Ξαναζούμε τα περυσινά!

Αλλάζει η πραγματικότητα, τα δεδομένα; Μάλλον όχι! Οταν οι πιστωτές έχουν προδιαγράψει το πλήρωμα του χρόνου για να πετύχουν τους στόχους τους, ό,τι και να κάνουμε, όποιους πρωθυπουργούς κι αν επιλέξουμε, θα οδηγηθούν τα πράγματα εκεί που τα θέλουν εκείνοι. Το μυστικό της επιτυχίας τους είναι το σύνδρομο της αποτυχίας μας να χάνουμε χρόνο.
Φέτος περιμένουμε την πρώτη αξιολόγηση του μνημονίου 3. Βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο που ήμασταν και πέρυσι επί Βαρουφάκη. Οι Ευρωπαίοι είδαν ότι μπορεί να ήταν καταρτισμένος θεωρητικά στην οικονομία, αλλά λόγω του ερασιτεχνισμού του στην πολιτική και των αδέξιων χειρισμών του να καλλιεργήσει ρήξη με τους δανειστές του έφτιαξαν το φιάσκο στο Γιούρογκρουπ στη Ρίγα και τη “δημιουργική ασάφεια”, που πήγαινε να τους διδάξει, του την επέστρεψαν. Παρά τρίχα γλυτώσαμε τον εξοβελισμό μας απ’ το ευρώ.
Τώρα, που ο τέως υπουργός βρίσκεται εκτός νυμφώνος, αναφερόμενος στην εξάμηνη πορεία του, για να βοηθήσει τον αγώνα επικράτησης της Αριστεράς, δεν μπορεί να απεκδύεται των ευθυνών του και να λέει ότι εκτίμησε λάθος την κατάσταση, όπως την είχαν διαμορφώσει οι συσχετισμοί της ευρωπαϊκής συγκυρίας. Δεν στάθμισε τα δεδομένα και παραγνώριζε με την υπερφίαλη ξιπασιά του τη διεθνή κατάσταση, υπερεκτίμησε δε την πεποίθηση δημιουργίας φιλικού μετώπου μέσα στην Ευρωζώνη και έξω απ’ αυτήν χωρίς αποτέλεσμα. Οπως κατέδειξαν οι μετέπειτα εξιστορήσεις του, είναι βέβαιο ότι μετά τα capital controls θα κατέληγε στη ρήξη ή στην υποταγή.
Τελικά η κυβέρνηση υποτάχθηκε. Διέρρηξε όμως τις σχέσεις της με τον κ. Βαρουφάκη για να ’ρθει ο έτερος Καππαδόκης, ο κ. Τσακαλώτος, να βοηθήσει. Ο νέος υπουργός κατά το “εξάμηνο έπος” του κ. Βαρουφάκη απ’ τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών, που ήταν, είχε φανεί αλληλέγγυος στις θέσεις του. Τον Μάρτιο του 2015 έλεγε σε τηλεοπτική του εμφάνιση: «…Το σενάριο της ρήξης το είχε πει και ο Γιάνης Βαρουφάκης… κι αυτό το έχει εκτιμήσει ο ελλ. λαός… εμείς υποστηρίζουμε τον κόσμο της εργασίας, τους ανθρώπους, που έχασαν πολλά από την κρίση κι ότι είμαστε έτοιμοι, αν δεν πάνε καλά τα πράγματα, για μια ρήξη… αν δεν έχεις στο μυαλό σου τη ρήξη… οι δανειστές θα περάσουν τα ίδια μέτρα με τους προηγούμενους.
Θα μπορούσαμε να είμαστε σαν τον Σαμαρά. Εμείς δημιουργούμε ασάφεια στους εταίρους μας για τις προθέσεις μας, σκοπίμως, γιατί πρέπει, να ξέρουν ότι εμείς είμαστε έτοιμοι για μια ρήξη, αλλιώς δεν διαπραγματευόμαστε…».
Πέρασε ένας χρόνος και μετά την εαρινή σύνοδο του Δ.Ν.Τ. στην Ουάσιγκτον φαίνεται ότι τίποτα δεν άλλαξε. Ο κ. Τσακαλώτος βάζει κόκκινες γραμμές. Δεν βλέπει ότι μπορεί να οδηγηθούμε ξανά σε πιστωτική ασφυξία και να μην πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας; Στην κυβέρνηση, ενώ ξέρουν ότι «οι πιέσεις θα ενταθούν, όσο πλησιάζει η ώρα της υπογραφής», προσπαθούν ν’ αλλάξουν την πραγματικότητα αντί ν’ αλλάξουν την πολιτική τους. Συνεχίζουν να πουλάνε “νταηλίκι”, αδιαφορώντας για τυχόν αδιέξοδα. Ξεχνούν πόσο κακό έγινε στη χώρα απ’ τις ιδεοληψίες περί “δημιουργικής ασάφειας”.
Είναι αναγκαίο κακό η συμφωνία, οι διαπραγματεύσεις της οποίας γίνονται υπό το πρίσμα “αδύναμης εμπιστοσύνης”. Ολα εξαρτώνται απ’ τον Σόιμπλε, που λέει ότι δεν εκβιάζεται απ’ το Δ.Ν.Τ. για το ελληνικό κούρεμα, επειδή θα δημιουργηθεί προηγούμενο για τα χρέη Γαλλίας, Ιταλίας και Ισπανίας. Πάντως θα παίζουμε σαν τη γάτα με το ποντίκι, ακόμη και αν ο Σόιμπλε πείσει τους ομότιμούς του σε κάποιο Γιούρογκρουπ ότι συνεχίζει να συμφέρει την Ευρωζώνη το πολυθρυλούμενο Grexit, που δεν προβλέπεται απ’ τη συνθήκη εκτός εάν εμείς το ζητήσουμε.