Τέτοιες φυσικές καταστροφές από έντονες και διαρκείς βροχοπτώσεις, σφοδρές καταιγίδες και κατολισθήσεις στην Κρήτη, όπως ομολογούν οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι, «είχαμε να δούμε εδώ και 60 χρόνια».
Σύμφωνα δε με το χθεσινό πρωτοσέλιδο των “Χ.ν.”, ο κ. αντιπεριφερειάρχης των Χανίων και οι συνεργάτες του μηχανικοί μίλησαν για καταστροφή «του 50% του επαρχιακού οδικού άξονα Χανίων»! Τρομάζει και μόνον η ιδέα ότι επίκειται κι άλλο κύμα κακοκαιρίας παρόμοιο με τη “Χιόνη”.
Το θέμα είναι ότι ο άνθρωπος είναι αδύναμος μπροστά στην οργή της φύσης. Δεν μπορούμε να τα βάλουμε μαζί της, και άρα ό,τι κατασκευάζουμε, πρέπει να είναι απόλυτα μελετημένο σε όλες τις παραμέτρους του, πολύ στερεό κι όχι σαθρό. Αυτά για τον Β.Ο.Α.Κ. που ίσως δούμε στο εγγύς μέλλον. Ωστε, όταν αγριεύει η φύση (χειμώνα ή καλοκαίρι), να αντεπεξερχόμαστε χωρίς θύματα και βιβλικές καταστροφές.
Μπορούμε επίσης να μετριάσουμε τον ανθρώπινο παράγοντα που επηρεάζει την κλιματική αλλαγή (ένα παγκόσμιο πια φαινόμενο και μέλημα όλων των λαών και κυβερνήσεων). Οχι μόνο υιοθετώντας περιοριστικούς ή απαγορευτικούς νόμους που ψηφίζονται κατά δεκάδες σε παγκόσμια fora, αλλά -και κυρίως- με την αυστηρή εφαρμογή τους σε παγκόσμιο επίπεδο. Και εδώ χρειάζεται να ξεσηκωθούν οι λαοί…
Στην Κρήτη, όχι μόνο σε περιπτώσεις μεγάλων καταστροφών, θα έπρεπε να υπάρχει μια Διαπεριφερειακή Ομάδα δράσης. Δεν μπορούμε να τα περιμένουμε όλα ούτε από την Αντιπεριφέρεια Χανίων, ούτε από τον Δήμο ή κάποιους αρμόδιους φορείς οι οποίοι συνήθως επιρρίπτουν ο ένας τις ευθύνες στον άλλο. Καλά είναι τα υπερπλεονάσματα της κυβέρνησης, αλλά όχι για το θεαθήναι (Ε.Ε.) και για το στίψιμο των φορολογουμένων. Απαιτούνται και έργα.
…Στο προσκήνιο, λοιπόν, και πάλι η λέξη «συγκρητισμός».
