Ξεκαθαρίσματα λογαριασμών

Αναστάτωση παρατηρείται εντός του κόμματος της Αξ/κής Αντιπολίτευσης αυτή την περίοδο. Μετά τη διαγραφή της κας Παπακώστα ενταγμένης στην “Καραμανλική τάση”, έρχεται και αυτή του κ. Αντώναρου.
Αντιλαμβάνεται κανείς, ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. επιδιώκει τη διάρρηξη των σχέσεών του με τον κ. Κώστα Καραμανλή. Κατά τους γνωρίζοντες τα εντός του κόμματος, η επιχείρηση αποσκοπεί στην αρχηγική εδραιοποίηση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, σε αντιπερισπασμό στο ενδεχόμενο επαναδραστηριοποίησης του τέως πρωθυπουργού. Οι σεναριογράφοι περί των κινήσεων του κ. Καραμανλή κλιμακώνουν τις δραστηριότητές τους για την αποδυνάμωσή του απ’ τους πιστούς ανθρώπους του στο πρόσωπό του.
Η αιτία να επιλεγεί ο κ. Αντώναρος ως δεύτερο θύμα, ήταν επειδή έθεσε ζήτημα παραίτησης του κ. Γεωργιάδη απ’ την προεδρία ένεκα της εμπλοκής του στην υπόθεση “Novartis”, κάτι που δεν έγινε για τον βουλευτή Αττικής κ. Βλάχο, πρωτοστατήσαντος για την παραίτηση του αντιπροέδρου. Υποστήριξε επιπλέον, ότι οι αναφορές του κ. Γεωργιάδη για την αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης συνιστούσαν αιχμές για τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Η διαγραφή δείχνει έμμεσο τρόπο πλήξεως της “Καραμανλικής πτέρυγας” με επιπλέον διασπορά “αδέσποτων”, αλλά συντονισμένων πληροφοριών, ότι η απομάκρυνση του κ. Αντώναρου, κυβερνητικού εκπροσώπου επί Καραμανλή, ενοχλεί και τον Π.τ.Δ., καθ’ όσον λέγεται, ότι ανήκει στους εκλεκτούς του κ. Παυλόπουλου, απ’ τον οποίον, τελευταίως, έχει αποστασιοποιηθεί ο κ. Καραμανλής.
Η ύπαρξη “δελφίνων” στη Ν.Δ. δεν διαφαίνεται προς το παρόν, ώστε να δικαιολογείται κάθε απόπειρα εξουδετέρωσης, όπως συνέβαινε σε άλλα κόμματα, παρά το ότι έχουν πληθύνει οι περιπτώσεις μεμονωμένων “αρχηγίσκων” από ανεξαρτητοποιηθέντες βουλευτές. Στη Ν.Δ. διακρίνεται ένα είδος δεσποτισμού, μια μορφή εξουσίας στη σύγχρονη πολιτική ζωή, όπου γίνεται προσπάθεια να εδραιωθεί ο αρχηγός της μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες. Γίνεται προσπάθεια, να πιστευθεί, ότι ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να επιφέρει ουσιαστικές αλλαγές και ρυθμίσεις στην εξουσία για την ανόρθωση του χειμαζομένου λαού, αδιάφορο αν κοροϊδεύεται για το ποιος τον έφερε σ’ αυτό το χάλι.
Σήμερα ζούμε με πολιτικούς, οι κυβερνήσεις των οποίων οδήγησαν τη χώρα σε ανυποληψία. Σε κάθε περίοδο σημειωνόταν και από ένα σκάνδαλο. Από τη φούσκα του χρηματιστηρίου, την “Αθήνα 2004”, τα εξοπλιστικά, το Βατοπέδι, τη Ζήμενς, την μεθοδευμένη αύξηση του χρέους για να μπούμε στα μνημόνια μέχρι τη “Novartis” και δεν ξέρουμε τι άλλο θα ξεφουρνιστεί.
Οι ανώτεροι αξιωματούχοι της πολιτικής είναι οι πρώτοι διδάξαντες τη χρησιμοποίηση αθέμιτων μέσων παραβίασης νόμων και αποδοχής προϊόντων παράνομων συναλλαγών. Οι ίδιοι δεν δίστασαν την ψήφιση νόμου περί “μη ευθύνης υπουργών”. Το αποκορύφωμα της υποκρισίας!! Να αυτοαπαλλάσσονται, αντί ν’ αποδεχθούν νόμο με άρθρο μόνο την άρση της ασυλίας πολιτικού όταν συλλαμβάνεται να παρανομεί, και να δικάζεται απ’ τους φυσικούς δικαστές, όπως όλοι οι Ελληνες.
Οσοι ανοήτως προτρέπουν τον κ. Μητσοτάκη, ν’ αντιπαρατίθεται με κορυφαία πρόσωπα, που ήσαν στο τιμόνι του κόμματος, του κάνουν κακό. Αντί τούτου ας μην τον κεντρίζουν να προχωρεί με αυτό τον τρόπο και ας τον συμβουλεύσουν να καταργήσει τον θεσμό των αντιπροέδρων. Αν έχει την πυγμή να επιδείξει δύναμη ισχύος ας απαλλαγεί απ’ τους “συμβουλάτορες κόλακες”, να αναπτύξει μόνος του πρωτοβουλίες. Μπορεί; Ιδού το ερώτημα!