Η εφημερίδα “Κήρυξ” στις 28/10/1922 σε πρωτοσέλιδο άρθρο σχολίαζε δυο θεατρικές παραστάσεις: «Σε μια από τες πιο κεντρικές συνοικίες της πόλης[…]κάθε βράδυ ένα σωρό κοσμάκης πηγαινοέρχονται και μπαινοβγαίνουν σ’ ένα χαμηλόσπιτο. Καμιά επικεφαλίδα δεν στολίζει το κακόμοιρο μαγαζί. Κι όμως όλος ο κόσμος το λέγει θέατρο[…]Κει μέσα στη χτεσινή αποθήκη του λαδιού ή του κρασιού ή του σαπουνιού[…] «Η λύρα του Γερονικόλα» προψές βρήκε στο ζευγάρι Μέρτικα, τ’ αγαπημένα αυτά παιδιά της πράξης και της τέχνης, μια σωστή πραγματοποίηση σε βαθιά διδαχή[…]». Στο ίδιο άρθρο ο δημοσιογράφος παρουσίασε και τους ηθοποιούς του έργου «Ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας», Καρολίδη, Ζαφειρόπουλο και Μαρσέλο. Και τα δυο έργα ανέβηκαν σε μια αποθήκη, καθώς δεν υπήρχε κατάλληλη θεατρική αίθουσα στην πόλη αφού η μοναδική, η αίθουσα του «Χρυσοστόμου», στέγαζε Μικρασιάτες πρόσφυγες.
Το ενδιαφέρον ήταν η θεατρική παρουσία του ζεύγους των ηθοποιών Μέρτικα, καθώς ο Ζαχαρίας Μέρτικας τον Φεβρουάριο του 1923 δημιούργησε δική του θεατρική ομάδα και εγκαταστάθηκε μόνιμα στα Χανιά («Κήρυξ» 3/2/1923). Μετά τις χειμερινές παραστάσεις ο Χανιώτης επιχειρηματίας Ναναδάκης, ιδιοκτήτης εξοχικού κέντρου στην πλατεία Δικαστηρίων, πρότεινε συνεργασία στον Μέρτικα, διαθέτοντας μέρος του μαγαζιού του για θεατρικό χώρο («Κήρυξ» 3/5/1923). Ο θεατρώνης Ναναδάκης συμφώνησε με τον Μέρτικα προϋποθέτοντας τη στελέχωση του θιάσου με ικανούς ηθοποιούς από την Αθήνα. Ο Μέρτικας συνεργάστηκε με αξιόλογους ηθοποιούς, όπως η συμπρωταγωνίστριά του Ασπασία Σανδή. Η εφημερίδα «Κήρυξ» (12/9/1923) αναφέρει ότι: «Η κυρία Ασπασία Σανδή[…]κατέκτησε το κοινόν των Χανίων όπως και παντού όπου εδίδαξεν (στο θέατρο ο ηθοποιός διδάσκει) επέσυρε αμέριστον την συμπάθεια και εκτίμησιν[…]».
Βέβαια, τα σχόλια για τις παραστάσεις δεν ήταν πάντα ευμενή, όπως φαίνεται από την κριτική του «Κήρυκα» της 12/8/1923. Ο δημοσιογράφος σχολίαζε αρνητικά την Ιωάννα Συράκου: «Την κα Συράκου αξίζει να την παινέσει κανείς για τις προσπάθειες που κατέβαλε για την τελειοτέρα απόδοση του ρόλου της, χωρίς όμως, να πούμε πως τον απέδωσε όπως έπρεπε[…]». Παρόλα αυτά η εφημερίδα έδωσε συγχαρητήρια στον Μέρτικα για τις εύστοχες επιλογές των δυο νέων γυναικών συνεργατών του (Σανδή, Συράκου, «Κήρυξ» 13/8/1923) αν και ανέφερε ότι ο θίασος έπασχε από έλλειψη ηθοποιών για δραματικούς ρόλους. Σύμφωνα με τον τοπικό Τύπο ο θίασος απαρτιζόταν από το ζεύγος Μέρτικα, το ζεύγος Σανδή, το ζεύγος Παρίδη, τον Μοσχόβη, τον Μαυρέα, τον Σταθόπουλο, την Χρύσα Κάπλαντζη και την Ιωάννα Συράκου («Κήρυξ», 3/7/1923, 3/8/1923). Αυτή η θεατρική ομάδα πρωταγωνίστησε στα θεατρικά δρώμενα της πόλης τη δεκαετία του ’20.