Βιβλιοκριτική: ΑΡΕΤΗΣ ΚΑΜΠΙΤΣΗ “Οχι δάκρυα για τη Φραν” (ΕΚ∆ΟΣΕΙΣ ΓΡΑΦΗΜΑ)
Οι πρωταγωνιστές της ακροβατούν µεταξύ ύπαρξης κι ανυπαρξίας, ο καθένας για τον δικό του λόγο. Η κεντρική της ηρωίδα χωµένη ολότελα σ’ ένα τέλµα χωρίς επιστροφή, βλέπει τα χρόνια να κυλούν δίχως εκπλήξεις, δίχως τις µικρές και µεγάλες χαρές της ζωής. Η δύναµη της συνήθειας και η ανάγκη της να βιοποριστεί τη κρατούν δέσµια σε µια ανούσια, µοναχική ζωή και σ’ ένα επάγγελµα που έχει πάψει ν’ αγαπά. Οι γείτονας και συµπρωταγωνιστής της, ζωγράφος το επάγγελµα, αποµονωµένος κι αυτός στο δικό του κόσµο, βουλιάζει σε µια ανεξήγητη απογοήτευση, αδυνατώντας να ξεφύγει απ’ αυτήν…
∆υο άνθρωποι που ζουν πολύ κοντά ο ένας στον άλλο, µε µόνο ένα λεπτό τοίχο να χωρίζει τα διαµερίσµατά τους, τους οποίους θα φέρει σ’ επαφή ένα τυχαίο γεγονός στην γειτονιά. Αυτό το ίδιο γεγονός θα κινητοποιήσει µνήµες των ηρώων, φέρνοντας στο προσκήνιο κι άλλα άτοµα που θα έχουν παίξουν κι αυτά τον δικό τους ρόλο στην ιστορία µας…
Η Αρετή Καµπίτση θα µας δώσει κι εδώ ένα αξιόλογο ανάγνωσµα που θα κρατήσει αµείωτο το ενδιαφέρον µας µέχρι και την τελευταία του σελίδα.
Πλούσιος, δυνατός, µεστός και άµεσος ο λόγος της!
Καθηλωτικές οι περιγραφές των ανθρώπων και του χώρου όπου ζουν, αλλά και των ποικίλων συναισθηµάτων τους που χρωµατίζει µε τον καλύτερο τρόπο η εµπνευσµένη πένα της. ∆εν λείπουν κι οι αναφορές στην πόλη, στα δένδρα, στα κτήρια, στους βρεγµένους δρόµους της, που συνθέτουν το σκηνικό µέσα στο οποίο κινούνται οι ήρωές της…
Η Αρετή, µια σύγχρονη γυναίκα µε ανησυχίες, µας µιλά σαν φίλη, για τις ασκήµιες και τις οµορφιές της ζωής. Κι αυτή ακριβώς η αληθοφάνεια κι η ζωντάνια της γραφής της σε συµπαρασύρουν και σε φέρνουν όλο και πιο κοντά στους ήρωες και στα προβλήµατά τους.
∆εν είναι η πρώτη φορά που διαβάζουµε βιβλίο της Αρετής, που µας έχει δώσει άλλα δυο µυθιστορήµατα, το «ΜΙΚΡΟΙ ΘΕΟΙ» και το «ΟΡΓΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ», τα οποία αφορούν τον άνθρωπο µέσα στην κοινωνία που ζει, µιλούν για τον ερώτα, για την απιστία, για προκαταλήψεις, για την γυναίκα και τις δυσκολίες που αντιµετωπίζει στη ζωή, για την άδικη συµπεριφορά τρίτων προς αυτή, και άλλα πολλά.
Πιστεύω ότι η Αρετή, ένας ευαίσθητος παρατηρητής των καιρών µας που αγαπά το γράψιµο και το µοίρασµα, θα µας δώσει στα χρόνια που έρχονται κι άλλα εκλεκτά, πνευµατικά δηµιουργήµατα.
Να της ευχηθούµε καλή δύναµη και στο άλλο µε το καλό!
