■ Για δεύτερη συνεχόµενη χρονιά
Σε κάθετη πτώση της παραγωγής σταφυλιού και κατά συνέπεια κρασιού έχουν οδηγήσει οι περσινές ασθένειες και η φετινή ανοµβρία στον νοµό Χανίων. Μολονότι το για χρόνια ξερίζωµα αµπελιών για άλλες καλλιέργειες είχε περιοριστεί την τελευταία δεκαετία και υπήρχαν σηµάδια ανάκαµψης της αµπελοκαλλιέργειας, πέρυσι και φέτος έχουµε δύο κακές χρονιές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι εξαιτίας των αυξηµένων θερµοκρασιών προχωράει πιο γρήγορα η ωρίµαση των σταφυλιών κι έτσι αυτή τη στιγµή πολλοί παραγωγοί έχουν ξεκινήσει τον τρύγο τους.
Πιο συγκεκριµένα στοιχεία για την κατάσταση στην αµπελοκαλλιέργεια έχει το “∆ίκτυο Οινοποιών ∆υτικής Κρήτης”. Ο πρόεδρος του ∆ικτύου κ. Νίκος Καραβιτάκης εξηγεί στα Χανιώτικα νέα πως «σε σύγκριση µε µια κανονική χρονιά όπως ήταν το 2022, η πτώση της παραγωγής την τελευταία διετία είναι της τάξης του 40-50%».
Αυτό οφείλεται σύµφωνα µε τον κ. Καραβιτάκη σε µια σειρά από λόγους: «Πέρυσι είχαµε τις καιρικές συνθήκες (βροχές τον Μάιο- Ιούνιο) που ευνόησαν πολύ τις ασθένειες. Το φαινόµενο ήταν τόσο ευρύ που ήταν δύσκολο να αντιµετωπιστεί. ∆υστυχώς, τα αµπέλια “στρεσαρίστηκαν”, είχαν ελλιπή “καρπόδεση” και έτσι φέτος έχουµε σε όλα τα κλήµατα σταφύλια αλλά λίγα σε αριθµό, κάτι που οδηγεί αυτόµατα σε µείωση της παραγωγής. Ενώ ποιοτικά το προϊόν είναι πολύ καλό, φέτος η πτώση της ποσότητας και οι συνθήκες µεγάλης ξηρασίας έχουν ως αποτέλεσµα από τη µια να µην εµφανιστούν νέες ασθένειες, από την άλλη όµως να προχωράει γρήγορα η ωριµότητα των σταφυλιών µε συνέπεια να µην υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος στο αµπέλι να τα µεγαλώσει όπως πρέπει».
Η µείωση της παραγωγής έφερε µια αύξηση στην τιµή του σταφυλιού που αναµένεται να περάσει και στον καταναλωτή το επόµενο διάστηµα.
«Για τον παραγωγό φέτος οι τιµές είναι αυξηµένες. Σε κάποιες ποικιλίες ξεπερνάει το 30-35% και ενδεχοµένως για αµπέλια µε πολύ ποιοτικά σταφύλια µπορεί οι αµπελοκαλλιεργητές να πληρωθούν ακόµα καλύτερα. Για τον καλλιεργητή, επειδή έχει αυξηθεί σηµαντικά και το κόστος καλλιέργειας, σίγουρα είναι θετικό ότι πληρώνεται παραπάνω, από την άλλη η αύξηση της τιµής θα επηρεάσει συνολικά το προϊόν. Ο κλάδος µας είχε µια αντίσταση στις µεγάλες αυξήσεις. Προβλέπω ότι οι οικονοµικοί κωδικοί θα δοκιµαστούν πολύ σκληρά. Θα έχουµε µια ακριβότερη τιµή στο προϊόν λόγω του αυξηµένου κοστολογίου και λόγω του σκληρού ανταγωνισµού της υπόλοιπης Ελλάδας. Στην υπόλοιπη χώρα τα σταφύλια πωλούνται πολύ πιο φτηνά γιατί η παραγωγή είναι µεγαλύτερη, ο κλήρος πιο συγκεντρωµένος, τα καλλιεργητικά κόστη πιο µικρά και αυτό θα έχει ως αποτέλεσµα να αυξηθεί η τιµή του κρητικού κρασιού – δυσανάλογα µε την υπόλοιπη Ελλάδα – κάτι που σίγουρα θα επηρεάσει και τις πωλήσεις» υπογραµµίζει ο πρόεδρος του ∆ικτύου.
ΤΟΠΙΚΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ
Πριν από δύο – τρεις δεκαετίες υπήρχε µια πολιτική ξεριζώµατος των αµπελιών για χάρη άλλων καλλιεργειών και µάλιστα µε επιδότηση από την Ε.Ε. Σήµερα υπάρχει µια ανάσχεση του ξεριζώµατος των αµπελιών επισηµαίνει ο κ. Καραβιτάκης, προσθέτοντας ότι «µπήκαν αρκετοί νέοι αµπελώνες, άλλοι πάλι αµπελώνες µε διεθνείς ποικιλίες ξεριζώθηκαν και φυτεύτηκαν άλλοι µε τοπικές ποικιλίες, µια πολιτική που βοηθήθηκε από τα οινοποιεία καθώς πάντοτε προτρέπαµε τους ανθρώπους να κινηθούν προς τις τοπικές ποικιλίες! Ο σχεδιασµός ίσως δεν ήταν ο καλύτερος ως προς το τι και πώς θα φυτευτεί, θα έπρεπε να γίνει πιο οργανωµένα. Πλέον δεν υπάρχει τάση για να ξεριζωθούν τα αµπέλια, αλλά κάποιοι παραγωγοί που δεν έχουν µεγάλο κλήρο και δεν βρίσκουν ενδιαφέρον στην αµπελοκαλλιέργεια σταδιακά την εγκαταλείπουν. Είναι σίγουρα αρνητική εξέλιξη και θα οδηγήσει στη συρρίκνωση του κλάδου. Τα οινοποιεία ενός νορµάλ µεγέθους προσπαθούν να αποκτήσουν δικές τους εκτάσεις. Σε κάποιες περιοχές είναι εύκολο, σε κάποιες όπως τα Χανιά καθόλου εύκολο, γιατί το µέσο κόστος αγοράς γεωργικής γης στον δικό µας νοµό δεν έχει καµία σχέση µε το Ρέθυµνο και το Ηράκλειο, είναι πιο ακριβά. Σε κάθε περίπτωση προτείνουµε στους καλλιεργητές να φυτεύουν ανθεκτικές ποικιλίες, γιατί τα επόµενα χρόνια θα δούµε τι θα γίνει µε την κλιµατική αλλαγή. Παράλληλα απαιτείται ενηµέρωση και επιµόρφωση των καλλιεργητών ώστε να καταλάβουν ότι το αµπέλι απαιτεί επαγγελµατισµό! Να µη φυτεύει κάποιο αµπέλι επειδή άκουσε ότι η Α΄ ή η Β΄ ποικιλία έχει φέτος τιµή. Αν ο παραγωγός δεν βρίσκεται επαγγελµατικά στο αµπέλι, αν δεν είναι όλο τον χρόνο στο χωράφι, δεν θα έχει τα οφέλη που προσδοκά, σταδιακά θα απελπιστεί και θα εγκαταλείψει την καλλιέργεια».
