Είχε καταχωρηθεί πρόσφατα στα ‘‘Χ.Ν.’’ θαυµαστό ποίηµα του αλησµόνητου λιµενάρχη Χανίων Σπύρου Ιωννά, καταγοµένου από Κέρκυρα, µε το οποίο υµνούσε τα Χάνια µας που τα είχε κλείσει στην ψύχη του. Το παρακάτω ποίηµα, αφιερωµένο στο σπήλαιο του Οσίου Ιωάννη του Ερηµίτη απέσπασε τον πρώτο έπαινο σε πανελλήνιο διαγωνισµό ποίησης.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
(Σπήλαιο Γουβερνέτου)
Σ’ εκείνη τη σπηλιά
στα σπλάχνα της Γης
καρφώσαµε το µισοκαµένο κερί
στη κορφή του σταλακτίτη.
Σ’ εκείνη την σπηλιά
στην αρχή της ζωής
καρφώσαµε τις ελπίδες µας
σ’ ένα κοµµάτι γαλανού ουρανού.
Και σαν τούτο άναψε
ο µικρός ουρανός κατέβηκε χαµηλά
στον υγρό σκουριασµένο θόλο
και έφερε µαζί του χιλιάδες από άστρα µακρινά
προσκυνητάδες του µικρού κόσµου
ικέτες της Ιστορίας
Χαϊδεύω τις µορφές που ξύπνησαν
και αναγνωρίζω τις πέτρες µου.
Κοιτάζω στα µάτια τους
και βλέπω το µπλε του ουρανού και της θάλασσας.
Πλησιάζω το αυτί µου
και αφουγκράζοµαι σκιρτήµατα πουλιών
και θάλασσας φλοίσβισµα.
Σ’ εκείνη τη σπηλιά
βρήκαµε τις ρίζες µας
και αφήσαµε τις ψυχές µας
µικρό αντίδωρο στο χθες.
Αφήσαµε ένα κερί αναµµένο
σ’ αυτούς που θα ‘ρθουν…
