Ολοκληρώνεται η κούρσα για την ηγεσία του κόμματος των Εργατικών στη Βρετανία και νικητής αναμένεται να αναδειχθεί ο πιο αριστερός υποψήφιος, Τζέρεμι Κόρμπιν.
Έπειτα από πολλές εβδομάδες προεκλογικής εκστρατείας η ψηφοφορία για την εκλογή του νέου ηγέτη των Εργατικών ολοκληρώθηκε την Πέμπτη με τη συμμετοχή συνολικά 610.000 ανθρώπων. Το αποτέλεσμα θα ανακοινωθεί στις 13:30 (ώρα Ελλάδας) από το Λονδίνο.
Για τους δημοσκόπους, βέβαια, αλλά και για τα γραφεία στοιχημάτων το αποτέλεσμα είναι σίγουρο. Ο Τζέρεμι Κόρμπιν θα νικήσει τους τρεις αντιπάλους του Άντι Μπέρναμ, Ιβέτ Κούπερ και Λιζ Κένταλ, όλοι τους πιο νέοι, πιο συμβατικοί και λιγότερο αριστεροί από εκείνον.
Ο νέος ηγέτης του Εργατικού Κόμματος θα έχει την ευθύνη να βελτιώσει τη δημοτικότητα του κόμματος μετά την πανωλεθρία του στις βουλευτικές εκλογές της 7ης Μαΐου έναντι των Συντηρητικών του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον,
Παράλληλα ο διάδοχος του Εντ Μίλιμπαντ θα έχει την αποστολή να οδηγήσει το κόμμα της αντιπολίτευσης στις επόμενες βουλευτικές εκλογές το 2020 και φυσικά θα είναι υποψήφιος για να τερματίσει τη 10ετή διακυβέρνηση των Τόρις.
Η διαφαινόμενη νίκη του 66χρονου Κόρμπιν, σφοδρού επικριτή των πολιτικών λιτότητας, θα μοιάζει με μικρή επανάσταση για το Εργατικό Κόμμα, το οποίο μέχρι πρόσφατα ακολουθούσε το σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο του Τόνι Μπλερ.
Ποιος είναι ο Τζέρεμι Κόρμπιν;
Φιλειρηνιστής, οπαδός μιας οικονομικής πολιτικής που θα επιβάλει μεγαλύτερη φορολογία στους πιο πλούσιους ο Κόρμπιν κατάφερε να κερδίσει την υποστήριξη όσων αναζητούν μια εναλλακτική πολιτική.
Εκπροσωπεί το Ίσλιγκτον στη βρετανική Κάτω Βουλή τα τελευταία 30 χρόνια. Ποτέ δεν διεκδίκησε ένα υψηλότερο πολιτικό πόστο και ποτέ δε συμμετείχε σε άτυπα κυβερνητικά συμβούλια. Η απόσταση που τήρησε από κυβερνητικές θέσεις του έδωσε την ευχέρεια να αποστασιοποιείται συχνά απέναντι στις επιλογές των ίδιων των Εργατικών.
Ο Κόρμπιν τάχθηκε ευθέως κατά της συμμετοχής της Βρετανίας στον πόλεμο του Ιράκ και εξακολουθεί να ζητά την παραπομπή του Μπλερ σε δίκη για εγκλήματα πολέμου.
Είναι χορτοφάγος, μισεί τα αυτοκίνητα, τάσσεται υπέρ της κατάργησης των διδάκτρων στα βρετανικά πανεπιστήμια καθώς και υπέρ της εθνικοποίησης των βρετανικών ταχυδρομείων και του βρετανικού σιδηροδρομικού δικτύου.
Είναι επίσης κατά του ΝΑΤΟ και ασκεί συχνά κριτική στη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τις ΗΠΑ, ενώ παράλληλα ζητά την αύξηση της φορολογίας στους έχοντες.
Στις αρχές της πολιτικής του καριέρας τάχθηκε κατά του Απαρτχάιντ στη Ν. Αφρική και δε δίστασε στην πορεία να πάρει θέσει υπέρ της Χαμάς στην αραβοϊσραηλινή διένεξη. Διαχρονικά απορρίπτει το καπιταλιστικό σύστημα, αλλά πολύ περισσότερο το βρετανικό Στέμμα.
«Θριαμβεύει διότι εκπροσωπεί την απόρριψη της παραδοσιακής πολιτικής τάξης και επειδή οι άλλοι υποψήφιοι δεν μπόρεσαν να εμπνεύσουν ενθουσιασμό και ελπίδα», δήλωσε πρόσφατα ο Άντριου Χάροπ γενικός γραμματέας του κεντροαριστερού ινστιτούτου Fabian Society.
Ο λόγος του κατά της λιτότητας και τα σχέδιά του για επανεθνικοποίηση των σιδηροδρόμων ή των ταχυδρομείων γοήτευσαν γρήγορα τα μέλη των Εργατικών που βρίσκονται ακόμη υπό το σοκ της μεγάλης ήττας τους.
Φίλοι και εχθροί
Παρόλο όμως που ο Κόρμπιν έχει καταφέρει να κερδίσει τα πλήθη, η αυξανόμενη δημοτικότητά του έχει προκαλέσει και εχθρούς ακόμη και στο ίδιο του το κόμμα, καθώς αρκετοί πιστεύουν ότι μια νίκη του θα διχάσει τους Εργατικούς και θα θέσει σε κίνδυνο τις πιθανότητές τους να κερδίσουν τις εκλογές του 2020.
«Δεν κερδίζει κανείς με ένα πρόγραμμα πιο αριστερό και από την Αριστερά» επέκρινε ο πρώην ηγέτης των Εργατικών Τόνι Μπλερ.
Επιθέσεις έρχονται και από τη Δεξιά, αν και πολλοί παρατηρητές εκτιμούν ότι η ανάληψη της ηγεσίας των Εργατικών από τον Κόρμπιν αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία για τους Συντηρητικούς να προσελκύσουν τους κεντρώους ψηφοφόρους που έχουν θορυβηθεί από τον ριζοσπαστικό λόγο του.
