Νομίζω ότι η σάτιρα είναι το αντίδοτο στον φανατισμό. Και όσο τα Χανιά -στο επίπεδο του δημόσιου διαλόγου τους- βιώνουν μια κωμικοτραγική αποσύνθεση, με επενδυτικούς ομίλους με… “σαγιονάρες” και 150.000 ευρώ μετοχικό κεφάλαιο, θα έρχεται ο κωμικός ποιητής να γίνει τραγικός. Χωρίς να μπορούν να τον διαψεύσουν ούτε οι φιλίστορες, ούτε οι φιλεπενδυτές “μεταρρυθμιστές”.
Ο γράφων στηρίζει τις xανιώτικες επιχειρήσεις κι εργαζόμενους και ένα οικονομικό αρχέτυπο που θέλει τα λεφτά να γυρίζουν και να μένουν στον τόπο μας.
Λίγο με νοιάζει (έως που με αηδιάζει) η πολιτική ταυτότητα που θα θελήσουν οι καλοθελητές να προσδώσουν στα λόγια μου.
Και επειδή μαθαίνω ότι τους αρέσουν τα σταράτα και τα ξεκάθαρα, απλά και ξεκάθαρα, λοιπόν, η οικονομική υπεραξία του τόπου μας, δεν είναι χρηστικό εμπόρευμα· ούτε καμιά λιγούρα μας έχει πιάσει με τη “μόδα” των επενδυτικών ομίλων.
Φιοριτούρες και βιτρίνες…
Σιγά τα ωά και σιγά μην στάξει η ουρά τους και βραχούν οι μικρομέγαλοι “οικονομικοί αναλυτές” που τρώνε σουβλάκι χωρίς τζατζίκι.
Ξυπόλητος πρίγκηψ
Δημοφιλή άρθρα
2 Comments
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Πολύ σωστά όλα αυτά, η Ελλάδα στους Έλληνες και τα Χανιά στους Χανιώτες δηλαδή, αλλά αν οι Έλληνες και οι Χανιώτες δεν κουνηθούν να φτιάξουν Ελλάδα και Χανιά, στο τέλος η Ελλάδα θα είναι πάλι μια γκαζόζα σπασμένη στα δύο και τα Χανιά ένα ερείπιο άντε και μερικές καταλήψεις. Με άλλα λόγια: Στην Ελλάδα, και στα Χανιά ιδιαίτερα, λείπει η κάθε δημιουργικότητα, έτσι δεν μπορούμε ούτε καν να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας και έρχονται ξένοι να τις αναλάβουν: αεροδρόμια, τρένα και άλλα. Πως θα ξυπνήσουμε από τον λήθαργο πραγματικά δεν το γνωρίζω.
Αξιότιμε κύριε,ας ξεκινήσουμε από μια πραγματικότητα. Τα χανιά είναι μια ιδιαίτερη πόλη ζυμωμένη με φυσικές ομορφιές και ιστορικό περιβάλλον ιδιαιτέρου κάλλους. Τούτου δοθέντος οι όποιες απαραίτητες παρεμβάσεις πρέπει να γίνονται με ιδιαίτερη προσοχή και με την συμβολή ειδικών που το “κατέχουν το άθλημα”. Οι επενδυτικοί όμιλοι είναι χρήσιμοι και καλοδεχούμενοι για την οικονομία ,την παραγωγικότητα και τις θέσεις εργασίας αρκεί να κινούνται σε προκαθορισμένο πλαίσιο και “να μην φυτρώνουν εκεί που δεν τους σπέρνουνε”. Νομίζω ότι οι ταγοί του τόπου μας πρέπει να λειτουργούν έχοντας πάντα στο μυαλό τους αυτό που συνήθιζε να λέει ένας δάσκαλος μου : “Το περίσσιο χαλάει το ίσιο” …..Με εκτίμηση