ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: “Στα μονοπάτια της ζωής και της αγάπης”

Για άλλη μια φορά, με ξάφνιασε ευχάριστα ο φίλτατος κ. Δημήτρης Τυραϊδής, με το καινούριο ντου πόνημα “Στα μονοπάτια της ζωής και της αγάπης”, που μπορεί και να μην είναι καινούριο μπλιο, με τσ’ αργούς ρυθμούς απού εγώ κινούμαι και τσοι συχνές εκδόσεις βιβλίων απού εκείνος μας σε ξαφνιάζει. Πότε με ποιητικές συλλογές και πότε με πεζογραφήματα όπως και τουτονέ.
Κύριε Δημήτρη, σ’ ευχαριστώ και τουτηνέ τη φορά από καρδιάς για την τιμή που μου ‘καμες και μου το ‘μπεψες το βιβλίο σου. Και σε διαβεβαιώ, πως με ιδιαίτερη φιλόξενη διάθεση το καλοδέχτηκα και το ‘καμα αχώριστο σύντροφό μου τσ’ ελεύτερες ώρες μου, διαβάζοντας τα πολλά και διάφορα θέματα, που με τη λογοτεχνική σου αξιοσύνη τα κάνεις ευχάριστα και απολαυστικά.
Και γι’ αυτό σε παρακαλώ να μου επιτρέψεις να σου εκφράσω τον θαυμασμό μου για την ικανότητά σου να ξαναζωνταντεύεις με άνεση τα γεγονότα και τσ’ ιστορίες απού άκουσες και τσοι δικές σου εμπειρίες από τη ζωή σου, κοντά με τσ’ αθρώπους του μόχθου και του ιδρώτα. Των απλοϊκών εργατών του βουνού και του κάμπου, που άκουσες τσοι χτύπους τση καρδιάς τωνε κι ένιωσες από κοντά τσ’ ευαιστησίες τωνε και την ελπίδα ντωνε για το αύριο.
Δε γνωρίζω κύριε Δημήτρη, αν αρχίνιξες από το “μηδέν”, όπως ο σεβαστός Αρχιμανδρίτης πατήρ Ιγνάτιος αναφέρει στο πρόλογό ντου, συφωνώ όμως μαζί ντου ότι έχεις αναδειχθεί “άνδρα τέλειον”, του έμμετρου και πεζού λόγου. Και με μεγάλη ευκολία διεισδύει η γι’ έμπειρη ματιά σου σε κάθε έμψυχο και άψυχο, απού η έξυπνη γραφίδα σου περιγράφει. Για ούλα σου τα θέματα, απού οι πηγές τσ’ έμπνευσής σου σε οδηγούνε, που περιέχουνε πλήθος από συγκινήσεις και αγωνία για την εξέλιξη των όσω περιγράφεις κάθε φορά, απού ξεσηκώνανε και το δικό μου ενδιαφέρο όταν τα διάβαζα, και προσπαθούσα για καθένα από αυτά να φτάξω όσο μπορούσα πιο σύντομα, στο ξέφωτο του αποτελέσματος.
Υστερα από τα παραπάνω πιστεύω πως το συμπέρασμα βγαίνει ξεκάθαρο, πως επέρασα καλά και ευχάριστα και με τουτονέ το βιβλίο σου κι εθαύμασα τσ’ όμορφες εικόνες απού οι γι ακτίνες του Ρήγα τ’ ουρανού χρωματίζουνε τον ορίζοντα. Και πολλές συγκινήσεις και αγωνία με συντροφεύανε όταν εδιάβασα τα πολλά και διαφορετικά περιστατικά απού με τη δεξιοτεχνία τσ’ έμπειρης γραφίδας σου περιγράφεις. Πότε με τα ερωτικά τερτίπια και τσ’ αναμπάντεχες συμπτώσεις και τα ξαφνιάσματα από τα απρόοπτα και πότε με τσοι δυσκολίες, τα σκαμπανεβάσματα και τσοι κακοστραθιές τση ζωής.
Και γενικά, κ. Δημήτρη, με τα διηγήματά σου αυτά, μάς σεργιανίζεις στσοι τόπους τση δύσκολης ζωής τσ’ υπαίθρου και κοντά στσοι βοσκούς και τσ’ αγρότες. Και μας θυμίζεις με ιδιαίτερο κάλλος όσα είδες, άκουσες και έζησες από κοντά, στον καιρό τση νιότης σου σαν αγρότης, γή τσομπανόπουλο, στα δύσκολα μονοπάθια τση δύσκολης αγροτικής ζωής, απού η δυνατή σου μνήμη τα κράτησε ζωντανά και τα προσφέρεις εδά με τα βιβλία σου, με περιεχόμενα τα καλοχτενισμένα διηγήματα στσι νεότερες γενιές με τσι σχετικές συμβουλές και προτροπές σου που ανακαλείς στη τάξη τσοι κακότροπες συμπεριφορές κάποιων και τα κακόγουστα αστεία και ανόητες πράξεις τωνε σε βάρος αδύναμων και στερημένω από τη φύση αθρώπω. Και με το τρόπο αυτό, δασκαλεύεις κιόλας και την καλή συμπεριφορά που τόσο ανάγκη την έχει η κοινωνία μας και τουτουσές τσοι καιρούς.
Κύριε Δημήτρη Τυραϊδή, και πάλι σ’ ευχαριστώ και σου εύχομαι υγεία και μακροημέρευση και πάντα άξιος.
Με εκτίμηση