Όλα συνήθως ξεκινούν με αγροζημιές από αδέσποτα αιγοπρόβατα ή από κοπάδια ολόκληρα που ρημάζουν περιουσίες.
Ακολουθούν καταγγελίες, μηνύσεις, νέες αγροζημιές, ένταση στα δικαστήρια μεταξύ αντιδίκων, νέες μηνύσεις, φτάνουμε στις βιαιοπραγίες.
Η εγκληματικότητα στην ύπαιθρο των Χανίων πρέπει να μας ανησυχεί, ιδιαίτερα τώρα που παραμένει σε πλαίσια όπως αυτά που περιγράψαμε παραπάνω. Γιατί όταν βγουν τα όπλα -που η εμπειρία έχει δείξει στο παρελθόν ότι θα βγουν- τα πράγματα θα κινηθούν προς ανεξέλεγκτες κατευθύνσεις, θα δούμε οικογένειες να θρηνούν, χωριά να ερημώνουν, ανθρώπους να διασκορπίζονται σε κάθε άκρη της χώρας…
Μέτρα λοιπόν, όχι κατ’ ανάγκη αστυνομικά, αλλά ουσιαστικές κινήσεις που θα περιορίσουν τα πιο πάνω φαινόμενα. Μέτρα από τους φορείς του κεντρικού κράτους καθώς δεν είναι μυστικό ότι πολύ εύκολα “πέταξαν το μπαλάκι” της διαχείρισης των αγροζημιών στους Δήμους αφήνοντάς τους να “βγάλουν το φίδι από την τρύπα” σε ένα θέμα που όλοι ξέρουμε πως δύσκολα θα μπορέσουν να το κάνουν.