Ο τουρισµός θεωρείται η πλέον αποδοτική βιοµηχανία εσόδων που καλλιεργείται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Οι συνέπειες, που ασκούνται σε βάρος της ισορροπίας του περιβάλλοντος, είναι πολλές από την ανεξέλεγκτη παρουσία των τουριστών, καθ’ όσον καταλαµβάνονται χώροι όπου άλλοτε εξυπηρετούνταν µόνιµοι κάτοικοι, σε γειτονιές των οποίων αλλοιώνεται η λειτουργική φυσιογνωµία τους.
Η απήχηση, οι συνέπειες της τουριστικής επέκτασης, εκτός από την προµήθεια τοπικών αναµνηστικών ειδών, επηρεάζουν την αγορά κατοικίας, ένεκα της βραχυχρόνιας µίσθωσης, που η στέγαση για τους µόνιµους και µακροχρόνιους κατοίκους γίνεται οικονοµικά απροσπέλαστη. Η µετατροπή των γειτονιών σε αυξηµένες ζώνες διαφόρων µορφών διασκέδασης, καταργεί κάθε κανονιστική διάταξη, όχι µόνο στις ελληνικές πόλεις αλλά και σε πόλεις µεγάλων ευρωπαϊκών χωρών.
Η Πράγα, η ιστορική πρωτεύουσα της Τσεχίας, µία πόλη 12.000 κατοίκων, προσελκύει στο κέντρο της περί τα 2 εκ. τουρίστες τον χρόνο. Στην πρωτεύουσα αυτής της περίκλειστης χώρας επιχειρείται να αναπτυχθούν νέου τύπου υποδοµές, ώστε να εξυπηρετούνται οι διαφορετικού τύπου προσερχόµενοι τουρίστες. Η στέγαση καταντά πρόβληµα πρώτης ανάγκης ακόµα και για τους υψηλόβαθµους υπαλλήλους.
Στη Φλωρεντία, ο τουρισµός έχει δηµιουργήσει πολιτικό ζήτηµα. Οι κάτοικοι, αρκούντως εξοργισµένοι, θέλουν να επανακτήσουν τα δικαιώµατά τους και την ησυχία τους, που είχαν πριν την τουριστική επέλαση, καθ’ όσον αισθάνονται ξένοι στον τόπο τους από τις ροές των ξένων. Ο υπερτουρισµός κατηγορείται ότι εµποδίζει την προσβασιµότητα των κατοίκων, όσον αφορά τις τιµές των ενοικίων, επειδή τα ελεύθερα κτήρια έχουν µετατραπεί σε Airbnb, για να εξυπηρετηθούν δεκάδες εκατοµ. τουριστών τον χρόνο.
Οι Γάλλοι, µετά την υποχώρηση της πανδηµίας της Covid, έλαβαν µέτρα σε πολλές τοποθεσίες των πόλεων τους, ώστε να περιορισθεί ο αριθµός των επισκεπτών, προκειµένου να κατανεµηθεί ισοµερώς η εποχική πρόσβασή τους χρονικά και τοπικά. Στη Γαλλία δεν είναι άσχετη η κρίση στέγης. Ένεκα τούτου, έχουν θεσµοθετηθεί διατάξεις που ρυθµίζουν τις βραχυχρόνιες έναντι των µακροχρόνιων µισθώσεων.
Για γέλια και για κλάµατα είναι οι εικόνες εξοργισµένων Ισπανών που ‘‘ψεκάζουν µε νεροπίστολα’’ τους τουρίστες στους δρόµους, φωνάζοντας «…πηγαίνετε σπίτια σας». Στη χώρα µας πιστεύουµε στον «Ξένιο ∆ία», ότι η αποδοχή των ξένων εκτός του ότι είναι ιερή, παραµένει και ο βασικός λόγος αύξησης του εθνικού πλούτου.
Πάντως, το ξεσήκωµα των µαζών για τον υπερτουρισµό είναι ένδειξη ότι, αν δεν ληφθούν µέτρα από τώρα, οι επιπτώσεις για το κοντινό µέλλον θα είναι δραµατικές για τους αυτόχθονες.
Πάντα τα ίδια: Οι άνθρωποι μετά από πολλά χρόνια ευημερίας στρέφονται κατά του αγαθού στο οποίο την οφείλουν, έτσι γίνεται με την Ευρώπη, με την Δημοκρατία, τον Τουρισμό, σαν να υπάρχει μια κατάρα που οδηγεί τους ανθρώπους αχρείαστα στην αυτοκαταστροφή.