«Ξέφραγο αμπέλι» οι παραλίες

Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο επισημάνθηκε ότι οι παραλίες των Χανίων είναι «ξέφραγο αμπέλι».
Και αυτός εκτός από ζήτημα νομιμότητας είναι και ζήτημα αισθητικής.
Κατάφεραν στα Χανιά να έχουμε το «κιτς» ως «κατς».
Η ανομία και έλλειψη αισθητικής μοιάζει πιότερο με ένα ψευτοτσαμπουκά.
Γι’ αυτό ασφυκτιούμε όλοι τα καλοκαίρια στα Χανιά.
Νομίζω ότι με το «κιτς» μάθαμε να ζούμε.
Με το κατς δυσκολευόμαστε να προσαρμοστούμε.
Στην εξέδρα της παραλίας οι “παλαιστές” κάνουν τα κόλπα τους, αλλά το κοινό δεν τους πιστεύει.
Και πληρώνει και ακριβό εισιτήριο…
Που σημαίνει πως ο σουρεαλισμός συνεχίζεται.
Τι υπηρετεί το κιτς και το κατς;
Την απώθηση σταθερών νοημάτων την απώθηση του νόμου.
Κάθε χρόνο οι παραλίες μας πέφτουν στη φάκα της δημοσιότητας.
Δίνουν λοιπόν έναν αγώνα κατς, και ξεφεύγουν από τη φάκα.
Βέβαια υποσχέσεις δίνουν πολλές.
Δεν ξέρω τι είναι αυτό, αλλά ακούγεται ωραίο.
Κάτι σαν vegan λογική, αλλά με λίγο κοκορέτσι, για να είμαστε και στο πνεύμα των ημερών.