Η τύχη της Πρότασης ∆υσπιστίας ήταν πέραν πάσης υποψίας προδιαγεγραµµένο, ότι δεν θα είχε θετικά αποτελέσµατα για την αντιπολίτευση, η οποία προσπάθησε µε επιχειρήµατα να πείσει ότι η κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθεί. Μέχρι σήµερα στη χώρα µας δεν έχει συµβεί µία Πρόταση ∆υσπιστίας ή Μοµφής, να ρίξει την κυβέρνηση. Συνήθως µια τέτοια κοινοβουλευτική διαδικασία “συσπειρώνει” και ενεργεί σαν “συγκολλητική ουσία” τις δυνάµεις της πλειοψηφίας. Αν κάποιος κυβερνητικός ψήφιζε υπέρ της πρότασης, θα εχαρακτηρίζετο προδότης, που “ρίχνει νερό στο µύλο” τον αντιπολιτευτικών κοµµάτων.
Υποστηρίχθηκε ότι έπρεπε να κατατεθεί Πρόταση ∆υσπιστίας, διότι σ’ αυτόν τον συγκεκριµένο χρόνο θα αξιοποιείτο η λαϊκή αγανάκτηση για την τραγωδία των Τεµπών και θα “εσφυροκοπείτο” η κυβέρνηση για τα άλλα καταµαρτυρούντα, τις υποκλοπές, τις διαρροές προσωπικών δεδοµένων, τον πληθωρισµό, το διακύβευµα των ελευθεριών, τους εξοπλισµούς και την αµφισβητούµενη εξωτερική πολιτική. Επιστεύετο από τη Ν.∆. ότι η χρονοβόρα διατήρησης της ιστορίας των Τεµπών θα συνέβαλε στην προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει τους ενόχους.
Κυβερνητικοί βουλευτές και παράγοντες έδειχναν αποσταθεροποιηµένοι, παρουσιάζοντας άσχηµη εικόνα στη Βουλή. ∆υσκολεύονταν να βρουν επιχειρήµατα να υποστηρίξουν τις κυβερνητικές θέσεις. Αρκετοί κατά την τριήµερη συζήτηση απουσίαζαν από τα έδρανα του Κοινοβουλίου. Τρία σηµαίνοντα στελέχη της Ν.∆. κατέκριναν την οµιλία του πρώην υπ. Μεταφορών, ο οποίος δεν απάντησε σε κανένα ερώτηµα της πρότασης δυσπιστίας ούτε και στο νέο αίτηµα συγκρότησης Προανακριτικής Επιτροπής µε αναλυτικό και ακριβές κατηγορητήριο.
Προκάλεσε δίχως σεµνότητα αλγεινή εντύπωση “υψώνοντας το δάχτυλο”. Τρεις παράγοντες της Ν.∆. είπαν τι θα ‘καναν, αν βρισκόντουσαν στη θέση του υπουργού Μεταφορών· ο ένας θα είχε φύγει απ’ την πολιτική, ο άλλος δεν θα ξανάβαζε υποψηφιότητα και ο τρίτος θα “αυτοκτονούσε”.
Όσοι βουλευτές της συµπολίτευσης µίλησαν στο Κοινοβούλιο, φάνηκε σαν να διάβαζαν το ίδιο αντίγραφο, διαγωνιζόµενοι ποιος θ’ αποδείξει µε πειστικότητα τη µη διαστρέβλωση της πραγµατικότητας. ∆ιαπιστώθηκε ότι ένα µεγάλο ιστορικό όνοµα αµαυρώθηκε από έναν µικρό άνθρωπο µε τη συµπεριφορά του εκτός και εντός βουλής, αναλαµβάνοντας για το συµβάν των Τεµπών µόνο την πολιτική ευθύνη.
Όταν µετά 6 µήνες απ’ την τραγωδία συζητήθηκε η σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, για να ερευνηθούν οι συνθήκες και να καταλογιστούν ευθύνες, η πλειοψηφία του κόµµατος και ο ίδιος ο τέως υπουργός την καταψήφισαν, προτείνοντας Εξεταστική. Προστατεύθηκε επιµελώς και επανεξελέγη βουλευτής στην εκλογική του Περιφέρεια, διότι είναι δυνατόν το κόµµα που ίδρυσε ένας Καραµανλής να µην έχει στις τάξεις του έναν Καραµανλή;
