Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που δεν έχει καταλάβει, με την απλή καθημερινή λογική, ότι επιχειρείται για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά παραβίαση του Συντάγματος, που στο άρθρο 16 ξεκαθαρίζει απλά και κατανοητά ότι:
Άρθρο 16 παρ. 5 εδάφιο 1 «Η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση»,
Άρθρο 16 παρ. 6 εδάφιο 1 «Οι καθηγητές των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι δημόσιοι λειτουργοί»
Άρθρο 16 παρ.8. εδάφιο 2 «Η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται»
Το πώς, και εάν, θα επιτευχθεί αυτό, με άμεση παραβίαση του άρθρου 16, ή με έμμεση παραβίαση μέσω του άρθρου 28, αφού θα χρησιμοποιηθεί «το Ενωσιακό δίκαιο ως εφαλτήριο της ανατροπής του άρθρου 16» (με απλά ελληνικά το ευρωπαϊκό δίκαιο να «καπελώσει» το Σύνταγμα της χώρας μας), μένει να το δούμε.
Αυτή η ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο οδήγησε για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά τις πάντα αντιμαχόμενες πολιτικές παρατάξεις στον συνδικαλιστικό φορέα των καθηγητών Πανεπιστημίων, την ΠΟΣΔΕΠ, στο να ομοφωνήσουν στα ακόλουθα:
ζητά εμφατικά από την κυβέρνηση να μην καταθέσει το νομοσχέδιο περί ίδρυσης ιδιωτικών ΑΕΙ.
Να σεβαστεί το άρθρο 16 του Συντάγματος και να ενισχύσει πραγματικά, με τρόπο ουσιαστικό και μετρήσιμο, την πανεπιστημιακή εκπαίδευση στη χώρα μας.
Εκτός από την ΠΟΣΔΕΠ παρόμοια ψηφίσματα έχουν ανακοινώσει και άλλοι σύλλογοι των ΑΕΙ, και συγκεκριμένα του Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.ΔΙ.Π.), Ειδικού Τεχνικού Εργαστηριακού Προσωπικού (Ε.Τ.Ε.Π.), εργαζομένων στις διοικητικές υπηρεσίες των ΑΕΙ και φυσικά αναγνωρισμένοι φοιτητικοί σύλλογοι. Οι φοιτητές μέσα από άκρως δημοκρατικές διαδικασίες των συλλόγων τους πιέζουν και αυτοί με τη σειρά τους και με τους τρόπους που οι ίδιοι αποφασίζουν.
Όχι μόνο τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας αλλά ολόκληρη η κοινωνία πέρα από τις επιφανειακού τύπου εξηγήσεις του υπουργείου περί των άρθρων του νόμου που έχει δοθεί για ολιγοήμερη διαβούλευση, περιμένει μια πειστική εξήγηση γιατί:
νομοθετώντας για την μικρή μειοψηφία των εχόντων και πιθανώς μελλοντικών υποψηφίων φοιτητών,
αγνοώντας και υποβαθμίζοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τις ανάγκες και τις επιδιώξεις των πολλών άξιων φοιτητών, ενεργών και μελλοντικών,
διατάραξε την πολύχρονη ομαλή ροή της ακαδημαϊκής ζωής πολλών Ανώτατων Ακαδημαϊκών Ιδρυμάτων της χώρας.
Η σύσσωμη αυτή αντίδραση από το κοινό μέτωπο της πρωτόγνωρης αυτής μεγάλης πλειοψηφίας της ακαδημαϊκής κοινότητας – από φοιτητές μέχρι ακαδημαϊκούς δασκάλους – πέρα από το ότι θα πρέπει να προβληματίσει έντονα όλη την κοινωνία, στέλνει ένα μήνυμα: όλες οι τρέχουσες περιπέτειες που βιώνει η ακαδημαϊκή κοινότητα δεν οφείλονται στις γνωστές πάγιες και συνταγματικά κατοχυρωμένες θέσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των ακαδημαϊκών, αλλά στις πράξεις μιας χούφτας πολιτικών, οι οποίοι εξόφθαλμα θέλουν να νομοθετήσουν για λίγους, παραβιάζοντας το Σύνταγμα της χώρας που μας καλύπτει ΟΛΟΥΣ!!
*Ο Μανόλης Μανούτσογλου είναι Καθηγητής Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων Πολυτεχνείου Κρήτης
