Μάθημα ενσυναίσθησης και σεβασμού στους τετράποδους φίλους μας, τα ζώα, για τα παιδιά του Κέντρου Παιδικής Δημιουργίας Αγ. Ιωάννη.
Πρόκειται για ένα διαφορετικό και καινοτόμο μάθημα που έχει ενταχθεί στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα του Κέντρου και υλοποιείται από την Αγγελική Μάρακα. Απόφοιτη του Φιλοσοφικού τμήματος και φιλόζωος η ίδια αποφάσισε να προτείνει το συγκεκριμένο μάθημα στο δήμο Χανίων αλλά και σχολεία, κι εκείνο που ανταποκρίθηκε άμεσα ήταν το Κέντρο Παιδικής Δημιουργίας Αγ. Ιωάννη που ενέταξε το συγκεκριμένο μάθημα δύο φορές την εβδομάδα στις δραστηριότητες του.
Στο σημερινό επεισόδιο Νεκτάριος Κακατσάκης και Βασιλική Τωμαδάκη συζητούν για ένα ναυάγιο ανοιχτά της Γραμβούσας, τον Ιούλιο του 1976
Το μάθημα γίνεται με βιωματικό τρόπο αφού η κα Μάρακα ξεκινά το μάθημα έχοντας πάντα μαζί της παρέα διάφορα σκυλάκια. Τα παιδιά παίζουν μαζί τους και παράλληλα ζωγραφίζουν και γράφουν γι΄ αυτά, εκφράζονται και μαθαίνουν στην πράξη πως «η συμπεριφορά μας προς τα ζώα είναι κομμάτι του πολιτισμού κάθε χώρας», όπως μας λέει η εκπαιδευτικός.
Το μάθημα απευθύνεται σε παιδιά 6-10 ετών και μέσα από αυτό τα παιδιά μαθαίνουν πως «σεβόμαστε και πώς δείχνουμε τη φροντίδα και την ευθύνη μας προς τους φίλους μας τα ζώα. Μαθαίνουμε για διάφορες ράτσες σκύλων, έχουμε πάντα σκυλιά στην αίθουσα μέσα ώστε τα παιδιά να έρχονται σε άμεση επαφή με αυτά και τα εκπαιδεύουμε στο προαύλιο με πολλές λιχουδιές! Ελπίζω σε ένα καλύτερο μέλλον όπου η νέα γενιά θα σέβεται και θα προστατεύει τα ζωάκια αυτά όπως τους αξίζει» αναφέρει η κα Μάρακα.
Την ρωτάμε πώς ανταποκρίνονται τα παιδιά και μας απαντά « τα παιδιά είναι πολύ ενθουσιασμένα και οι γονείς πολύ ικανοποιημένοι, δεν έχει δημιουργηθεί ποτέ κάποιο πρόβλημα. Μιλάμε με απλό και λιτό τρόπο για την συμπεριφορά μας απέναντι στα σκυλάκια, πώς πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε, τι κάνουμε όταν συναντήσουμε ένα από αυτά. Λέμε ιστορίες με σκυλάκια, από ζωάκια που γνωρίζουν ή συνάντησαν και μιλάμε ακόμη και για ιστορίες που δεν είναι πάντα χαρούμενες ακόμη και για περιστατικά αδιαφορίας ή κακοποίησης, γιατί πιστεύω ότι τα παιδιά πρέπει να κατανοούν από μικρή ηλικία τι συμβαίνει γύρω μας. Και παρόλο που πρόκειται για μικρά παιδιά βλέπω πως καταλαβαίνουν και συνειδητοποιούν πολύ εύκολα τι είναι σωστό και τι λάθος όσον αφορά τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Δεν τους τα λέω για να τα τρομάξω και να τα κάνουν να νοιώσουν άσχημα, αλλά με τον κατάλληλο τρόπο κάνω αναφορά σε κάποιες ιστορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας ώστε να διακρίνουν το καλό από το κακό. Υπάρχει ευαισθητοποίηση, το βλέπω αυτό στα παιδιά όταν ανοίγονται έχοντας ακούσει ή δει κάτι που θέλουν να συζητήσουμε, βρίσκουν το θάρρος να εκφράσουν τη γνώμη τους και τα συναισθήματά τους για εικόνες που βλέπουν. Η κρίση υπάρχει και είναι πολύ πιο καθαρή στα παιδιά. Τα πάντα είναι θέμα παιδείας, έτσι μόνο μπορεί να επέλθει αλλαγή στην νοοτροπία και στην κουλτούρα. Έχουμε ανάγκη από περισσότερο σεβασμό και ενσυναίσθηση».
