» Φανταστείτε πόσο θα τονώναμε την αισθητική ολοκλήρωση του παλιού λιμανιού των Χανίων, εάν ήδη είχαν δρομολογηθεί οι απαραίτητες ενέργειες για την αξιοποίηση του οικοπέδου, μετά την κατεδάφιση του ιστορικού “Ξενία”.
Αν αυτός ο εμβληματικός χώρος αξιοποιούνταν -ακριβώς όπως είναι στο μικρό ύψωμα- για να προσδώσει αίγλη και προοπτική στη φιλόξενη περιοχή. Θα μπορούσε να σηματοδοτήσει τη μετεξέλιξη ολόκληρης της ιστορικής γειτονιάς.
Θυμάμαι στη δεκαετία του ’80, όταν ήμουν νέος, πόσο πολύ ονειρευόμασταν να κάνουμε ένα πάρτι δίπλα στη θάλασσα, στην πισίνα. Από τότε ο “λαβωμένος από τον χρόνο” χώρος, παρέμενε δραματικά αναξιοποίητος, έρμαιο της υποσυνείδητης ραστώνης της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής.
Το “Ξενία” το πρόφτασα να λειτουργεί. Ηταν κάποια ξένοιαστα χρόνια και απέπνεε ο αύλειος χώρος του μια αύρα κοσμικότητας. Μετά τα γεγονότα λίγο – πολύ τα γνωρίζετε.
Το “Ξενία” κατεδαφίστηκε και επί των ερειπίων “κλειδώσαμε” τις αναμνήσεις μας. Τώρα, η αξιοποίησή του θα μπορούσε να δώσει πνοή σε όλο εκείνο το τμήμα του ενετικού βραχίονα, φυσική απόληξη της περιπατητικής εμπειρίας στο παλιό λιμάνι.
Για τον χώρο, όμως, τσιμουδιά· «ούτε φωνή ούτε ακρόαση» για το αναξιοποίητο φιλέτο, την πισίνα, τον περιβάλλοντα χώρο.
Λες και σίγησε ο χρόνος, οι αναμνήσεις, οι χρήσιμες ιδέες. Χρειάζεται όμως να πάρει ζωή και φινέτσα η περιοχή.