Η Γη, αυτό το γαλαζόθωρο αστρικό μόριο, τυλιγμένη σ’ένα άμφιο από πολύχρωμα σύννεφα, στροβιλίζεται νωχελικά στο ψυχρό σκοτάδι του χάους.
Και πάνω στην καμπύλη επιφάνεια της ελάχιστης στεριάς που επιπλέει στην υγρή ερημιά των απέραντων ωκεανών, κινείται και βρυάζει ένα πλήθος μεγαλοφυών όντων: Η γενιά των ανθρώπων, οι άνθρωποι… που δεμένοι μεταξύ τους με τα ακατάλυτα δεσμά της μοίρας, πρόσκαιροι σαν τα φύλλα μα αιώνιοι σαν τους θεούς, «εικόνα και ομοίωση» Εκείνου, έκαναν πράξη εφαρμοσμένη τη θεία ρήση: «…αυξάνεστε και πληθύνεστε και κατακυριεύσατε την Γην…». Ετσι, ο παγκόσμιος πληθυσμός που το 8000 π.Χ. υπολογίζεται στα 5 εκατομμύρια ανθρώπων, έφτασε τα 500 εκατομμύρια το 1650 μ.Χ. , το 1 δις περί το 1850, τα 4 δις το 1975 και σήμερα ξεπερνά τα 8 δις…
Άνθρωποι παντού! Στους εκθαμβωτικούς ουρανοξύστες, στις λαϊκές πολυκατοικίες, στις βίλες των πλούσιων, στα φτωχόσπιτα, στα τσαντίρια των τσιγγάνων, στις αχυροκαλύβες των ιθαγενών στις παρθένες ζούγκλες…
Άνθρωποι παντού! Στις ουρανόγκιχτες βουνοκορφές, στις παρυφές των ορεινών όγκων, στα υψίπεδα, στους κάμπους, στα λιβάδια, στις ακροθαλασσιές.
Άνθρωποι…άνθρωποι…άνθρωποι… Κοινό τους γνώρισμα η δίψα ν’αποκτήσουν… ν’ αποκτήσουν, μ’όποιο τρόπο… Δικό τους γέννημα ο πόλεμος, η ειρήνη, το δίκιο, τ’ άδικο, ο πλούτος, η μιζέρια…Κοινή αφετηρία το «εγώ», κοινός σκοπός το χρήμα, κοινό χαρακτηριστικό τους ο αριβισμός. Χάρμα της ακοής το χρυσοκουδούνισμα στα όπου γης Χρηματιστήρια. Και οι αξίες; Οι θεσμοί;
Οι αρετές; Η ανθρωπιά; Η πίστη; Η αγάπη; Η αειφορία της σκέψης για το αύριο των ερχόμενων γενεών; Ο σεβασμός στη μάνα-φύση; Κι αποζητούν αλήθεια τον Homo sapiens (νοήμονα άνθρωπο). Πού να βρεθεί, καθώς τον ανταγωνίζεται και τον υπερκερνά ο Homo sapiens imperfectus (ο νοήμων άνθρωπος, ο ατελής) ! Φευ!
Και το αποτέλεσμα: Η μάνα Γη ν’ ασφυκτιά από τα κατακάθια της «στοργής» του νοήμονος ενοίκου της, του ανθρώπου!
Ο φθόνος, η κακία, η διαβολή, το ψέμα, ο «ωχαδερφισμός» να διαφεντεύουν, με το σιγόντο του δίκιου του ισχυρού του όπου Γης.
Και η διαπίστωση: Σαν έψαχνε ο πυθαρόβιος σοφός, ο Διογένης, εις το «κεφαλοχώρι» -τότε- της Αθήνας να βρει τον «`Ανθρωπο» μέσα στις λίγες τις εκατοντάδες των ανθρώπων του καιρού του, πού να τον βρεις αλήθεια σήμερα μέσα στα 8 δισεκατομμύρια ανθρώπων; Αλήθεια πού;
*Γεωπόνος – συγγραφέας
μέλος της “Λογοτεχνικής Παρέας Χανίων”
