Στη χώρα µας βιώνεται µια κοινωνική – οικονοµική τραγωδία, ίσως η µεγαλύτερη της υπογεννητικότητας, δηλαδή µείωση των γεννήσεων και αύξηση των θανάτων.
Το ποσοστό της υπογεννητικότητας αυξάνεται αλµατωδώς. Καταντήσαµε χώρα γερόντων. Γερνάµε και δεν θέλουµε να το καταλάβουµε. Οι θάνατοι ξεπερνούν τις γεννήσεις. Η τεκνοποίηση από γυναίκες αλλοδαπών σε ορισµένες περιοχές της χώρας είναι µεγαλύτερες σε σχέση µε την αναλογία των ηµεδαπών.
Θεωρείται δε ότι τούτο προέρχεται από την τάση µοναχικότητας ανδρών και γυναικών. Αν η έννοια της οικογένειας είναι υποβαθµισµένη και χαρακτηρίζεται ως µείζον εθνικό πρόβληµα, οι κοινωνιολόγοι βρίσκονται σε δίληµµα, σε κατάσταση αµηχανίας, να διαπιστώσουν ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος, διότι το σωστό µπορεί να είναι λάθος και το λάθος σωστό.
Η γυναίκα έχει πιο σύνθετη και πιο παραγωγική σκέψη έναντι των θεωρουµένων υπευθύνων ανδρών. Θέλουν να τεκνοποιήσουν, έχουν το δικαίωµα να επιλέγουν πώς θα φέρουν στη ζωή έναν νέο άνθρωπο, αλλά δεν βοηθούνται από την πολιτεία. Υπογεννητικότητα έχουµε µεγαλύτερη στους φτωχότερους νοµούς και τούτο ανάγεται σε οικονοµικά αίτια. Οι Έλληνες γερνάνε, οι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό και το 10% εκ των παλιννοστούντων να συνεχίσουν τη ζωή τους στη γενέτειρα δεν συµβάλλει στην αύξηση της γεννητικότητας. Όσον αφορά τους γάµους, ο ένας στους τρεις διαλύεται λόγω ασυµφωνίας χαρακτήρων.
Επιζήσαµε αυξανόµενοι ως ελληνική κοινωνία και γράψαµε ιστορία χιλιάδων ετών. Τώρα αυτοεξαφανιζόµαστε. Τη λύση µόνο η πολιτεία µπορεί να δώσει.
Στη χώρα µας αναπτύσσεται το φαινόµενο της παρένθετης µητέρας, που γίνεται κατόπιν συµφωνίας, µε οικονοµικό κίνητρο, να κυοφορήσει και να γεννήσει ένα παιδί, από δικό της ή άλλης γυναίκας ωάριο, µε αγνώστου πατρός σπερµατοζωάριο, κατόπιν επιλογής χωρίς κάποιο οργανικό νόσηµα.
Η παρένθετη µητέρα καθίσταται έτσι προϊόν προς εκµετάλλευση. Ο κατά παράδοσιν ηθικός νόµος και τα θρησκευτικά συναισθήµατα αναστέλλονται.
∆εν ενδιαφέρει πώς θα ζήσει η παρένθετη µητέρα και αν ενέχει κινδύνους κατά τη διάρκεια της 9µηνης εγκυµοσύνης. Μετά δε τη γέννηση του παιδιού δεν έχει δικαίωµα να το ξαναδεί, εκτός αν άλλως προβλέπεται απ’ το συµβόλαιο.
Πάντως οι κοινωνιολόγοι επιφυλάσσονται για το πού µπορεί να καταλήξει µια κοινωνία µε τη γενίκευση της παρένθετης µητρότητας, θέµα το οποίο είναι εξόχως βιοηθικό.
∆ιόρθωση:
Εκ παραδροµής στο χθεσινό άρθρο ‘‘Καρδίτσα’’ στην 1η παράγραφο ανεγράφη (Ε.Τ.Ε.) αντί του ορθού (Ε.Γ.Ε.) Ένωση Γυναικών Ελλάδας.
