Η σύγχρονη μετασοσιαλιστική Βουλγαρία σε εικόνες ή “η μετάβαση απ τον σοσιαλισμό στη σύγχρονη δημοκρατία – οπτικοποιημένη” ή… πως η ιστορία γίνεται τέχνη και καταγράφει την ιστορία…
«Luchezar Boyadjiev. Ξαναχτίζοντας τον κόσμο των εικόνων. 1991-2019» είναι ο τίτλος της μεγάλης έκθεσης 500 και πλέον έργων όλων των εικαστικών μέσων (ζωγραφική, σχέδιο, κατασκευές, εγκαταστάσεις, βίντεο, φωτογραφία- επεξεργασμένη συνήθως ψηφιακά- , περφόρμανς/ξεναγήσεις (Schadenfreude)-του Βούλγαρου εμβληματικού καλλιτέχνη Λουτσεζάρ Μπογιατζίεφ που αναπτύσσεται από την ερχόμενη Τρίτη 30 Ιουνίου και για ολόκληρο το καλοκαίρι (ως τις 27 Σεπτεμβρίου) στο MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης- Συλλογές Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (εντός ΔΕΘ-HELEXPO).
“Προϊόν” της γενιάς του (γεννημένος το 1957 στη σοσιαλιστική τότε Βουλγαρία) και μεγαλωμένος σε κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον αλλεπάλληλων αλλαγών, ο Βούλγρος εικαστικός Λουτσεζάρ Μπογιατζίεφ (Luchezar Boyadjiev) παρουσιάζει για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη τα εικαστικά του προϊόντα που αποτυπώνουν την πολυσχιδή και ποικιλόμορφη καλλιτεχνική πορεία 30 χρόνων .
Ο Λουτσεζάρ Μπογιατζίεφ είναι ένας από τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες που γεννήθηκαν και μένουν στη Βουλγαρία. Πρόκειται για καλλιτέχνη με εκτεταμένη διεθνή πρακτική, μια δημόσια φιγούρα με ξεκάθαρη κριτική στάση απέναντι στην τοπική (βαλκανική) και τη διεθνή εικαστική σκηνή, ενώ τα έργα του αποτελούν μέρος μουσειακών, εταιρικών και ιδιωτικών συλλογών σε όλο τον κόσμο. Ως καλλιτέχνης, επιμελητής, ομιλητής, θεωρητικός και ιδρυτικό μέλος του Ινστιτούτου Σύγχρονης Τέχνης της Σόφιας συνέβαλε στην εδραίωση νέων προσδιορισμών της τέχνης και της πρακτικής της, σε καινοτόμες συζητήσεις και στη χειραφέτηση της νέας γενιάς καλλιτεχνών στη χώρα του.
Μεταξύ των έργων που εκτίθενται βρίσκονται και έργα από διάφορες συλλογές, καθώς και κάποια πρώιμα έργα τέχνης που δημιουργήθηκαν μέσα στις χαοτικές στιγμές της ευφορίας και της ελπίδας για αλλαγή, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989. Πολλά από αυτά παρουσιάστηκαν και σε μεγάλες διεθνείς εκθέσεις, που τώρα πια έχουν μια αύρα ιστορικότητας, όπως η Beyond Belief: Contemporary Art from East Central Europe (1995-97) στο MCA στο Σικάγο και στην ICA στη Φιλαδέλφεια, η After the Wall: Art and Culture in Post-Communist Europe (1999-2000) στο Moderna Museet της Στοκχόλμης, στο Hamburger Bahnhof του Βερολίνου και στο Ludwig Museum της Βουδαπέστης και η Blood & Honey / Future’s in the Balkans (2003) στη Βιέννη, ανάμεσα σε πολλές άλλες εκθέσεις που σηματοδότησαν ιστορικά γεγονότα και στάδια στην αναγνώριση του Άλλου στην τέχνη.