» Ο Σπύρος Ζερβουδάκης συμμετέχει στην έκθεση φωτογραφίας του Μουσείου Μπενάκη
Με τη συμμετοχή του Χανιώτη φωτογράφου Σπύρου Ζερβουδάκη, εγκαινιάζεται την ερχόμενη Πέμπτη στο Μουσείο Μπενάκη έκθεση με θέμα τις ελληνικές θάλασσες, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στους φωτογραφικούς φακούς από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα έως και σήμερα.
Στην έκθεση παρουσιάζονται 350 περίπου φωτογραφίες χωρισμένες σε 5 χρονολογικές ενότητες: δεύτερο μισό του 19ου αιώνα – οι πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, μεσοπόλεμος – μεταπολεμική περίοδος – εποχή της μεταπολίτευσης έως σήμερα. Στην τελευταία περίοδο διακρίνεται και ο Σπύρος Ζερβουδάκης που συμμετέχει με δύο φωτογραφίες.
Η επιλογή τους πραγματοποιήθηκε από την Φανή Κωνσταντίνου και την Αλίκη Τσίργιαλου (επιμελήτριες του Φωτογραφικού Αρχείου Μουσείου Μπενάκη), καθώς και από τον Κωστή Αντωνιάδη (καθηγητή φωτογραφίας στο Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών του T.E.I. Aθήνας) μετά από συστηματική αναδίφηση σε αρχεία και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Κριτήριο αξιολόγησης κάθε επιλεγμένου θέματος υπήρξε αφενός το καθαρά φωτογραφικό του ενδιαφέρον σε σχέση με την εξέλιξη του μέσου και τη διαδοχή των καλλιτεχνικών ρευμάτων στην πορεία της φωτογραφίας, αφετέρου η αντιπροσωπευτική του θέση μέσα στο ιστορικό, ιδεολογικό και αισθητικό πνεύμα της εποχής του. Αν και η θεματογραφία των εικόνων δεν καθόρισε από μόνη της την επιλογή τους, εντούτοις μέσα από το πλούσιο οπτικό θησαυρό που συγκεντρώθηκε ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τη σχέση των ανθρώπων με τη θάλασσα, τον τρόπο ζωής στις παραθαλάσσιες και νησιωτικές περιοχές, την ανάπτυξη της ναυσιπλοΐας καθώς και τον περίπλου των ελληνικών νησιών από τους πρώτους περιηγητές έως τον μαζικό τουρισμό.
Η έκθεση πραγματοποιείται στο πλαίσιο της Διεθνούς Συνάντησης των Επιμελητών Φωτογραφικών Συλλογών και Μουσείων, γνωστή ως Oracle και θα διαρκέσει εώς και τις 5 Ιανουαρίου του 2014
• Πώς ξεχώρισες τη φωτογραφία από τις άλλες τέχνες από τα φοιτητικά σου κιόλας χρόνια;
Δοκιμάζοντας. Ο καθένας μπορεί να βρει χώρο στην τέχνη για να “μιλήσει”. Παρότι στα μαθητικά μου χρόνια με είχε κερδίσει η ζωγραφική, αργότερα στη φωτογραφία με εντυπωσίασε η υπέρβαση του πραγματικού. Στην ουσία ο φωτογράφος χρησιμοποιεί ένα γεγονός για να το μεταφέρει σε μια φανταστική διάσταση, αλλάζοντάς του τελικά σημασία. Αυτή η πρόκληση με κέρδισε.
• Συνδυάζονται με κάποιο τρόπο μαθηματικά και φωτογραφία;
Στα αρχικά στάδια, η τέχνη είναι δέσμια της τεχνικής. Η τεχνική είναι σαν τις πινακίδες στο δρόμο. Μας βοηθούν να βρούμε ασφαλή τρόπο πρόσβασης προς κάποιες κατευθύνσεις.
Σε υψηλό επίπεδο, καθοριστικό ρόλο παίζουν η γνώση, η επιθυμία, η ευαισθησία και το ένστικτο.
Αν πούμε λοιπόν ότι η φωτογραφία χρησιμοποιεί ένα είδος εσωτερικής όρασης για να αποκωδικοποιήσει τα ενστικτώδη ερεθίσματα, μάλλον ακολουθεί κάποιους μαθηματικούς κώδικες.
• Τι πρέπει να διδάσκει στους μαθητές του ένας δάσκαλος φωτογραφίας;
Μελέτη και αμφισβήτηση. Κάθε δάσκαλος θα πρέπει με τον τρόπο του, να ωθεί τους μαθητές σ’ αυτά τα δύο. Η φωτογραφία, όπως και κάθε μορφή τέχνης, ακολουθεί το ίχνος της ποιότητας του ανθρώπου.
• Ποιο είναι το αγαπημένο σου φωτογραφικό θέμα;
Αγαπημένο θέμα όλων, ακόμα και των αρχαρίων (χωρίς να το συνειδητοποιούν), είναι ο εαυτός μας.
Αποκόπτοντας τέσσερις πλευρές απ’ αυτό που νομίζουμε ότι βλέπουμε, δημιουργούμε άλλο ένα εσωτερικό αυτοπορτρέτο.
Το φωτογραφικό γεγονός είναι ένα αυτοπορτρέτο. Δεν ξεφεύγω λοιπόν, ούτε εγώ από τον κανόνα.
• Τι σημαίνει καλλιτεχνική φωτογραφία για σένα;
Καλλιτεχνική φωτογραφία είναι αυτό που λείπει από την πραγματικότητα. Παρότι δέχεται ένα αυστηρό δάνειο απ’αυτήν, δεν είναι περιγραφή ούτε ερμηνεία της.
Οπως έλεγε ο Μπαρτ «φωτογραφία είναι μια εικόνα τρελή εμποτισμένη με πραγματικότητα».
• Πρόσφατα έκανες προβολή φωτογραφικού σου θέματος σε συνδυασμό με μουσική. Τι να περιμένουμε μετά;
Με το “Λαβύρυθμο” δεν τελειώσαμε ακόμα. Μετά το “Chaniart” θα γίνει προβολή σε κάποια φεστιβάλ το φθινόπωρο και μετά βλέπουμε. Συνήθως δουλεύω πολλά θέματα ταυτόχρονα, πράγμα το οποίο με βοηθά, αφού τελικά αλληλεπιδρούν. Είναι κομμάτια της ίδιας σκέψης.
• Εχεις διακριθεί και κερδίσει ετερόκλητους διαγωνισμούς σε Ελλάδα και εξωτερικό και οι φωτογραφίες σου “φιγουράρουν” σ’ όλα τα φωτογραφικά γεγονότα. Είσαι ένας “απρόβλεπτος” φωτογράφος που διακρίνεται με όλες του σχεδόν τις διαφορετικές του δουλειές. Ποιο είναι το μυστικό σου;
Οι εμμονές είναι αυτές που ωθούν τον άνθρωπο να κάνει την υπέρβαση. Είναι η καταλυτική εκείνη δύναμη, για το ένα παραπάνω βήμα στην επιστήμη ή στην τέχνη. Ακόμα όμως και αυτό το βήμα, δεν μπορεί να είναι μοναχικό. Η καλλιέργεια θα βοηθήσει να ξεφύγουμε από το εγώ και το έργο μας να επικοινωνήσει με το θεατή.
• Φωτογραφίες σου θα βρίσκονται στο μουσείο Μπενάκη, ανάμεσα σε Ελληνες και ξένους αξιόλογους καλλιτέχνες όπως η Nelly’s, ο Κώστας Μπαλάφας, ο Κωνσταντίνος Μάνος κ.ά. Για εμάς είναι μεγάλη τιμή ένας Χανιώτης να βρίσκεται σε αυτή τη θέση. Για σένα;
Μεγάλη τιμή βέβαια. Ελπίζω τελικά να υπάρξει αποδοχή από τον θεατή της δικής μου πρότασης και η σύνδεσή της με αυτές των άλλων καλλιτεχνών.
Ποιός είναι;
Ο Σπύρος Ζερβουδάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε Μαθηματικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά στο Πολυτεχνείο Κρήτης.
Ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τη Φωτογραφία παρακολουθώντας μαθήματα στον Φωτογραφικό Ομιλο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συνέχισε παρακολουθώντας διεθνή σεμινάρια και διαλέξεις. Από το 1996 είναι μέλος της Λέσχης Φωτογραφίας και Κινηματογράφου Χανίων και σήμερα συμμετέχει στο Διοικητικό της Συμβούλιο.
Εχει παρουσιάσει το φωτογραφικό του έργο σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει βραβευτεί η δουλειά του σε πανελλήνιους και διεθνείς διαγωνισμούς. Ζει, εργάζεται και δημιουργεί στα Χανιά της Κρήτης.
Περισσότερες πληροφορίες: http:// zervoudakis.eu/
Συμπλήρωσε το:
Φωτογραφίζω γιατί…
μου αρέσει να φορτίζω και να διογκώνω ασήμαντες λεπτομέρειες με τους φόβους και τις επιθυμίες μου.
Στη φωτογραφία δεν υπάρχει…
συνθηκολόγηση με το προφανές.
Καλή φωτογραφία είναι…
αυτό που λείπει από την πραγματικότητα.
Το συναίσθημα στη φωτογραφία…
ο δεσμός της με τον δημιουργό.
Η λογική στη φωτογραφία…
ο δεσμός της με τον χρόνο.