EΝΑ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ
Ντανιέλ Κον Μπεντίτ Γαλλογερμανός πολιτικός Γκι Βέρχοφσταντ πρ. πρωθυπουργός Βελγίου – ευρωβουλευτής Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Μετάφραση από τα Γαλλικά Γιάννης Καυκιάς.
Ένα βιβλίο που γράφτηκε για να παρουσιάσει όλα όσα οδήγησαν την Ευρώπη στη σημερινή βαθιά κρίση της, ακόμα και στην περίπτωση της ελληνικής κρίσης, που δεν την αντιμετώπισε στην κρίσιμη περίσταση όπως έπρεπε, αλλά συνέβαλε στον ελληνικό οικονομικά κατασπαραγμό της από την άγρια εκμετάλλευση των κερδοσκόπων των σπρεντς. Με την ευρωζώνη, την πάσχουσα από έλλειψη αλληλεγγύης να μην έχει την απαιτούμενη πειθαρχία για ανθεκτικότητα του νομίσματος της ζώνης. Με το δεδομένο (σελ. 31) ότι: «Όλοι γνώριζαν προ πολλού ότι οι Έλληνες δεν ήταν σε θέση να αποπληρώσουν το χρέος τους, αλλά κανένας δεν νοιάστηκε…» Για να σημειώσουμε εμείς ότι οι άγριες, δυσμεταχειρίσεις της Ε.Ε. στην Ελλάδα συνεχίζονται, με διάφορους τρόπους ως σήμερα. Για να γράψουν, επισημαίνοντας ανοιχτά, οι δύο συγγραφείς στο βιβλίο τους ότι: «Όσο για τη Γερμανία και τη Γαλλία, αυτές παραβίασαν τους δημοσιονομικούς κανόνες, χωρίς, ωστόσο, να ληφθούν κυρώσεις εις βάρος τους, ούτε να τιμωρηθούν. Αλλά αν αυτές οι χώρες έπραξαν σωστά που δεν τήρησαν τους κανόνες, τότε το σύμφωνο σταθερότητας θα έπρεπε να αλλάξει. Αν όχι έπρεπε να τιμωρηθούν».
Όμως, κανείς από τους μεγάλους της Ευρώπης δεν τιμωρήθηκε. Με αποτέλεσμα από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης κανένα περιθώριο -ούτε δικούς του πόρους- που θα επέτρεπαν να βοηθήσει τα απειλούμενα κράτη. Πάντως, το βιβλίο “ΞΥΠΝΑ ΕΥΡΩΠΗ”, μέσα από το μανιφέστο των συγγραφέων του, αποκαλύπτει όλα τα σημεία κρίσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά παρουσιάζει όλα τα καλά που πρόσφερε και που μπορεί να προσφέρει αν προχωρήσει προς την Ομοσπονδιοποίησή της με πολιτική Ένωση των λαών της Ευρώπης, αντί της γραφειοκρατικής της μορφής. Με μίμηση των “Ηνωμένων Πολιτειών” της Αμερικής και πλήρη απόδοση της Παγκοσμιοποίησης. Η οποία, όμως, έχει αποτύχει και αντιμετωπίζει τη δικιά της βαριά κρίση. Όχι μόνο ως οικονομία, αλλά ως πνευματικό πολιτισμό. Όμως οι συγγραφείς προτείνουν το “Ευρωπαϊκό διαβατήριο από τον Ευρωπαϊκό Πατριωτισμό μέσα στον οποίο θα βυθίζεται, άδοξα ο πατριωτισμός του κάθε πολιτικής μορφής, πατριώτη! Αλλά το βιβλίο “ΞΥΠΝΑ ΕΥΡΩΠΗ” μέσα στη δική του πρόταση έχει πολλές αλήθειες που θα μπορούσαν να είναι ιδιαίτερα χρήσιμες. Μια σοβαρή πλευρά της ελληνικής κρίσης είναι η ίδια η Ευρώπη και η βαθιά κρίση της. Η οποία, τώρα, με την προεδρική εκλογομαχία και την προεκλογική πυγμαχία θα αναδειχθεί και η ευρω – γιγαντομαχία. Με ένα μανιφέστο για μια άλλη Ευρώπη του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ και Γκι Βέρχοφσταντ. Για να πουν, οι δυο γνωστοί Ευρωπαίοι πολιτικοί, πως η Ευρώπη είναι σε κρίσιμη κατάσταση και οι δύο σε μια συνέντευξή τους: «Μα, πώς φτάσαμε εδώ, τι δεν λειτούργησε καλά; Και υπό το κράτος του πανικού, μήπως οι ηγέτες της Ευρωζώνης, με τις ενέργειές τους δημιούργησαν ένα αντιδημοκρατικό τερατούργημα, αλλά μήπως ο ευρωσκεπτικισμός δεν είναι, πλέον, αντιδραστικός; Μα, ακόμα πώς μπορεί να λειτουργήσει σωστά μια ομοσπονδία 27 κρατών;». Ενα βιβλίο για εγερτήριο σάλπισμα, που απευθύνεται σε όλους τους πολίτες. Μα, ποιοί ευρωπολίτες; Εκείνοι της σημαδεμένης Ελλάδας, με της απόγνωσης από τα ανάλγητα μέτρα της τρόικας για τους δανειστές ή οι εξουθενωμένοι πολίτες των φτωχών και υπερχρεωμένων χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου και των φτωχών χωρών της Ανατολική Ευρώπης.
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΚΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Ουσιαστικά, το βιβλίο αυτό εκδόθηκε για να προβάλλει και να στηρίξει τα πλεονεκτήματα που εξασφάλισε για τους Ευρωπαίους η Ευρωπαϊκή Ενωση. Κατηγορώντας παράλληλα, για τις παραλείψεις και τα λάθη, τις εκμεταλλεύσεις, για τις διαπλοκές, τις ανισότητες κ.λπ. προσφέροντας το “Μανιφέστο για μια άλλη Ευρώπη”. Με στόχο να κρατηθεί, με νέες αλλαγές η Ευρώπη της Ε.Ε. που έχει, ήδη, οδηγηθεί στη δική της κρίση. Τα περιεχόμενα αυτού του βιβλίου είναι: Μανιφέστο για μια άλλη Ευρώπη και Ντανιέλ Κον Μπεντίτ και Γκι Βέρχοφσταντ – Συνέντευξη στον Ζαν Κατερμέρ για τα θέματα: • Ο Πειρασμός της Εθνικής περιχαράκωσης. • Εχει ακόμα λόγο ύπαρξης η Ευρωπαϊκή Ένωση; • Να επιλέξουμε την “απο-παγκοσμιοποίηση” ή να επιδράσουμε στην παγκοσμιοποίηση; • Η κρίση της ευρωζώνης είναι πολιτική • Τα κράτη ευθύνονται για την επιδείνωση της κρίσης • Ξεπεσμός των κοινωνικών θεσμών. • Προς την ομοσπονδιοποίηση. • Η εθνική ταυτότητα και η Ευρώπη.
Η ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΥ ΤΡΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ
Το Μανιφέστο απλώνεται από την σελίδα 9 έως τη σελίδα 91. Για να πουν οι συγγραφείς του, προλογικά, μεταξύ άλλων και τα εξής: «Η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα. Η Ευρώπη τραντάζεται συθέμελα. Η κρίση του ευρώ κάνει θραύση. Μια κρίση υπαρξιακή, πολλαπλή που ταυτόχρονα είναι οικονομική, δημογραφική, οικολογική, πολιτική και κρίση θεσμών. Οι αναδυόμενες χώρες μας έχουν φτάσει και πάνε να μας ξεπεράσουν, κι εμείς δεν είμαστε ικανοί να αντιδράσουμε κατά τρόπο ευρηματικό. Δεν έχουμε να επιδείξουμε καμία καινοτομία, με ανάπτυξη ανεπαρκή. Ακόμα η Ευρώπη είναι μια ήπειρος με άσπρα μαλλιά. Ο πληθυσμός της γερνάει ταχύτατα, ενώ ο πληθυσμός του υπόλοιπου πλανήτη εξακολουθεί να αυξάνεται εντυπωσιακά και ανανεώνεται».
ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΜΑΖΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ
Για να απαιτείται να κάνουμε μια μαζική μεταστροφή για να πάψει η οικονομία μας να εξαρτάται από τα ορυκτά καύσιμα και να βιώσουμε μια βιώσιμη κοινωνία. Η οποία απαιτεί τεράστια οικονομικά μέσα τα οποία δεν διαθέτουμε τώρα. Όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει ως Ήπειρος πολιτικά διχασμένη και διαιρεμένη σε 27 κράτη-μέλη, τη στιγμή που είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων υπερ-ισχύος… Για το δράμα αυτό την ευθύνη έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση; Με την Ε.Ε. να φταίει για την κρίση του ευρώ και η Ε.Ε. προκάλεσε την ύφεση, επιβάλλοντας τη λιτότητα, ενώ, η Ε.Ε. φταίει για την εξαφάνιση της πολιτικής δράσης. Για να έχουμε αγγίξει τα όρια του παραλόγου, με τα κράτη, στην πραγματικότητα να έχουν την αποκλειστική ευθύνη για την καταστροφή.
ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ
Έτσι, ποτέ, ως τώρα, το Ευρωπαϊκό εγχείρημα δεν υπέστη τέτοια πίεση και δεν αμφισβητήθηκε τόσο απροκάλυπτα. Σε σημείο που να διερωτώνται πολλοί, αν έχει νόημα η συνέχιση της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, και ποτέ ως τώρα δεν ξεσηκώθηκαν τόσοι πολίτες εναντίον του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Με τη σημερινή κρίση να αποδεικνύει ότι η υπάρχουσα κατάσταση δεν αποτελεί βιώσιμη λύση. Οπότε, ή προχωρούμε προς μια Ευρώπη πραγματικά ενωμένη και ομοσπονδιακή ή μένουμε στα κράτη-έθνη, οπότε η ανάδειξη μιας ισχυρής Ευρώπης μέσα στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο του 21ου αιώνα κινδυνεύει να ματαιωθεί αμετάκλητα… Για να εξελίξουν οι συγγραφείς τις προτάσεις τους με υπότιτλους όπως: • Μόνο μια επίθεση μπορεί ακόμα να μας σώσει. • Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τη σοβαρότητα των κινδύνων.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΩΙΚΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
• Ν’ αναπροσαρμόσουμε τη στρατηγική μας. • Να κοιτάμε μπροστά κι όχι πίσω μας. • Δεν πρέπει να υπομένουμε στωικά τα γεγονότα. • Πρέπει να αποκαλύψουμε το πραγματικό πρόσωπο της κρίσης του ευρώ. • Να καταγγείλουμε αυτό τον φαύλο κύκλο. • Οι κανόνες να εφαρμόζονται σε όλους ή σε κανένα. • Δεν πρέπει να υπολογίζουμε μόνο στην Δημοσιονομική λιτότητα. Πρέπει να επενδύσουμε επίσης, στην ανάπτυξη. • Πρέπει να είμαστε περήφανοι που είμαστε Ευρωπαίοι. • Να εκλέξουμε άτομα που τάσσονται υπέρ μιας ομοσπονδιακής Ευρώπης. • Να μη ρωτάτε τι μπορεί να προσφέρει η Ευρώπη σ’ εσάς αλλά τι μπορείτε εσείς να προσφέρετε στην Ευρώπη. • Να απαιτήσουμε Ευρωπαϊκό διαβατήριο. • Δεν πρέπει να πιστεύουμε στα αναίσχυντα ψεύδη των ηγετών των κρατών – εθνών, που λένε στους πολίτες τους ότι τα θεμέλια της Ενωσης είναι τα κράτη – έθνη, ενώ δεν έχουμε ανάγκη από Ηνωμένα Εθνη της Ευρώπης, αλλά από Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης…
ΟΧΙ ΕΞ’ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ …
Την Ευρώπη δεν μπορεί να την αντιπροσωπεύσει ένας Γάλλος πρόεδρος, ούτε μια Γερμανίδα καγκελάριος. Αυτοί αντιπροσωπεύουν τα γαλλικά και γερμανικά εθνικά συμφέροντα, όχι το Ευρωπαϊκό συμφέρον. Μιλούν εξ’ ονόματος της Γαλλίας ή της Γερμανίας. Όχι εξ’ ονόματος της Ευρώπης. Αυτή την αρμοδιότητα μπορεί να την έχει μόνο μια δημιουργική ευρωπαϊκή κυβέρνηση ελεγχόμενη από αντιπροσώπους που θα εκλέγουν άμεσα οι Ευρωπαίοι πολίτες. Γι’ αυτό, όποιος ισχυρίζεται ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει Δημοκρατική Νομιμότητα και δεν έχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ψεύδεται. Ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Για να καταλήξουν στο μανιφέστο οι δύο διακεκριμένοι Ευρωπαίοι πολιτικοί να διατυπώσουν τον λόγο ΤΩΡΑ Ή ΠΟΤΕ. Η ενοποίηση της Ευρώπης δεν είναι ζήτημα που αφορά μόνο την Ευρώπη. Πρόκειται επίσης για μια ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ. Η Ευρώπη είναι το μόνο πρότυπο αναφοράς για να προσανατολιστούμε στο εν τω γίγνεσθαι υπερεθνικό και μεταεθνικό κόσμο… Έναν κόσμο που επιθυμεί να ενωθεί και όχι να διαπιστωθεί…
ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ…
Η Ευρώπη, επιβάλλεται να προχωρήσει σε μια ριζική επανάσταση, μεγάλης έκτασης. Με συγκρότηση μιας ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα επιτρέψει το ταχύτερο δυνατόν στην Ευρώπη να συμμετάσχει ενεργά στον αυριανό μεταεθνικό κόσμο. Πολλοί αρχηγοί ευρωπαϊκών κρατών και κυβερνήσεων, προτιμούν την Ευρώπη της χρηματιστικής οικονομικής παγκοσμιοποίησης, χωρίς κοινωνικές, οικολογικές και πολιτικές αξίες. Όμως αυτούς τους αρχηγούς ας τους ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε ούτε μια μέρα σε ησυχία. Με το σύνθημα: ΞΥΠΝΑ ΕΥΡΩΠΗ!
ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΟΠΩΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ κι ΑΥΤη ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ. ΓΙΑΤΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΝΑ ΤΗ ΜΙΜΗΘΕΙ;
Στη συνέχεια του βιβλίου (από τη σελίδα 94 έως τη σελίδα 188) οι δυο συγγραφείς υποβάλλουν τις προτάσεις του Μανιφέστου για την κρίση στην Ευρώπη, τους κινδύνους, για τους υπεύθυνους της σημερινής αυτής κρίσης, για τους ανταγωνισμούς των κρατών-μελών και κυρίως Γερμανίας, Γαλλίας κ.λπ.. Η ενδιαφέρουσα συνέντευξη δόθηκε στον γνωστό διεθνή Γάλλο Δημοσιογράφο της εφημερίδας Liberation Ζαν Κατρεμέρ. Στο τέλος αυτής της σημαντικής συνέντευξης με υπότιτλο “Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ”, συζητήθηκε το κρίσιμο θέμα αυτού του υποτίτλου, που στην ερώτηση του δημοσιογράφου «μπορούμε, τουλάχιστον να διανοηθούμε έναν ευρωπαϊκό πατριωτισμό;». Οι Ντανιέλ Κον Μπεντίτ και Γκι Βέρχοφσταντ απάντησαν: «Τολμώ να μιλώ για Ευρωπαϊκό Πατριωτισμό. Ο Χάμπερμας είχε αναπτύξει την ιδέα του “συνταγματικού πατριωτισμού που επιτρέπεται να μην ταυτίζεσαι μια εθνική ή γεωγραφική οντότητα αλλά με αξίες τους. Πράγμα που σε βοηθάει να αποφύγεις την παγίδα του Εθνικισμού. Αυτό ισχύει απολύτως για την Ευρώπη· μπορούμε να είμαστε πατριώτες της Ευρώπης της πολιτικής πραγμάτωσης…». Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, που προτείνει να γίνει η Ευρώπη όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ένα σχήμα θαυμασμού. Αλλά και απαθαυμασμού. Που προώθησε το όνειρο της “ευδαιμονίας” μέσα σε διαρκή κακοδαιμονία τόσο για την ίδια την Αμερική, όσο και για τον κόσμο ολόκληρο. Ιδιαίτερα, τώρα που ο υπερ-εξουσιασμός και η παγκοσμιοποίηση αμφισβητείται με λαϊκές εξεγέρσεις παγκοσμίως, ενώ οι πρωτοστάτες της Νέας Παγκόσμιας Τάξεως αλλάζουν πορεία…
