ΑΠΟΨΗ
Μετά την πτώση της δικτατορίας κατέστη επιτακτική και επείγουσα η ανάγκη της εκπόνησης νέου καταστατικού χάρτη, σύµφωνα µε τα αιτήµατα των καιρών αλλά και τις ιδιοτυπίες της ελληνικής πραγµατικότητας.
Η εδραίωση µιας ∆ηµοκρατίας εξαρτάται από τις ισχύουσες συνταγµατικές διατάξεις. Αυτές πρέπει να ανταποκρίνονται προς τις βασικές ανάγκες του κοινωνικού συνόλου. Πρέπει να εγγυώνται την ίση και πλήρη συµµετοχή όλων των πολιτών στην κοινωνική, οικονοµική και πολιτική οργάνωση της πολιτείας. Το ισχύον Σύνταγµα του 1975 έχει συµβάλει στη δηµοκρατική πορεία της χώρας για µισό αιώνα. Η χώρα έχει διανύσει την µακρότερη περίοδο δηµοκρατικής οµαλότητας στην ιστορία της.
Εποµένως ο σεβασµός του Συντάγµατος από τους εξουσιάζοντες και τους εξουσιαζόµενους αποτελεί εθνική ανάγκη.
Σήµερα στη χώρα µας υπάρχει µία µεγάλη αναταραχή στον χώρο της ανώτατης παιδείας µε την εξαγγελία από την κυβέρνηση της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστηµίων. Μια εξαγγελία που είναι αντισυνταγµατική και µια δυναµική αντίδραση των φοιτητών που είναι συνταγµατική! Η αντίσταση των φοιτητών ανταποκρίνεται στο γράµµα και στο πνεύµα δύο άρθρων του Συντάγµατος. Του άρθρου 16 και του άρθρου 120 του Συντάγµατος.
Τα άρθρα αυτά του Συντάγµατος είναι από τις πιο επιτυχείς καινοτοµίες που έγιναν στο πλαίσιο του νέου καταστατικού χάρτη της χώρας. Το άρθρο 120 του Συντάγµατος επιτρέπει την αποτροπή της µεταβολής των σχεδιαζόµενων µεταβολών.
Εποµένως το ερώτηµα είναι, όχι αν επιτρέπεται αυτή η µορφή αντίστασης των φοιτητών µε τις καταλήψεις, αλλά αν παραβιάζεται το Σύνταγµα της χώρας.
Και δυστυχώς παραβιάζεται από τους κρατούντες και η αντίδραση των φοιτητών είναι µέσα στα πλαίσια της έννοµης τάξης.
Επιχειρείται να σκιασθεί από τους λεγόµενους “µπαχαλάκηδες” που προβαίνουν σε καταστροφές στα πανεπιστήµια.
Αυτοί δεν είναι φοιτητές. Οι φοιτητές είναι ιδεολόγοι και όχι “µπαχαλάκηδες”. Αυτοί οι γνωστοί – άγνωστοι είναι γνωστοί στις αρχές και χρήσιµοι για την εξουσία και τον αποπροσανατολισµό της κοινής γνώµης. Προδικτατορικά αυτοί οι περιβόητοι “µπαχαλάκηδες” υπήρχαν και είχαν ενταχθεί στη παρακρατική οργάνωση ΚΑΡΦΙΤΣΑ και τους χρησιµοποιούσε το επίσηµο κράτος. Όταν γινόταν µια διαµαρτυρία ή µία διαδήλωση για κάποιο κυβερνητικό µέτρο, αυτοί οι “µπαχαλάκηδες” µε την καρφίτσα στο πέτο του σακακιού τους για να γνωρίζονται µεταξύ τους, κατέστρεφαν την Αθήνα.
Και ερχόταν η εξουσία και διακήρυσσε ότι έρχεται ο… κοµµουνισµός. Αυτοί οι παρακρατικοί πήραν γραµµή από τη χωροφυλακή της Θεσ/νίκης να δολοφονήσουν τον Λαµπράκη. Αυτή η δράση τους όχι µόνο αποκαλύφθηκε τότε, αλλά αποτέλεσε και αιτία της κατάρρευσης της κυβέρνησης της ∆εξιάς!
Οι φοιτητές λοιπόν δεν έχουν σχέση µ’ αυτούς. Είναι υπεύθυνοι πολίτες και αντιδρούν σύµφωνα µε το Σύνταγµα.
Οι φοιτητές πάντοτε ήσαν στην πρωτοπορία τού αγώνα για την προάσπιση και τη διεύρυνση της ∆ηµοκρατίας. Στην πρωτοπορία για µια καλύτερη παιδεία.
Ήσαν παρόντες στον αγώνα για να δοθεί το 15% στην παιδεία. Ήσαν παρόντες στον αγώνα για την προάσπιση του άρθρου 114 του Συντάγµατος.
Ήσαν παρόντες στον αγώνα για να ανατραπεί η δικτατορία. Και τώρα είναι παρόντες, για να σωθεί το δηµόσιο πανεπιστήµιο. Οι φοιτητές γνωρίζουν ότι έχουν καθήκον και υποχρέωση όπως ορίζει το άρθρο 120 του Συντάγµατος, να προασπίσουν το άρθρο 16 του Συντάγµατος.
Για να µη γίνει η ανώτατη εκπαίδευση προνόµιο των εύπορων οικογενειών. Ναι εκεί οδηγεί ο δρόµος της ιδιωτικοποίησης της ανώτατης παιδείας. Όσοι ανήκουµε σε λαϊκές οικογένειες γνωρίζουµε ότι δεν θα ήµασταν επιστήµονες, αν δεν υπήρχε το δηµόσιο πανεπιστήµιο. Αυτά τα βιώµατα δεν έζησαν όσοι πήγαν στα µεγάλα πανεπιστήµια του εξωτερικού γιατί είχαν οικονοµική άνεση. Και µάλιστα πολλοί από τους πολιτικούς ταγούς µας ακολούθησαν αυτόν τον δρόµο. Η δωρεάν παιδεία και υγεία λοιπόν είναι οι πυλώνες σ’ ένα κοινωνικό κράτος. Μπορεί να συντοµεύσει την απόσταση των κοινωνικών βαθµίδων, για να µην στερείται κανένα άτοµο τη ζωή και τον πολιτισµό!
Αλίµονο για τον λαό µας αν στερηθεί τη δωρεάν παιδεία και υγεία. Αυτός ο λαός πάλεψε για δεκάδες χρόνια να αποκτήσει αυτά τα δυο κοινωνικά αγαθά. Και δεν θα πρέπει να θυσιαστούν στον βωµό της ιδεοληψίας του νεοφιλελευθερισµού. Οι σωστές ιδεολογίες στηρίζουν το κοινωνικό κράτος. ∆εν το καταργούν!
Ο λαός µας, δυστυχώς, ήδη ζει την κατάρρευση του δηµοσίου συστήµατος υγείας. Οι τελευταίες αποφάσεις για την υγεία επιβεβαιώνουν τον θάνατο του ΕΣΥ.
Ό,τι συµβαίνει λοιπόν στην υγεία, θα συµβεί και στα δηµόσια πανεπιστήµια. Εκεί στοχεύουν τα µέτρα που λαµβάνονται. Όταν τα δηµόσια πανεπιστήµια υποχρηµατοδοτούνται, όταν έγινε ο νόµος να ΄χουν οι απόφοιτοι των κολεγίων του ενός ορόφου τα ίδια επαγγελµατικά δικαιώµατα µε τους διπλωµατούχους των πανεπιστηµίων, όταν µε τη βάση εισαγωγής µένουν 20.000 µαθητές έξω από το δηµόσιο πανεπιστήµιο και για να οδηγηθούν στα κολέγια της ιδιωτικής παιδείας, τότε το δηµόσιο πανεπιστήµιο αποδυναµώνεται. Μ’ αυτά τα µέτρα έκλεισαν πανεπιστηµιακές σχολές, ιδιαίτερα στα περιφερειακά πανεπιστήµια.
Η εξαγγελθείσα ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστηµίων θα ολοκληρώσει τον θάνατο του δηµόσιου πανεπιστηµίου!
Τα ιδιωτικά πανεπιστήµια θα απορροφήσουν τους καθηγητές των δηµοσίων µε µεγαλύτερους µισθούς, δηλαδή ό,τι συνέβη µε τους γιατρούς του ΕΣΥ και θα εισάγονται λιγότεροι φοιτητές στο δηµόσιο πανεπιστήµιο, για να οδηγούνται τα παιδιά στη ιδιωτική παιδεία. Και έτσι θα αργοπεθαίνει το δηµόσιο πανεπιστήµιο, ακολουθώντας τον δρόµο του ΕΣΥ. Ακολουθώντας µια υποβάθµιση που επιφέρει η ιδεολογία του άκρατου νεοφιλελευθερισµού. Είναι λοιπόν απόρροια της ιδεολογίας που ακολουθείται. Λέγεται ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήµια θα σταµατήσουν τη φυγή των νέων µας στο εξωτερικό και θα κερδίσει η χώρα περίπου 500 εκ. συνάλλαγµα. Είναι µία παραπλανητική προπαγάνδα. Εάν θέλουν να γίνουν γιατροί 5.000 υποψήφιοι και τα ιδιωτικά µαζί µε τα δηµόσια πανεπιστήµια της χώρας µπορούν να απορροφήσουν 1500, τότε ποιος µπορεί να αποτρέψει την αναζήτηση των υπολοίπων σε πανεπιστήµια του εξωτερικού; Πιστεύω ότι δεν υπάρχει κανένας!
Λέγεται ότι ακολουθείται το παράδειγµα των ιδιωτικών πανεπιστηµίων της Κύπρου. Όµως η Κύπρος δεν έχει τη δηµόσια παιδεία της χώρας µας και ένας φοιτητής της Ιατρικής στην Κύπρο θέλει 140.000 ευρώ για δίδακτρα. Αυτά τα πανεπιστήµια λοιπόν, όχι µόνο δεν είναι µη κερδοσκοπικά, αλλά απαγορευτικά για την πλειοψηφία των Ελλήνων. ∆εν υπάρχουν ίσες ευκαιρίες!
Ας αφήσουν λοιπόν τους µοντερνισµούς, γιατί η ανώτατη παιδεία δεν ενδείκνυται να µπει στο χρηµατιστήριο της αγοράς, όπως συνέβη µε την παροχή ηλεκτρικού ρεύµατος.
Η παιδεία δεν είναι ιδιωτική επιχείρηση.
Αν θέλουν να δυναµώσει η ανώτατη παιδεία, τότε πρέπει να σταµατήσει η υποχρηµατοδότηση. Οι πιστώσεις για την παιδεία είναι οι µισές από τον µέσο όρο της Ε.Ε. Για παράδειγµα το Πανεπιστήµιο Κρήτης, που είναι άριστο πανεπιστήµιο, πήρε το 2009 µε 17.000 φοιτητές 4.500.000 ευρώ και σήµερα πήρε 1.000.000 ευρώ µε 24.000 φοιτητές. Το ίδιο συνέβη και για το Μετσόβιο Πολυτεχνείο που είναι από τα καλύτερα στην Ευρώπη. Είχε περικοπή 60%!
Η παιδεία λοιπόν είναι εθνικό θέµα, όπως είναι και η άµυνα της χώρας. Για τους εξοπλισµούς θα δοθούν µέχρι το 2030 40 δισ. ευρώ. Για την παιδεία “ψίχουλα”!
Η ισχύς της παιδείας αποτελεί σηµαντικό παράγοντα για την πρόοδο µιας χώρας. Γι’ αυτήν τη δύναµη που δίνει στον λαό αγωνίζονται σήµερα οι φοιτητές µας.
∆εν χρειάζονται λοιπόν αυταρχικές και αλαζονικές συµπεριφορές από τους κρατούντες.
Το 1980 είχαµε καταλήψεις των πανεπιστηµίων, αντιδρώντας οι φοιτητές στον ψηφισµένο νόµο 815/80 από τη Βουλή.
Ο νόµος αυτός δεν αφορούσε βέβαια την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστηµίων, αλλά την εσωτερική λειτουργία των πανεπιστηµίων. Ένας πολιτικός που δεν φηµιζόταν για την υποχωρητικότητα του τον πήρε πίσω. Τον κατάργησε!
Αυτός ήταν ο Κ. Καραµανλής.
Ας γίνει λοιπόν το ίδιο και σήµερα και να µην προχωρήσει η κυβέρνηση στην ψήφιση του νόµου, για να επέλθει γαλήνη και ηρεµία στον χώρο της ανώτατης παιδείας.
Τα οικονοµικά συµφέροντα ας κάνουν επενδύσεις αλλού.
Η παιδεία δεν είναι επιχείρηση!
*Ο Βασίλης Πεντάρης είναι π. Βουλευτής Χανίων
