Υπογεννητικότητα

Για τα επόµενα 20 χρόνια το µεγαλύτερο πρόβληµα για τη χώρα µας θα είναι το δηµογραφικό. Οι αιτίες που κάνουν ανεπίλυτο το ζήτηµα είναι πολλές και ο τρόπος µε τον οποίο το αντιµετωπίζει η πολιτεία είναι ανεπιτυχής. ∆εν χρειάζεται πανεπιστηµιακή µόρφωση να καταλάβει κανείς το θέµα, αλλά κοινή λογική που διαθέτει και ο απλός πολίτης. Συνεπώς απαιτείται συντονισµένη δράση απ’ όλα σχεδόν τα Yπουργεία.
Το ζήτηµα σήµερα που επηρεάζει το δηµογραφικό είναι η υπογεννητικότητα. ∆εν την παρουσιάζουν οι αρµόδιοι, παρά το γεγονός ότι χρόνο µε τον χρόνο το θέµα των γεννήσεων από ιθαγενείς τείνει επιδεινούµενο. Στις προεκλογικές δηλώσεις τους οι υποψήφιοι για την Ευρωβουλή δεν οµιλούν γι’ αυτό το µείζον θέµα, αλλά για ήσσονος σηµασίας ζητήµατα, δηλαδή το «τι έσχες» και όχι το «πόθεν» και άλλα θέµατα. ∆εν δίδεται η δέουσα σηµασία. Ο λαός δεν αντιλαµβάνεται τη σκληρή πραγµατικότητα της βαθµιαίας γήρανσης και µείωσης του πληθυσµού.
∆εν αρκούν µόνο λόγια για ν’ αποκατασταθεί το πρόβληµα που προκαλεί δυσαρέσκεια, θλίψη και απελπισία. Κυβερνητικές ρυθµίσεις που επιδιώκουν προσέλευση επίσηµης εισόδου µεταναστών, να αντιµετωπιστεί εκτός απ’ το εργασιακό και η µέγιστη εθνική µας υπογεννητικότητα δεν θεωρούνται οι σωστότερες λύσεις.
Επάνοδος σε οµαλή πορεία των γεννήσεων µε πολιτικές που προτείνονται από συναρµόδια Yπουργεία, ή δεν είναι σωστές ή δεν υλοποιούνται λόγω κοµµατικών σκοπιµοτήτων. Πώς να κάνει κάποιος πολλά παιδιά, όταν τον φοβίζει η ανασφάλεια για το παρόν και το µέλλον τους; Πώς θα τα θρέψει, θα τα ντύσει, θ’ αντιµετωπίσει αρρώστιες, θα τα σπουδάσει; Αυτά σκέπτονται οι γονείς και µένουν µε το ένα παιδί.
Εκεί που υπάρχει αδιαφορία προσέλευσης εγχώριου εργατικού δυναµικού, βρέθηκε η λύση ενσωµάτωσης ορισµένων µεταναστών που χρησιµοποιούνται για να καλύψουν εποχικές ανάγκες εργασιακής µορφής ή άλλης αγροτικής απασχόλησης, χωρίς να γίνεται λόγος για δικαιώµατα και πάσης φύσεως ατοµικές ελευθερίες.
Σχετικές ερωτήσεις και επερωτήσεις έχουν γίνει στη Βουλή. Συνέδρια οργανώθηκαν απ’ την Ακαδηµία Αθηνών και πλήθος άρθρων δηµοσιεύτηκε για την αντιµετώπιση της υπογεννητικότητας, αλλά από την πολιτεία δεν εφαρµόστηκε η δέουσα δηµογραφική πολιτική. Οι εκάστοτε συναρµόδιοι υπουργοί έδιναν υποσχέσεις ότι θα λάβουν µέτρα, αλλά έµεναν σε “θαθολογίες”.
Το ερώτηµα γιατί τα ζευγάρια αποφεύγουν ν’ αποκτήσουν παιδιά, εντοπίζεται στο οικονοµικό. Η πλειονότητα των πολιτών µαστίζεται από την ακρίβεια και την ανεργία ή αν δουλεύουν η αµοιβή τους είναι χαµηλότατη. Οι κυβερνήσεις είναι υπεύθυνες για τη µη αντιµετώπιση του δηµογραφικού, αρνούµενες να διαθέσουν κονδύλια του προϋπολογισµού για το σταµάτηµα της επιδείνωσής του, µη αντιλαµβανόµενες τις εθνικές συνέπειες που θα προκύψουν µελλοντικά στη χώρα.