«Μια υγιής στάση ζωής είναι μεταδοτική, αλλά μην περιμένεις να ανταποκριθούν όλοι. Εσύ, όμως, να παραμείνεις φορέας».
Tom Stoppard – συγγραφέας
Πόσο υψηλό είναι το ιικό φορτίο ενός εμβολιασμένου; Ποιος είναι ο δείκτης μεταδοτικότητας ενός ανεμβολίαστου ασυμπτωματικού; Πόσο πιο αποτελεσματική είναι η ακίδα του νέου μεταλλαγμένου στελέχους; Πόσο διαρκεί η ανοσία ενός mrna εμβολίου; Ποιος θα ασχοληθεί με την ιχνηλάτιση του τείχους «ανοησίας» που χτίζουμε καθημερινά;
Αυτές είναι οι καυτές ερωτήσεις που απασχολούν πια τις παρέες. Για ευχάριστο διάλειμμα, γίνονται αναφορές στις κατά τόπους πυρκαγιές και τον καύσωνα που θα πλήξει την χώρα. Και το καλοκαίρι συνεχίζει την φωτεινή του πορεία, με πολύχρωμες παντόφλες και μια εσάνς αντικουνουπικού σε συνδυασμό με κολώνια νυχτερινής εξόδου, να σου ‘ρχεται λιποθυμία στα στενά της παλιάς πόλης.
Η κατάλληλη ώρα για υποθέσεις. Υπόθεση: Αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα υγείας και έχεις την πολυτέλεια ν’ αποταθείς σε μεγάλο αριθμό ειδικών. Την ενημέρωσή σου για την πιθανή κατάλληλη θεραπεία και πορεία της νόσου αναλαμβάνουν δέκα γιατροί. Από αυτούς, οι 9 αδυνατούν να αρθρώσουν κοινό λόγο τόσο για τη σοβαρότητα όσο και για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Καθένας, από αυτούς τους δέκα, προσθέτει κι από ένα δικό του προσωπικό στατιστικό, μόνο και μόνο για να διαφοροποιηθεί από τους συναδέλφους του. Με πιο απλά λόγια: Για να κερδίσει λίγα περισσότερα λεπτά δημοσιότητας σε τηλεοπτικά παράθυρα, που άνοιξαν διάπλατα για χάρη τους.
Την ίδια στιγμή, ο ένας από τους δέκα υποβαθμίζει την κρισιμότητα της κατάστασης και αμφισβητεί την αναγκαιότητα του εμβολίου. Αποτέλεσμα: Χαμηλό ποσοστό εμβολιασμού και τουλάχιστον παραφιλολογία. Η λέξη «συνωμοσιολογία» είναι βαριά και δύσπεπτη.
Αν στους εννέα γιατρούς που στηρίζουν τα μέτρα και τον εμβολιασμό ως μόνη θεραπεία, δεν υπάρχει ένας ικανός που μπορεί να βγει μπροστά ως ηγέτης της προσπάθειας, τότε ο δέκατος γιατρός που υποβαθμίζει την πανδημία, ακόμα κι αν αρθρώνει έναν μέτριο υγειονομικό λόγο, θα κερδίσει την εμπιστοσύνη μεγάλης μερίδας της κοινωνίας. Γιατί απλά, τα αυτιά μας επιλέγουν με μεγαλύτερη ευκολία να απορροφήσουν το θετικό νέο, απ’ ότι το αρνητικό.
Και τελικά, όταν μόλις το 70% των υγειονομικών έχει εμβολιαστεί, ποια κυβέρνηση μπορεί να ζητά και να περιμένει από την κοινωνία το μαγικό ποσοστό του 80% εμβολιασμού, που οδηγεί στην πολυπόθητη ανοσία της αγέλης;
Ο ιός είναι εδώ. Ο ηγέτης-ες λείπει-ουν. Στην αχαρτογράφητη περίοδο της πρώτης καραντίνας, ο Σωτήρης Τσιόδρας κατάφερε να ενώσει όλους μας σε μια κοινή προσπάθεια.
Ήταν η πρώτη φορά που η κοινωνία κλήθηκε να αντιμετωπίσει συνολικά έναν κοινό αλλά αόρατο εχθρό. Μέτρα, όπως αυτά της απαγόρευσης κυκλοφορίας, χρήσης μάσκας σε όλους τους χώρους και κοινωνικής αποστασιοποίησης, που μπορούσαμε να δεχθούμε μόνο σε ταινίες, μπήκαν στη ζωή μας και μάλιστα τηρήθηκαν ευλαβικά. Τότε πέθαιναν συμπολίτες μας μεγάλης ηλικίας και όλοι είχαμε ανησυχήσει, είχαμε ακινητοποιήσει την οικονομία για την προστασία τους. Τώρα, που οι πιο νέοι είναι τα καινούργια κρούσματα, έχουμε χαλαρώσει. Τότε είχαμε καθημερινά δεκάδες κρούσματα κι αλλάζαμε πεζοδρόμιο να μην μας πλησιάσει άγνωστος περαστικός, τώρα με χιλιάδες κρούσματα κυκλοφορούμε ανταλλάσσοντας χειραψίες και φιλιά σβουρηχτά. Σημεία των καιρών ή με λίγες λέξεις «ανοησία της πραγματικής αγέλης»;
Απλή μελέτη της Πληθυσμιακής Υγιεινής έχει αποδείξει χρόνια τώρα, ότι οι «επιδημίες αντιμετωπίζονται από τους υγειονομικούς, αλλά οι πανδημίες είναι θέμα της πολιτικής».
Ο ιός είναι εδώ. Η κοινή, ενωμένη, εθνική πολιτική λείπει. Ανέκαθεν έλειπε στην αντιμετώπιση σοβαρών εθνικών θεμάτων, αλλά τώρα είναι άμεσο ζήτημα ζωής. Ο πρώην υπουργός Υγείας δεν στηρίζει και τόσο «φανατικά» τον εμβολιασμό, ο νυν προσεύχεται να ανέβουν τα ποσοστά των εμβολιασμένων. Επειδή όμως στις εκλογές που θα γίνουν – όποτε γίνουν – θα ψηφίσουν εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι, ας σταματήσουμε τους όποιους διχαστικούς, «επιθετικούς» προσδιορισμούς κι ας φερθούμε ψύχραιμα.
Λογικά μέτρα και τήρησή τους από όλους. Αστυνόμευση από τις αρμόδιες αρχές και όχι από τους επιχειρηματίες. Εμβόλιο, όποιος το επιθυμεί. Καμία από τις δύο ομάδες (εμβολιασμένοι και Αρνητές / Αναβλητικοί), δεν μπορεί να διεκδικήσει το αλάθητο.
Και οι δύο ομάδες όμως, μπορούν να διεκδικήσουν από κοινού το δικαίωμα στην Υγεία και τη Ζωή!
