Τα αποτελέσματα από τη Βρετανία απλώς επιβεβαίωσαν το… βουλωμένο γράμμα της εποχής μας. Κάθε φορά που ο κόσμος, οι πλειοψηφίες, θα νιώθουν πως αγνοούνται και αντιμετωπίζονται με χλεύη, θα δείχνουν τα δόντια τους. Ακόμα και εάν αυτό μοιάζει με αυτοκτονία.
Brexit κανονικά λοιπόν, με τη βούλα που λέμε. Σκληρά, με τον τρόπο του alter ego του έτερου επικίνδυνου, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Τα μαθήματα που μπορούμε να εξάγουμε πολλά. Τόσο σε επίπεδο Βρετανίας, όσο και ευρωπαϊκό αλλά και διεθνές. Αλλωστε, με τις δεδομένες αναλύσεις δεν πρέπει να υπάρχει εχέφρων άνθρωπος που μπορεί να εξηγήσει πως αυτοί οι ανεκδιήγητοι τύποι πείθουν τόσο μεγάλες πλειοψηφίες.
Ισως τελικά τις πλειοψηφίες τις πείθουν οι άλλοι, οι… λογικοί και συγκροτημένοι. Τις πείθουν να τους αποστρέφονται. Σου λέει ο κόσμος: «αν είναι να με κοροϊδεύεις, ας το ρισκάρω με τον ασόβαρο». Αδικο έχει;
Και βέβαια άδικο έχουν, πάντα έχει άδικο αυτός που ακολουθεί τους τρελούς. Δεν είναι και δύσκολο να καταλάβει κάποιος γιατί τους ακολουθούν, όχι γιατί τους κορόιδεψαν οι συνετοί αλλά γιατί τους κοροϊδεύουν οι τρελοί. Και δεν είναι μόνο αυτοί που βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση που τους ακολουθούν, αλλά και οι πολύ περισσότεροι που φανατίζονται μέσα από την ψυχολογία της μάζας, όπως οι Έλληνες που με πάνω από 80% πίστευαν στις διαπραγματεύσεις του Τσίπρα. Η σύνεση είναι κάποια στιγμή βαρετή και περίπλοκη για τους πολλούς ανθρώπους, αν βρεθεί κάποιος που πουλάει έξυπνα τρέλα, κάνει κάτι που το καταλαβαίνουν και που τους βγάζει από την βαρεμάρα τους, γίνονται οπαδοί και γιατί τόσοι πολλοί γύρω τους πιστεύουν τον δημαγωγό το κάνουν και αυτοί άφοβα γιατί νιώθουν την ασφάλεια της ομάδας. Αν οι συνετοί κοροϊδεύουν τους ανθρώπους; Γιατί να το κάνουν κύριε Μηνά; Υπάρχει λόγος η πλειοψηφία των δημοκρατικά εκλεγμένων αντιπροσώπων των ευρωπαϊκών λαών να κοροϊδεύει τους ανθρώπους; Υπάρχουν δύσκολα προβλήματα και δεν υπάρχουν εύκολες και καθαρές λύσεις, τα συμφέροντα είναι αντικρουόμενα μέσα στις κοινωνίες. Πρέπει να λύνουμε τα προβλήματα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να μην αμφισβητούμε πάντα την ίδια την δημοκρατία, που σκοπό έχει να λύνει προβλήματα και όχι να δημιουργήσει έναν κόσμο δίχως προβλήματα, εκεί που υποσχόταν έναν κόσμο χωρίς προβλήματα είδαμε να εξαφανίζεται η ζωή… για να μην υπάρχουν τα προβλήματα της.