Πρώτη προτεραιότητα η καθημερινότητα των πολιτών, σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα και τις δηλώσεις του στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο, μόνο που η καθημερινότητα αυτή μάλλον θυμίζει εφιάλτη για τους περισσότερους των πολιτών όταν η παρατεταμένη κρίση δεν λέει να υποχωρήσει.
Που ακριβώς βλέπει τη μείωση της ανεργίας, αλλά και τη σταθεροποίηση της Οικονομίας, ο πρωθυπουργός αδυνατώ να καταλάβω, το ίδιο όπως και τις ρήσεις του περί καλύτερων ημερών επειδή δήθεν επιτεύχθηκαν οι στόχοι.
Μάλλον σε διαφορετική χώρα ζούμε. Αν έστω και στο ελάχιστο επετεύχθησαν οι δημοσιονομικοί στόχοι, αυτό έγινε διά μέσου μιας υπερφορολόγησης των πολιτών και μιας εξάντλησης μέχρι τέλους της υπομονής τους.
Τώρα πια, λοιπόν, έχουμε περάσει δήθεν «σε άλλη φάση» -στην πραγματικότητα αυτή της μέτρησης της αντοχής τους- αφού από τη μια μέρα στην άλλη και στην κάθε σύνταξη μειώνεται και από κάτι χωρίς να μπορεί να καταλάβει κανείς με ποιο τρόπο και με ποιο σκεπτικό γίνεται αυτό. Στη φάση του ακατανόητου.
Σε κάποια άλλη χώρα όπως η Αυστραλία ή Δανία κ.ο.κ ισχίουν όλα αυτα.