Φάρος φωτεινός, γνώσης, πίστης, κάθε καλού και ωραίου ο πρώτος.
∆άσκαλος του γένους που κράτησε ψηλά αναµµένο πυρσό φωτίζοντας τους δρόµους όσων βγήκαν «στον πηγαιµό για την Ιθάκη».
«Ουδείς δε λύχνον ανάψας θέτει εις τόπον απόκρυφον, ουδέ υπό τον µόδιον, αλ’ επί τον λυχνοστάτην, διά να βλέπουσι το φως οι εισερχόµενοι».
Εισερχόµενος, εξ’ απαλών ονύχων ο δεύτερος, µαγεµένος ακολουθώντας τον φωτεινό λυχνοστάτη παππού κατάλαβε νωρίς ο εγγονός Ευάγγελος πως αυτό το φως θέλει να κρατήσει ψηλά, ως σκυταλοδρόµος, από το χέρι του παππού.
Και ω χαρά µου!!!
Συνάντησα, σε εκδήλωση για τον παππού Ευάγγελο στο Ίδρυµα ‘‘Ελευθέριος Βενιζέλος’’, τον εγγονό Ευάγγελο Κακατσάκη, αριστούχο µαθητή Λυκείου. Ήταν κάθετος και απόλυτος στην επιλογή του να γίνει δάσκαλος αυτός ο µαθητής του είκοσι (20).
Οι σειρήνες του χρήµατος τον αφήνουν αδιάφορο.
Το φως που κρατάει, θέλει να το παραδώσει σε όσο γίνεται περισσότερα Ελληνόπουλα.
Μπράβο παιδί της ελπίδας!
Μπράβο νεαρέ Κρητικέ, Ευάγγελε.
Ευαγγελίζου την ουσία της ζωής.
Γνώση, αγάπη, φως, υλικά µε τα οποία είσαι πλασµένος.
Σ’ ευχαριστούµε για την αισιοδοξία που χάρισες σε όσους από µας πιστεύουµε πάντα σε αρχές, ήθος και αρετές.
Ευλογηµένος!
