ΑΠΟ ΧΘΕΣ μπήκαμε στη Μεγάλη και Αγία Εβδομάδα κατά την οποία ακούγονται στα ευαγγέλια -και όχι μόνο- πολλές ρήσεις που πέρασαν και σε καθημερινή χρήση (φωτ.).
Έτσι:
Η ΟΥΚΡΑΝΙΑ οδηγείται καθημερινά ως “πρόβατον επί σφαγήν” από τους ανελέητους βομβαρδισμούς των Ρώσων, ενώ εμείς, ως Μάρθες, “περί άλλα τυρβάζομεν” περιοριζόμενοι σε οικονομικές κυρώσεις και αποστολές όπλων… Ο δε Ουκρανικός λαός, μετά από σχεδόν 60 μέρες πολεμικών δεινών, βρίσκεται σήμερα “επί ξύλου κρεμάμενος”, με τη Μαριούπολη να δίνει τον έσχατο αγώνα της με ελάχιστους ηρωικούς αγωνιστές… Ήδη, η Ουκρανία, όπως τη βλέπουμε στις τηλεοπτικές μας οθόνες, έχει καταστεί ένας φρικτός “κρανίου τόπος…”.
Ο ΡΩΣΟΣ πρόεδρος Πούτιν περιβάλλεται από μια “κουστωδία…” συμβούλων – αυλοκολάκων που ποτέ δεν του λένε την αλήθεια, παρά μόνο αυτό που θέλει να ακούσει! Ο ίδιος, πίστεψε πως με το που θα ξεκινήσει τον πόλεμο, ο ουκρανικός λαός θα τον εδέχετο “μετά βαΐων και κλάδων” ως απελευθερωτή(!), και πως θα αντικαθιστούσε “άρον άρον” τον εκλεγμένο δημοκρατικά πρόεδρο της Ουκρανίας, τον κ. Ζελένσκι, θεωρώντας τον ως φιλοναζιστή! Βαρύ το τίμημα στο βωμό μια φιλόδοξης ρωσικής πολιτικής που πληρώνει όλος ο κόσμος. Ο Πούτιν όμως, πότε άραγε θα πληρώσει “άξια γαρ ών έπραξε” και πράττει;
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, πολλοί αντιεμβολιαστές ασπάστηκαν εύκολα τον “πουτινισμό” και σήμερα, ως “κύμβαλα αλαλάζοντα…”, υποστηρίζουν άκριτα ένα σύστημα διακυβέρνησης του οποίου η επιχειρηματολογία αρύεται από τα fake news της Ζαχάροβα και το όργιο της παραπληροφόρησης.
ΝΑΤΟ και Ευρώπη υπόσχονταν -ή υπόσχονται- στην Ουκρανία την ένταξή της στη “γη της επαγγελίας”, την Ευρωπαϊκή Ένωση! Από την άλλη, η Τουρκία “νίπτουσα τας χείρας” της, ως Πόντιος Πιλάτος, στέκεται αλληλέγγυος(;) τόσο στους Ουκρανούς, όσο και στους Ρώσους! Κι όμως, ΗΠΑ και ΕΕ εθελοτυφλούν χωρίς να τολμούν να αντιληφθούν “τα άδηλα και τα κρύφια” της δολίως κινουμένης πάντα τουρκικής πολιτικής…
