Αιχμηρή ανακοίνωση με αφορμή τη συζήτηση
στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο
Ως μια δημοτική Αρχή μακριά από τα προβλήματα της καθημερινότητας και τις ανάγκες των πολιτών, διακατεχόμενη από έπαρση και με ασέβεια απέναντι στη διαφορετική άποψη, περιγράφουν τη δημοτική Αρχή Σημανδηράκη οι δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης (ΛΑ.ΣΥ.) Νίκος Βουρλάκης και Μπάμπτης Λουτσέτης.
Αφορμή για τη γραπτή παρέμβασή τους, η πρόσφατη συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο για την παραλαβή της κυκλοφοριακής μελέτης του οικισμού Γαλατά. Όπως αναφέρουν οιΒουρλάκης και Λουτσέτη, «η δημοτική αρχή για άλλη μια φορά απέδειξε την απόσταση που την χωρίζει από τα προβλήματα καθημερινότητας που βιώνουν οι μόνιμοι κάτοικοι των περαστικών -και μη- περιοχών του δήμου Χανίων».
Οι ίδιοι εξηγούν πως «οι παλιοί οικισμοί σαν αυτόν του Γαλατά, με την ιστορικότητα που είχαν στην ανάπτυξή τους, έχουν πολύπλοκο και πυκνό οικιστικό ιστό ο οποίος έχει συσσωρεύσει προβλήματα πολλών χρόνων που έχουν να κάνουν με την αλλαγή στην καθημερινότητα των κατοίκων και στις μετακινήσεις τους, καθώς και με την τουριστική ανάπτυξη πολλών από αυτούς. Το πολύπλοκο οδικό δίκτυο είναι προφανές ότι δεν μπορεί να παραλάβει το σύνολο των αναγκών σε μετακίνηση: Του πεζού, του ποδηλάτη, του αυτοκινήτου, του λεωφορείου, του φορτηγού κλπ.
Είναι δεδομένο ότι μία κυκλοφοριακή μελέτη δεν σχεδιάζει από την αρχή έναν οικισμό, ούτε μπορεί να απαλλοτριώσει εκτάσεις για αυτό, αλλά πρέπει να πατήσει πάνω σε υπαρκτούς περιορισμούς και να λύσει μια δύσκολη εξίσωση. Το βασικό όμως ζήτημα που μπαίνει ιδιαίτερα στην περιοχή μας είναι ποιανού την μετακίνηση και την ποιότητα ζωής πρέπει να βελτιωθεί; Του μόνιμου κατοίκου ή του επισκέπτη – τουρίστα;
Σε αυτό το ερώτημα η παραδοτέα εδώ και 2 χρόνια μελέτη, δεν είχε λάβει υπόψη μια βασική παράμετρο: την βούληση και θέληση των κατοίκων του Γαλατά, όπως εκφράστηκε από ομόφωνες αποφάσεις της κοινότητας και έχοντας συγκεντρώσει 700 υπογραφές, οι οποίοι δέχονταν την μελέτη στο σύνολό της, ζητώντας όμως να εξαιρεθεί της μονοδρόμησης ένα τμήμα μόλις 64 μέτρων, κάτι το οποίο αν συμβεί θα στρέψει όλη την κυκλοφορία προς την Εθνική, αντί αυτού του τμήματος να γίνεται μέσω μιας ήδη συμφωρημένης οδού λόγω και των σχολείων της περιοχής, μήκους 1,2 χιλιομέτρων εντός του οικισμού».
Βουρλάκης και Λουτσέτης καταγγέλλουν πως «η δημοτική αρχή έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της τις παρατηρήσεις αυτές, και δύο χρόνια μετά φέρνει την μελέτη ως είχε αρχικά στο δημοτικό συμβούλιο παρουσιάζοντας τις αντιδράσεις ως εμμονή 4 καταστηματαρχών και άλλων 5 «οπισθοδρομικών» κατοίκων της περιοχής που είναι ενάντια στην ανάπλαση του οικισμού, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι 30 χρόνια δεν είχε γίνει τίποτα (στον οικισμό) γιατί αντιδρούσαν οι κάτοικοι..
Με την πολιτική έπαρση που τον χαρακτηρίζει, ο δήμαρχος προσπαθεί να παρουσιάσει ως τεχνικό ζήτημα την πολιτική απόφαση της δημοτικής αρχής να μην ιεραρχεί την καθημερινότητα των κατοίκων, επιστρατεύοντας για αυτό επιχειρήματα ενάντια και στην απλή λογική (για άλλη μια φορά..). Ως βασικό επιχείρημα χρησιμοποιήθηκε ότι οι Οδηγίες Μελετών Οδικών Έργων (ΟΜΟΕ) δεν επιτρέπουν καμία απόκλιση από τα οριζόμενα σε αυτές ως ανοχές σχεδιασμού (μεγέθη)».
ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΜΕΛΕΤΩΝ
Όπως αναφέρει η Λαϊκή Συσπείρωση, «ηια απάντηση παραθέτουμε τα παρακάτω εδάφια από τις οδηγίες μελετών οδικών έργων τα οποία αναφέραμε και στο δημοτικό συμβούλιο (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
«Οι κανόνες και οι τιμές που περιέχονται στις παρούσες Οδηγίες δεν είναι απαραίτητο να εφαρμόζονται χωρίς παρέκκλιση. Αντίθετα υπάρχουν περιθώρια για κριτική ανάλυση προκειμένου να αξιολογηθούν όλες οι επιπτώσεις από μία συγκεκριμένη επέμβαση. Η αυστηρή υλοποίηση των όσων ορίζονται στις παρούσες Οδηγίες δεν είναι δυνατόν να καλύπτει πάντοτε όλες τις μεμονωμένες περιπτώσεις που απαντώνται σε μελέτες οδοποιίας.» (…)«γίνεται εμφανές, ότι ουσιαστικά είναι αδύνατη η επίτευξη ενός από τους στόχους χωρίς να υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις στην προσπάθεια προσέγγισης των υπολοίπων στόχων. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι εφικτή η ταυτόχρονη επίτευξη όλων των προαναφερόμενων στόχων με την “απόλυτα βέλτιστη” χάραξη μίας οδού και κατά συνέπεια ο γεωμετρικός σχεδιασμός της οδού αποβλέπει στην εύρεση μιας «αποδεκτής συμβιβαστικής» λύσης. (…) η μελέτη της οδού πρέπει να οδηγήσει σε λύσεις που θα αμβλύνουν τα προβλήματα, εφόσον αυτά δεν μπορούν να εξαλειφθούν (…)
Η δημοτική αρχή αντί λοιπόν να επιλέξει την κριτική ανάλυση προκειμένου να αξιολογήσει όλες τις επιπτώσεις, και ιδιαίτερα αυτών την λειτουργικότητας και της ποιότητας κυκλοφορίας για τους κατοίκους, επιλέγει αυτή της αισθητικής (για την ανάπλαση της πλατείας του οικισμού) με το βλέμμα στραμμένο για άλλη μια φορά στον επισκέπτη-τουρίστα και όχι στον κάτοικο.
Και κάπως έτσι φτάνουμε στο σημείο, για ένα θέμα που δεν θα έπρεπε να είναι καν θέμα και θα έπρεπε να είχε λυθεί 2 χρόνια τώρα να αφιερώνονται πάνω από 5 ώρες συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου και τελικά να καταψηφίζεται η εισήγηση αφού δεν δεχόταν ούτε να ψηφιστεί με παρατηρήσεις επι αυτής».
ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΜΜΟΝΕΣ
Βουρλάκης και Λουτσέτης υπενθυμίζουν πως «εχουμε στο παρελθόν ξανατοποθετηθεί με αφορμή την συζήτηση για το γενικό πολεοδομικό σχέδιο των Χανίων για την προτεραιότητα που δίνουν οι τοπικές αρχές της περιοχής μας στα έργα και τις δράσεις που ενισχύουν το μοντέλο ανάπτυξης που εξυπηρετεί την συγκέντρωση του τουριστικού προϊόντος σε όλο και λιγότερα χέρια. Το αποτέλεσμα είναι διαχρονικό και το ζουν στην καθημερινότητά τους, όπως έχει διαμορφωθεί τόσα χρόνια οι εργαζόμενοι και οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής μας.
Η τελευταία συζήτηση όμως για το θέμα των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων του Γαλατά αναδεικνύει για εμάς δύο βασικά συμπεράσματα:
Α) ότι η εμμονή αυτή στην τουριστική ανάπτυξη για τους λίγους «εξαπλώνεται» και πέραν του κέντρου των Χανίων, σε οικισμούς που έως τώρα είχαν «κρατηθεί» κάπως πιο μακριά από αυτή την τουριστικοποίηση σε σχέση με άλλους οικισμούς της περιοχής (πιο κοντά στον παραλιακό οδικό άξονα).
Β) Η πολιτική στήριξη που έχει λάβει η δημοτική αρχή από όλο το φάσμα των αστικών πολιτικών δυνάμεων (πρόσφατα και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό) έχει οδηγήσει την πολιτική της έπαρση σε σημεία που δεν σέβεται όχι μόνο την διαφορετική άποψη, αλλά ούτε το δικαίωμα αυτή να μπει σε ψηφοφορία όταν δεν «της βγαίνουν τα κουκιά» (γι`αυτό και απέσυρε το θέμα την 1η συνεδρίαση ελπίζοντας στην 2η).
Γ) Για την πολιτική της έπαρση αυτή ευθύνη έχουν και οι υπόλοιπες παρατάξεις που την έχουν στηρίξει με τα χέρια ψηλά σε άπειρα ζητήματα και δεν την έχουν «συνηθίσει» στην έκφραση διαφορετικής γνώμης μέσα στο δημοτικό συμβούλιο. Γι’ αυτό και είναι η ΜΟΝΗ εισήγηση της δημοτικής αρχής που καταψηφίζεται τόσα χρόνια, σε ένα θέμα που επειδή φαίνεται μικρό και τοπικής σημασίας, ήταν από τα λίγα στα οποία θα μπορούσαν να αντιπαρατεθούν παρατάξεις που έχουν ίδια στρατηγική (και έχουν άλλωστε στηρίξει άπειρες άλλες πολιτικές της επιλογές)»
