζοrμπάς”
Νίκος Καζαντζάκης – Soloup
Graphic novel
Εκδόσεις: Διόπτρα
«Πώς ν’ αναμετρηθείς με αυτόν τον Δράκο;» γράφει ο Καζαντζάκης για τον Ζορμπά.
Πώς ν’ αναμετρηθείς με δυο δράκους σήμερα, με τον Νίκο Καζαντζάκη και με τον Ζορμπά, χρησιμοποιώντας μάλιστα τη γλώσσα των κόμικς για ν’ αποδώσεις εκ νέου το εμβληματικό και πολυμεταφρασμένο μυθιστόρημα “Βίος και πολιτεία” του Αλέξη Ζορμπά;
Έχοντας επιπλέον ν’ αντιπαλέψεις τον μύθο και την κυρίαρχη εικόνα του χαρακτήρα, όπως ενσαρκώθηκε από τον Άντονι Κουίν στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη “Zorba the Greek”;
Ζωή, έρωτας, Θεός, θάνατος αλλά και Διόνυσος, Βούδας, Νίτσε, Μπερξόν, Σαίξπηρ, Δάντης, Ροντέν…
Ο Soloύp στο graphic novel “ΖΟRΜΠΑΣ, ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΕΤΡΑ ΩΡΑΙΟΤΑΤΗ” δεν κάνει μια απλή μεταφορά αλλά επιχειρεί να επαναφηγηθεί τα επεισόδια του συγκεκριμένου μυθιστορήματος.
Επεμβαίνει στη ροή, αναδιατάσσει τις εμβόλιμες ιστορίες ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί ν’ αποφύγει τα ισχυρά στερεότυπα του κινηματογραφικού Ζορμπά. (Από τον εκδότη)
