Νίκος-Γιώργος Στρατάκης
» Και… χωρίς “ίχνος” κρασιού… στο αίμα
Να κι ένας λόγος, ουσιαστικός, να’ναι περήφανη η Κρήτη! Τραγούδια γραμμένα από τους ίδιους, τα περισσότερα, (τι οξυδέρκεια, πίστη, συναίσθημα), η άξια, αξιομίμητη αλλά κυρίως αξιοπρεπή μουσική συνέχεια του Ν. Ξυλούρη, Χ. Γαργανουράκη κ’ Ν. Σκουλά κ.α!
Μουσική, εμπλουτισμένη με διαφορετικά όργανα (π.χ γκάιντα) από ότι έχουμε συνηθίσει στην υπάρχουσα μουσική σκηνή, τα οποία προσδίδουν ένα υπέροχο βαθύ και πλούσιο ηχόχρωμα στην μουσική τους (μουσική όχι για “μπαλωθιές” που τόσο μας έχουν κατηγορήσει εμάς τους Κρητικούς, άλλοτε άδικα) αλλά για να “νιώσει”κάποιος και να “σκεφτεί”, ούτε καν να χορέψει, με τα περισσότερα,”χορεύει”η ψυχή εξάλλου στο “άκουσμα”τους, στίχοι με λέξεις που βάζουν την φαντασία να δουλέψει (και να μην είσαι ερωτευμένος ερωτεύεσαι τον “απέναντι”σου με τους στίχους αυτούς,στα ερωτικά τους τραγούδια), λέξεις βγαλμένες από την παράδοση και την φύση(π.χ “μυγδαλοψυχάτη”-δυνατή,περιγραφική εικόνα για όσους έχουν ζήσει την ζωή σε χωριό-με μυγδαλιές), λέξεις που πλαισιώνουν την γάργαρη, κελαρυστή, ζωηρή φωνή του Γιώργου και την βαθιά εκείνη, καμπανιστή του Νίκου ενώ το “Είδα”μιλάει για θέματα “δύσκολα”στον απαίδευτο νου αλλά ουσιαστικά,σημαντικά,με έναν τόσο ευχάριστο στο αυτί τρόπο αλλά εξαιρετικά δ υ ν α τ ό με την μουσική υπόκρουση!
Γιατί τ ι θα ήταν τα σημαντικά αυτού του κόσμου αν δεν λέγονταν με μια “νότα” ευχάριστη!
Ως εκπαιδευτικός, πολλά χρόνια τώρα, θα τα χρησιμοποιούσα στο σχολείο δίπλα στην ποίηση του Οδ. Ελύτη, χωρίς ενδοιασμό, για μελέτη για να “παιδευτεί” η παιδική ψυχή στο ένστικτο και την φαντασία,την α γ ά π η κ’ την Παράδοση, που στερείται, όχι η νεολαία μας, αλλά το εκπαιδευτικό σύστημα…και η κοινωνία μας ως σύνολο.
Είναι σαν να “πλάστηκαν”απο τον Θεό, για να βοηθήσουν την νέα γενιά, αν και εφόσον θέλει να μάθει, και να “σώσουν” την άλλοτε
α γ έ ρ ω χ η Κρήτη, κ’ εμπνεύσουν να βρει τις “ρίζες”της πάλι…
Συγχαρητήρια στους καλλιτέχνες, (και σε όλο το συγκρότημα!) πάνω απ’όλα είναι σεμνοί, χωρίς ίχνος καθωσπρεπισμού ή αυτοπροβολής. Νιώθει κανείς όμορφα, άνετα και ζεστά στην παρουσία τους από το ξεκίνημα ήδη, με το λιτό αλλά εγκάρδιο καλοσώρισμα τους, (με γνήσια Κρητική τοπολαλιά ) και ζεστασιά στην φωνή!
Με το ξεκίνημα της μουσικής τους,και των τόσο ιδιαίτερων τραγουδιών τους,νιώθει κανείς οτι θέλει να πάρει αγκαλιά τον διπλανό του,αν και “άγνωστος” κ’να μοιραστεί μαζί του “τα εσώψυχα του” σαν να’ναι συγγενής ή καλός φίλος!- (κατόρθωμα σπάνιο, η μουσική τους ενώνει τις ψυχές των παρευρισκομένων αν μη τι άλλο,όταν είναι “ανοιχτές”και δεκτικές αλλά κ’όταν ευνοεί η περίσταση.
Νομίζω,το ευχαριστώ σε κάθε παρουσία τους θα ειναι “λίγο”.Γιατί,η κατάθεση γνώσης και ψυχής είναι δώρα ανεκτίμητα και δεν έχουν σ ί γ ο υ ρ α οικονομικό αντίτιμο!Δώρο προς εμάς,λοιπόν…
Χρειάζεται ταλέντο, συνείδηση και αφοσίωση μεγάλη,νιώθω,για να υπάρχει αυτό το αποτέλεσμα και “ψυχή”!!! Νιώθω τυχερή που είναι ακόμα σε ηλικία που έχουν πολλά ακόμα να δώσουν… Εν αναμονή, λοιπόν, των επόμενων τραγουδιών τους!!!
