«Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα/ κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο,/ τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα/ και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο./ Κοιμήσου Περσεφόνη/ στην αγκαλιά της γης/ στου κόσμου το μπαλκόνι/ ποτέ μην ξαναβγείς!»… Με τους στίχους του τραγουδιού “Ο εφιάλτης της Περσεφόνης”, που έγραψε ο Νίκος Γκάτσος και μελοποίησε ο Μάνος Χατζηδάκης, πριν από 42 χρόνια, άρχισε την ομιλία του με θέμα “Ανάπτυξη, υπερπαραγωγή, καταναλωτισμός και σωτηρία του περιβάλλοντος, όροι ασύμβατοι”, ο δάσκαλος και πρώην αντιδήμαρχος Κισάμου Μιχάλης Μουντάκης, που έγινε το βράδυ του περασμένου Σαββάτου 1 Σεπτεμβρίου στον πανέμορφο αύλειο χώρο του Αγίου Γεωργίου Πύργου Κισσάμου. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης που οργάνωσε η τοπική Ενορία για την αρχή της Ινδίκτου (εκκλησιαστικού έτους) και την Ημέρα του Περιβάλλοντος, που έχει καθιερώσει από το 1989 το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Και ύστερα από την τέλεση μικρού αγιασμού από τον αρχιερατικό επίτροπο της Μητρόπολης Κισσάμου και Σελίνου π. Εμμανουήλ Μπαριωτάκη, τον εφημέριο της Ενορίας π. Αντώνιο Κουμή και τον υπηρετούντα ακόμα στην Μητρόπολη Γερμανίας π. Ιωάννη Ψαράκη, το καλωσόρισμα του π. Αντωνίου, την ανάγνωση του μηνύματος του Οικουμενικού Πατριάρχη από τον π. Εμμανουήλ και τον χαιρετισμό του διευθυντή της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης Κωνσταντίνου Ζορμπά.
«Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες,/ ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο/ τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες/ και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο./ Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία/ κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα/ τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία/ άδεια κορμιά, σιδερικά, παιδιά κι ελάσματα./ Κοιμήσου Περσεφόνη/ στην αγκαλιά της γης/ στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς». Να ακούς να τραγουδούν κι αυτούς τους στίχους, μετά τους πρώτους, βέβαια, δυο απ’ τις μαθήτριες του Λευτέρη Κουμή με μουσική επένδυση του ίδιου, εν είδει δρώμενου, ενταγμένου στη ροή της ομιλίας και να χτυπά ο προβληματισμός σου κόκκινο. Υπάρχει ελπίς; «Η προστασία του περιβάλλοντος είναι και ευθύνη ενός εκάστου εξ ημών», θυμάσαι μια φράση απ’ το μήνυμα του πατριάρχη. Και μια άλλη του διευθυντή της Ορθοδόξου Ακαδημίας: «Ψάχνουμε να βρούμε τη χαμένη περιβαλλοντολογική ηθική»… Ωστόσο, το τραγούδι έχει τελειώσει και ο κεντρικός ομιλητής που έχει πάρει πάλι τη σκυτάλη σε “αναγκάζει” να κρεμαστείς κι εσύ όπως κι όλο το πολυπληθές ακροατήριο, άλλωστε, που έχει κατακλύσει τον αύλειο χώρο του Ναού, από τα χείλη του.
«Κόσμε χρυσέ, κόσμε αργυρέ, κόσμε μαλαματένιε… Αυτή, λοιπόν, είναι η γη μας. Ενα στολίδι. Και έτσι πρέπει να παραμείνει. Και νομίζω ότι αυτός είναι και ο στόχος αυτής της εκδήλωσης, που έχετε καθιερώσει να γίνεται κάθε χρόνο στην ενορία σας πάτερ Αντώνιε. Η ευαισθητοποίηση όλων ημών για τη σωτηρία του Περιβάλλοντος». «Να συμφωνήσουμε, λοιπόν εξαρχής ότι όλοι φέρουμε μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη γη. Βέβαια, το ποσοστό της ευθύνης είναι δυσανάλογο με τον πληθυσμό της γης, αφού ο μισός, 3,5 δισεκατομμύρια περίπου ευθύνεται μόνο για το 10% των ανθρακικών εκπομπών, ενώ το άλλο μισό επωμίζεται το 90% των επιπτώσεων από την υπερθέρμανση του πλανήτη». «Είκοσι μία διεθνείς συσκέψεις και διασκέψεις έχουν γίνει από το 1972 μέχρι σήμερα και όμως το πρόβλημα όχι μόνο δεν ελαττώνεται αλλά αυξάνεται. Και το κυριότερο, οι μεγάλοι ρυπαντές ή δεν συμμετέχουν ή αρνούνται να υπογράψουν ή αποχωρούν πριν από τη λήξη των εργασιών. Παράδειγμα το πρωτόκολλο του Κιότο που έγινε για να δεσμευτούν οι μεγάλοι ρυπαντές, δεν το υπέγραψαν ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία, Καναδάς, Ρωσία». «Ο Κρητικός συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης, μας υπενθυμίζει ότι στον κόσμο τούτον ένας μυστικός νόμος -αν δεν υπήρχε, ο κόσμος θα ήταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος- σκληρός κι απαραβίαστος: το κακό, “πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικιέται”»… Κάποια αποσπάσματα από την όντως εντυπωσιακή ομιλία του Μιχάλη Μουντάκη, που παρουσιάστηκε “εποπτικά” και με τη βοήθεια της φιλολόγου Ρίτας Μουντάκη, της κόρης του…
“Ξύπνησε Περσεφόνη/ στην αγκαλιά της γης/ στου κόσμου το μπαλκόνι/ πάλι να ξαναβγείς»… Όνειρο θερινής νυκτός οι στίχοι αυτοί;
Στάση στις… Στάσεις την ερχόμενη Παρασκευή και την ερχόμενη Τρίτη 7 & 11 Σεπτεμβρίου, αντίστοιχα. Δικαιούται και ο συντάκτης της στήλης λίγες μέρες διακοπών…
