“ΙστωρΙΤΕ”
Επιστ. επιµέλεια: Σπ. Τζόκας, Τ. Τύµπας
Επιστήµη
Πανεπιστηµιακές Εκδόσεις Κρήτης
Στα 40 χρόνια πορείας του (1983-2023), το Ίδρυµα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) έχει καταφέρει να εδραιώσει τη θέση του ως το κορυφαίο ερευνητικό κέντρο στη χώρα µας. Αυτή την –καθόλου δεδοµένη– διαδροµή, µε τα επιτεύγµατα αλλά και τις αποτυχίες της, επιχειρεί να εξιστορήσει η έκδοση “ΙστωρΙΤΕ”. Με αφετηρία το 1983, τότε που εµφανίστηκε στην επιστηµονική ζωή του τόπου µας ως Ερευνητικό Κέντρο Κρήτης (ΕΚΕΚ), ο τόµος µάς οδηγεί έως το σήµερα, όπου το ΙΤΕ αποτελείται πλέον από 10 Ινστιτούτα, τρεις ∆οµές και περισσότερους από 1.600 εργαζόµενους, σε 8 διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας.
Για την εκπόνηση της ιστορικής αυτής µελέτης, συγκροτήθηκε εκ του µηδενός το Αρχείο ΙΤΕ υπό τη διεύθυνση της Τζελίνας Χαρλαύτη, διευθύντριας του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών του ΙΤΕ. Μέσα από ενδελεχή έρευνα, συλλέχθηκαν αρχειακά έγγραφα από τα επιµέρους Ινστιτούτα και ∆οµές, καθώς και από προσωπικές συλλογές των ιδρυτικών στελεχών του ΙΤΕ, συγκεντρώθηκαν χιλιάδες δηµοσιεύσεις από τον εγχώριο και διεθνή Τύπο σχετικές µε το Ίδρυµα, και οργανώθηκαν συνεντεύξεις τόσο µε τους πρωτεργάτες του πρωτοποριακού αυτού εγχειρήµατος όσο και µε εν ενεργεία µέλη της κοινότητάς του. Το ογκώδες αρχείο αποτέλεσε την πηγή για τον εν λόγω τόµο, για τον οποίον εργάστηκε µια ερευνητική και συγγραφική οµάδα 19 ιστορικών µε την επιστηµονική εποπτεία του Σπύρου Τζόκα και του Τέλη Τύµπα.
“Η Μαθητεία των Προέδρων”
Γρηγόρης Ε. Παντελόγλου
Λογοτεχνία
Εκδόσεις Οσελότος
…Σ’ αυτόν τον επαγγελµατικό χώρο, τέτοιες ιστορίες επαναλαµβάνονταν σαν να ξεκινούσε και πάλι η παρτίδα σκακιού που σκόπιµα οι παίχτες της την είχαν αφήσει στη µέση. Η εγκατάσταση στον Οργανισµό σε θέση ευθύνης νέων κοµµατικών στελεχών ή προσώπων εµπιστοσύνης των στελεχών της κεντρικής πολιτικής σκηνής επαναλαµβανόταν µε πανηγυρικό ύφος και άπειρες παραλλαγές. Ο αέναος κύκλος της Μαθητείας των Προέδρων συνεχιζόταν. Εκείνη η ώρα, που το ψιλόβροχο γινόταν µπόρα που ξέπλενε τα πάντα γύρω της, σηµατοδοτούσε πως η ζωή στον Οργανισµό θα προχωρούσε, αδιάφορη για το ποιος θα έφευγε και ποιος πάλι θα ερχόταν. Σαν ένας άλλος αδιέξοδος, τελικά, κοπετός (…) Από τις αποθήκες µνήµης του Οργανισµού έβγαιναν διόλου λησµονηµένες οι ιστορίες, τα σχέδια και οι αυταπάτες των µέχρι τότε προέδρων του, για να διασταυρωθούν αυτόµατα µε τα ανάµικτα, γεµάτα «αιφνίδια» µίµηση, όνειρα και τις προσδοκίες των επόµενων, µαζί µε τις κενολογίες και τις µωρολογίες της πληθωρικής και πολύχρωµης κοµµατικής γλώσσας τους…
“Εννιά”
∆ηµήτρης Τσεκούρας
Θέατρο
Εκδόσεις Βακχικόν
Ένας συγγραφέας νεκρός. Ένα χαµένο χειρόγραφο και ένας άλυτος γρίφος. ∆ύο γυναίκες, κλεισµένες σε έναν απροσδιόριστο τόπο, καταδικασµένες σχεδόν εσαεί σε µια αναζήτηση, που δεν θα τελειώσει παρά µόνο όταν µάθουν τι είναι το Εννιά… Κάπου µακριά ακούγεται ένας λύκος…
Στο νέο του θεατρικό έργο, ο ∆ηµήτρης Τσεκούρας επιστρέφει µε ένα παράδοξο θρίλερ, που ακροβατεί ανάµεσα στην πραγµατικότητα και τη φαντασία, τη ζωή και τον θάνατο. «Γιατί µερικές φορές τα όνειρα γλιστρούν στην καθηµερινότητα και µας στοιχειώνουν», όπως τις δύο ηρωίδες του οι οποίες, έρηµες αλλά και ταυτόχρονα ενωµένες µε αόρατες θηλιές, µας οδηγούν σε ένα πολυπρισµατικό σύµπαν και µας κάνουν συµµέτοχους σε ένα ιδιότυπο whodunit. Μόνο που εδώ στόχος δεν είναι να βρούµε κάποιον δολοφόνο, αλλά να αποκωδικοποιήσουµε έναν αριθµό. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
