Ζιγκ ζαγκ στα Χανιά κι ο τριτοκοσμικός Β.Ο.Α.Κ

Να οδηγείς στα Χανιά και να προσπαθείς να αποφύγεις τη μια λακκούβα αλλά να πέφτεις στην άλλη… Να ψάχνεις να βρεις έστω μια εκατοστή μέτρα δίχως “λακκουβο-ανορθογραφίες” και να μην υπάρχουν αυτά!
Να προχωράς πεζή και να προσπαθείς να αποφύγεις το ένα σκουπίδι μα να πατάς το άλλο.
Και να κρατάς και το παιδί από το χέρι και κείνο να σου δείχνει τα… απομεινάρια μιας μέρας ενός τετράποδου και να σε ρωτάει «γιατί μπαμπά τα κακά είναι εδώ;». Και λίγο παρακάτω όλο απορία «κι εδώ έχει, γιατί;».
Κι εσύ πώς να εξηγήσεις τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η… Αυτοδιοίκηση, τα προβλήματα της χώρας, την ίδιας της νοοτροπίας ενός λαού, μέρος του οποίου είναι και το τετράχρονο παιδί σου!
Πώς να του μιλήσεις για την “αναρχία” που επικρατεί στους δρόμους και τα πεζοδρόμια, τις αιτίες κ.λπ., κ.λπ.;
Προσπερνάτε -μικρή & μεγάλος- κάνοντας “παιχνίδι” τα πηδαράκια, και συγχρόνως εξασκείς τη μικρή στην παρατηρητικότητα· «όταν περπατάς παιδί μου να έχεις πάντοτε τα μάτια χαμηλά, ποτέ ψηλά, διότι δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις στο επόμενό σου βήμα…, ‘ισως λακκούβα, ίσως σκουπίδι, ίσως κακοτεχνία, ίσως…».
Κι η μικρή να σ’ ακούει και να παρατρέχει δίπλα σου, να προλάβεις τις δουλειές σου κάνοντας ζιγκ ζαγκ συνεχώς· πάνω και δίπλα από λακκούβες και πάνω και δίπλα από απορρίματα!
Ωστόσο οι πραγματικές δυσκολίες βρίσκονται αλλού, εκεί σε αυτό που κάποιοι αποκαλούν Εθνική… Οδό.
Δρόμος ακατάλληλος για κυκλοφορία, καρμανιόλα σωστή που εγκυμονεί κινδύνους ανά πάσα στιγμή και που στο μάτι ενός “εξωτερικού παρατηρητή” κυρίως, δημιουργεί μια αλγεινή εικόνα.
Βράχοι και κατολισθήσεις στη μέση του δρόμου, δέντρα που φύονται επ’ αυτού και διάφορα άλλα τινά…
Κι έχεις και τα επίσημα χείλη που συνεχώς κάνουν διαπιστώσεις και κόντρα διαπιστώσεις, Που οι δικαιολογίες τους -δίκαιες και άδικες- πλέον τους καθιστούν τουλάχιστον γραφικούς, το ίδιο κι εμάς που συνεχώς τα επισημαίνουμε… ιδιωτικώς αλλά και δημοσίως!!!