“Υπέρ του Δημόσιου
Χρέους”
Eichengreen – Ganainy
– Esteves – Mitchener
Μτφρ: Α. Κακριδής & Α. Φιλιππάτος
Οικονοµία
Πανεπιστηµιακές Εκδόσεις Κρήτης
Η Ελλάδα κατέχει εξέχουσα θέση στην παγκόσµια ιστορία του δηµόσιου χρέους, όχι µόνο για τον πρώτο καταγραµµένο «κρατικό» δανεισµό —των Συρακουσών τον 5ο αιώνα π.Χ.—, αλλά και για την πρώτη «κρατική» χρεοκοπία, συγκεκριµένα δεκατριών πόλεων που είχαν δανειστεί από τον Ναό των ∆ηλίων τον 4ο αιώνα. Στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, ο κρατικός δανεισµός έχει παίξει σηµαίνοντα ρόλο στη χρηµατοδότηση µεγάλων έργων και ιδεών, συµβάλλοντας έτσι στη συγκρότηση του ελληνικού κράτους. Ταυτόχρονα, υπήρξε και αφετηρία αρκετών δεινών, σε περιόδους χρηµατοοικονοµικών δυσχερειών, µε χαρακτηριστικότερη την πρόσφατη περίοδο της κρίσης χρέους.
Οι συγγραφείς του βιβλίου υποστηρίζουν ότι ο δηµόσιος δανεισµός παίζει καίριο ρόλο στην οικοδόµηση και τη σταθερότητα του σύγχρονου κράτους, διότι του επιτρέπει να αντεπεξέρχεται σε περιόδους κρίσης (πόλεµοι, πανδηµίες, οικονοµικές καταστροφές) και να προσφέρει στους πολίτες του ουσιώδη δηµόσια αγαθά (µεταφορές, εκπαίδευση, ιατρική περίθαλψη). Παράλληλα, αποδίδουν στα δηµόσια χρεόγραφα κοµβικό ρόλο σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη των χρηµατοπιστωτικών αγορών. Από την άλλη, πιστεύουν επίσης ότι τα µη παραγωγικά δηµόσια δάνεια και όσα έχουν σαφώς πολιτικά κίνητρα θα πρέπει εξ ορισµού να αποφεύγονται, ώστε το πολύτιµο όπλο του δηµόσιου χρέους να παραµένει «ετοιµοπόλεµο» όταν θα είναι πραγµατικά απαραίτητο.
“Κραταιό
πανεπιστήμιο”
Οδυσσέας – Ιωάννης Ζώρας
Εκπαίδευση
Εκδόσεις Gutenberg
Με το βιβλίο αυτό επιχειρείται αφενός να φωτιστούν κάποιες επιλεγµένες πλευρές της διαχρονίας και της συγχρονίας του πανεπιστηµίου, κυρίως στη χώρα µας, αλλά και διεθνώς, και αφετέρου να αποτιµηθεί ο εν λόγω θεσµός και να διατυπωθούν προτάσεις για τον εκσυγχρονισµό του µε γνώµονα την παγκοσµιοποιηµένη πλέον οπτική της εργασιακής πραγµατικότητας και προϋπόθεση τη µη άµεση συσχέτιση της πανεπιστηµιακής προσφοράς µε την αγορά εργασίας. Η σύγχρονη εργασιακή και επιστηµονική πραγµατικότητα προτάσσει την εξωστρέφεια των ιδρυµάτων, την ευελιξία στην πραγµάτωση των επαγγελµατικών επιδιώξεων, την επικαιροποίηση και τον εκ συγχρονισµό των γνωστικών αντικειµένων, την ανταγωνιστικότητα στην προσφορά των πανεπιστηµιακών προγραµµάτων. Γι’ αυτό και η αδιάλειπτη παράδοση της σκυτάλης της επιστηµονικής γνώσης από γενιά σε γενιά, κύρια αποστολή του πανεπιστηµίου, θα πρέπει να εµπλουτιστεί µε έναν χαρακτήρα πραγµατιστικής υφής, ώστε να προωθηθεί, κατά τρόπο ουσιαστικό και δηµιουργικό, η συνεργασία των πανεπιστηµίων µας µε διεθνή ιδρύµατα, ικανά να προβάλουν και να αναδείξουν την επιστηµονικότητά µας.
“Ψέματα”
Νικόλαος Σµυρνάκης
Ψυχολογία
Εκδόσεις ∆ιόπτρα
Η γη κάποτε ήταν επίπεδη· ο σεισµός, εκδίκηση της φύσης· η πτήση, πολυτέλεια λίγων ζώων· οι γυναίκες επιστήµονες καίγονταν στην πυρά ως µάγισσες.
Ποια σηµερινά αυτονόητα θα µετατραπούν σε αδιανόητα σε µερικά χρόνια από τώρα;
Μπορεί ο εγωισµός να είναι καλός; Μήπως η πλειοψηφία δεν έχει δίκιο; Κι αν έλκονται τα οµώνυµα; Λες να µη χρειάζεται να κάνεις ένα µόνο πράγµα (και καλά) για να πετύχεις; Φαντάζεσαι η λύπη να είναι προϋπόθεση της χαράς; Κι αν η ευτυχία δεν είναι µονάχα στιγµές; (…) Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσες δήθεν βαθυστόχαστες σοφίες, µα και πόσα ανόητα κλισέ διαφεντεύουν τη ζωή µας; Τι θα έλεγες να δούµε τον κόσµο… ανάποδα; Να καταρρίψουµε µερικές από τις «αλήθειες» (23 για την ακρίβεια) που έχουµε διδαχτεί; Για να είµαι δίκαιος, σου προτείνω η διαδικασία «όλα είναι ένα ψέµα µέχρι αποδείξεως του εναντίου» να ξεκινήσει απ’ όσα θα διαβάσεις εδώ µέσα.
Το βιβλίο, διαποτισµένο από προσωπικές εµπειρίες και µε αναφορές σε δεκάδες στοχαστές και στο έργο τους (Νίτσε, Σοπενχάουερ, Καζαντζάκης, Ντεκάρτ κ.ά.), προσφέρει µια φιλοσοφική και παράλληλα βαθιά εµπνευσµένη µατιά για τον κόσµο.
