Ζεύς = ζεύξη, ένωση, δέσιμο – Δίας = διαχωρισμός, διάσπαση Άλλη η έννοια της μιας λέξεως και άλλη η της άλλης, κι όμως τις έχουμε ενώσει σε μία και προσπαθούμε να ταυτίσουμε και τις έννοιες που όμως ούτε λογικά δεν δένουν. Σαν να λέμε: ο Κωνσταντίνος, του Πέτρου, τον Πέτρο, ω Κωνσταντίνε!!! Γίνεται; Δεν γίνεται. Δεν θα ασχοληθούμε τώρα με το αν ο Ζεύς και ο Δίας ήταν το ίδιο πρόσωπο ή διαφορετικά. Ας το κάνει όποιος δηλώνει αναζητητής. Θα ήθελα να μείνουμε όμως στις δύο σημασίες των λέξεων και να δούμε ως Χανιώτες, αν ακολουθούμε την μία έννοια ή την άλλη σε σχέση προς το μέλλον μας και σε προέκταση το συμφέρον μας. Διαβάζουμε και ακούμε τον τελευταίο καιρό στην πόλη μας για διαφωνίες μεταξύ επαγγελματικών ομάδων. Δια-φωνίες είπα. Για τα ωράρια των εμπορικών καταστημάτων, για τον Εμπορικό Αύγουστο, για τις λαϊκές και τόσα άλλα. Δεν θα μείνουμε στο ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο. Αυτό που μένει στα μάτια και στα αυτιά των κατοίκων της περιοχής μας είναι η ΔΙΑ-φωνία. Κατηγορούμε ορισμένοι τους Ηρακλειώτες ως αντιθέτους προς εμάς (παραλείπω τους χαρακτηρισμούς διότι δημιουργούν αρνητικότητα). Όμως οι γείτονες Ηρακλειώτες ακολουθούν θεματικά τον ΖΕΥ. Συστρατεύονται όταν το συμφέρον τους τους καλεί. Ενώνονται, δένονται όταν αυτό θα αποβεί προς καλύτερη προώθηση του προϊόντος τους. Μπαίνουν κάτω από τον ίδιο ζυγό διότι διαφορετικά δεν θα έχουν αποτέλεσμα, όπως συνήθως εμείς εδώ στα Χανιά.
Περισσότερο επιλέγουμε πράγματα και καταστάσεις που μας χωρίζουν, που μας δια-μοιράζουν, παρά προσπαθούμε να βρούμε αυτό που θα μας ζεύξει, που θα μας ενώσει, προς επίτευξη ωφέλιμης απόδοσης της όποιας προσπάθειας. Γιατί επιλέγουμε τον Δία κι όχι τον Ζευ; Μήπως επειδή κερδίζει στις εντυπώσεις επειδή έχει την γενική, την δοτική, την αιτιατική, ενώ ο Ζεύς έχει μόνο την ονομαστική και κλητική; Γιατί διαχωριζόμαστε και δεν προσπαθούμε να βρούμε την κοινή γραμμή; Όταν βγαίνω και δηλώνω μόνο τις αντιθέσεις μου, το ίδιο θα κάνει και αυτός που έχει αντίθετες απόψεις. Έτσι δεν επέρχεται ποτέ η ζεύξη. Παραμένουμε στην δια-φωνία και ο εγωισμός και η τάση του να φανούμε μας κάνει να εμμένουμε στην άποψή μας κι ας μην οδηγεί πουθενά. Ομόνοια, αρμονία, ισορροπία, απαιτείται για να βγει η κοινή γραμμή, η κοινή απόφαση, η ζεύξη η οποία θα φέρει και αποτέλεσμα διότι θα έχει όλη την ώθηση όλων των ενδιαφερομένων. Τώρα, η Διά-σπαση το μόνο που αποδίδει είναι κόντρες, μίσος, διαφωνίες και αποτέλεσμα μηδέν. Να γιατί το Ηράκλειο προωθεί τα προϊόντα του και τα Χανιά μένουν πίσω. Να γιατί το Ηράκλειο προωθεί τον τουρισμό του κι εμείς μαζεύουμε τα ρέστα. Και για να αποδώσουμε “τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και….” θα πρέπει να δούμε ο καθένας τον εαυτό του, διότι πολλοί από εμάς τους κατοίκους αυτού του τόπου, έχουμε την ίδια νοοτροπία. Σε άλλους αρέσει, και στα λόγια και στις πράξεις η Ζεύξη, η ένωση, και σε άλλους δυστυχώς αρέσει η Δια-φωνία για την διαφωνία, η κόντρα για την κόντρα. Σε πολλούς τομείς καθημερινούς. Έτσι δημιουργούνται οι Δια-φορές και πολλές προσπάθειες πέφτουν στον γκρεμό. Ας προσέξουμε λίγο περισσότερο το τί θέλουμε, πώς το θέλουμε, πώς θα το πετύχουμε, κι ας αφήσουμε στην άκρη την τάση “να φανούμε”, την τάση να αντιπολιτευτούμε. Το συμφέρον μας πάντα είναι η ζεύξη, ο Ζεύς. Ας το δούμε κι ας το προσπαθήσουμε.
