Σ’ όσους τα πάντα δώσανε και μοναχά κρατήσαν
της προσφοράς τους τη χαρά και δεν βαρυγκομήσαν.
Σ’ όσους δεν χόρτασαν ψωμί και μ’ άλλους τα μοιράζουν
τα λιγοστά τα ψίχουλα, που με ιδρώτα βγάζουν.
Σ’ όσους τους λιθοβόλαγαν στης Αρετής το δρόμο
κι όμως τονε διαβήκανε με το Σταυρό στον ώμο
Σ’ όσους για τα ιδανικά τους έχουνε δικάσει
και το πιστεύω τους σ’ αυτά ποτέ δεν έχουν χάσει.
Σ’ όσους δεν στηριχτήκανε σ’ όνομα δεκανίκια
κι ας μάτωσαν τα γόνατα αγκάθια και χαλίκια.
Σ’ όσους την άγια πίστη τους ποτέ τους δεν αρνούνται
όσο και αν υποφέρουνε κι αν κατακρεουργούνται.
Σ’ όσους απ’ την πατρίδα τους ποτέ τους δεν ζητούνε,
γιατ’ έκαναν το χρέος τους, αδρά να πλερωθούνε.
Σ’ αυτούς ανήκει το Νομπέλ το μέγιστο βραβείο:
«στον άνθρωπο», «στον Χριστιανό» και «στον σωστό ανδρείο».