«…Η κακοκαιρία “Ελπίδα” κτύπησε με σφοδρότητα, προκαλώντας σειρά προβλημάτων, με επίκεντρο την Αττική Οδό όπου επικράτησε κυκλοφοριακό έμφραγμα, δοκιμάζοντας την υπομονή των οδηγών.
Εγκλωβισμένοι πολίτες στα οχήματά τους, μια “ανάσα” από το κέντρο της πρωτεύουσας, κλειστές άλλες βασικές οδικές αρτηρίες, περιοχές βυθισμένες στο σκοτάδι, συνέθεταν ένα ακραίο σκηνικό το οποίο πυροδότησε και πολιτικές εξελίξεις»…
Γιάννα Μαρουλοσηφάκη
“Ζητείται σχέδιο” (*)
“Εντός εκτός και επί τ’ αυτά”,
“Χανιώτικα νέα”, Σάββατο 29/1/22
Αυτή η “λευκή θεομηνία” αντιφατική με την ομορφιά του χρώματος της τελειότητας και τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργεί, στην “εκ του περισσού” πτώση της, ήταν ευκαιρία για αποκαλύψεις!
Παραδόξως αυτή η παγωνιά του χιονιού, μεταλλάχτηκε ταχέως σε… φυτίλι που έδωσε το πυρ σε πολιτικές αντιπαραθέσεις. Σωστά το επισημαίνει η Γιάννα.
Αυστηρή αντιπολιτευτική κριτική, επίμονη και έντονη προτροπή για παραίτηση της Κυβέρνησης, πρόταση μομφής με τη γνωστή “διασάλευση” στο πολιτικό τοπίο, αλλά και το… στίγμα ενός νέου πολιτικού, που μόλις ας πούμε έλαβε το τιμόνι του κόμματός του, να πάρει θέση με λόγια… κόστους!
Τα χιονισμένα εικοσιτετράωρα, “κυλιόμενα” επανέρχονται σχεδόν εκεί, από όπου ξεκίνησαν, με τα προβλήματα όσο τουλάχιστον να γραφτούν αυτές οι γραμμές, τα προβλήματα δεν έχουν απαλειφτεί ακόμη!
Φυσικό είναι. Δεν πατά κανείς μαγικά κουμπιά, που δείχνουν λύσεις με τρόπο αυτόματο, και ταχύ.
Οσο κι αν ενεργοποιείται η κρατική μηχανή κι όσο αίμα κι αν δώσει ο εργαζόμενος κόσμος στα πρόσω της ανάγκης, όταν το “φαλάγγι” είναι ισχυρό εκτεταμένο και βαθύ, τόσο το αποτέλεσμα θα ‘ναι αργό.
Χρειάζεται χρόνος…
Το θέμα είναι το σχέδιο, ένας σχεδιασμός, όπως όλοι σημειώνουν, ή σχεδόν όλοι, να βρίσκεται στην άκρη… Ετοιμο για ανάλογους αιφνιδιασμούς ανωτέρας βίας, ας πούμε… Και να “ανασύρεται” γρήγορα, ώστε τουλάχιστον να μην προλαβαίνει -λέμε τώρα- η δυσάρεστη έκπληξη ν’ αναπτύξει, να επεκτείνει και να εντείνει τα γνωρίσματά της!
Σύγχυση, ταραχή αγωνία, αμηχανία και πάλι απ’ την αρχή, να τρέχουν πίσω από τον αιφνιδιασμό, για να μαζέψουν τα ασυμάζευτα.
Απλά πράγματα. Αν όπως υποστηρίζεται, γνώριζαν οι αρμόδιοι εκ των προτέρων το ενδεχόμενο, μάλλον όχι το ενδεχόμενο, την επέλαση του χιονιά, μετά βεβαιότητος!!
Τώρα, τώρα περιμένουμε την οξυγόνωση του νου και της ψυχής των ταλαιπωρημένων που έζησαν τέτοιο στραπάτσιο, ευχόμενοι να ‘ναι το… τελευταίο καιρικό φαινόμενο που εισέβαλε μαινόμενο στην Αττική καθημερινότητα· και παντού της χώρας, εννοείται, στον βαθμό που διαπιστώθηκε.
