Είναι πολύ ωραίο να έχεις δίπλα σου, κοντά σου, σε απόσταση αναπνοής, συμπολίτες που αφήνουν τη σφραγίδα τους, βάζουν το λιθαράκι τους και αυτοί στην γνώση και τον πολιτισμό. Αισθάνεσαι ασφάλεια, ελπίδα, υπερηφάνεια!
Διαβάζοντας το βιβλίο ΞΕΣΤΕΡΙΑ του συμπολίτη μας κυρίου Κακατσάκη και γνωρίζοντας τους επαίνους της λογοτεχνικής κοινωνίας, θεώρησα υποχρέωσή μου να σχολιάσω τα εξής: Απευθύνεται προς όλους, και τόσο η γραφή, όσο και η εναλλαγή θεμάτων, κάνει το διάβασμα ξεκούραστο. Μου θύμισε τα διηγήματα των μεγάλων Ελλήνων συγγραφέων, από τα Αναγνωστικά βιβλία του Δημοτικού, από τα οποία αντλήσαμε την πρώτη φιλολογική και λογοτεχνική μόρφωση. Και αυτό, όταν η Μόρφωση είχε ακόμα εξέχοντα χαρακτήρα, διότι έπλαθε χαρακτήρες και οι καιροί ήταν πιο αθώοι.
Θέτω ως ελάχιστος όλων την ψήφο μου, για να διδαχθούν και να αντλήσουν γνώση από το βιβλίο Ξεστεριά τα παιδιά. Να αρχίσουν να φιλιώνουν με τον λόγο, να θυμηθούν μαζί με τους διδασκάλους ξανά την παράδοση, την αξία της λευτεριάς και του αγώνα, να ταξιδέψουν ευχάριστα στην νεώτερη ιστορία και να λάβουν γνώση από ένα Ελληνικό γλωσσάρι Κρητικής λαλιάς πριν χαθούν όλα.
Η επιθυμία ενός διδασκάλου όπως ο κύριος Κακατσάκης, που διέθεσε ζωή στη διδασκαλία, αν δεν ικανοποιείται, τουλάχιστον πρέπει να ακούγεται και να εξετάζεται, διότι ο ίδιος γνωρίζει τις μορφωτικές ανάγκες των καιρών μας.
Προσωπικά τον ευχαριστώ.
Σας ευχαριστώ πολύ για την λίαν αγαπητική παρουσίαση της ΞΕΣΤΕΡΙΑΣ μου με την υπέροχη πένα σας. Σας ψάχνω από τότε που μου στείλατε ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ- έγραψα σχετικά στην στήλη μου…. Χαιρετώ σας κι αγαπώ σας! Βαγγάλης Θ. Κακατσάκης