Ζητείται υπευθυνότητα

Τελικά, τούτη την πανδημία του κορωνοϊού, θα τη θυμόμαστε για πολλά πολλά χρόνια.
Εκατοντάδες – χιλιάδες θάνατοι και κρούσματα, καραντίνες, οικονομίες που “βυθίστηκαν” με τις όποιες κοινωνικές επιπτώσεις ακολούθησαν, δεν θα ξεχαστούν εύκολα.
Και πώς άλλωστε να ξεχαστούν, όταν για την ανάκαμψη, οικονομική και κοινωνική, τόσο στην Ελλάδα όσο και στις άλλες χώρες που “χτύπησε” ο ύπουλος ιός -αλλού λιγότερο και αλλού περισσότερο- θα χρειαστεί κόπος και πολλή υπομονή.
Και μπορεί ο κορωνοϊός να έφερε στην επιφάνεια τις αδυναμίες -ανά των χωρών- συστημάτων υγείας, να “δοκίμασε” τις ψυχικές αντοχές μας, να “έπαιξε” με τα νεύρα μας και τα όριά μας, να “έκλεισε” επιχειρήσεις, κατά πόσο όμως, μας “έβαλε” μυαλό στο θέμα της προσοχής και της σύνεσης που οφείλουμε σε κάθε περίπτωση να επιδεικνύουμε;
Τα νέα κρούσματα που έκαναν την εμφάνισή τους τις τελευταίες ώρες, και οι λογής – λογής συνωστισμοί, κάτι “μαρτυρούν”.
Η τυχόν επανεμφάνιση της επιδημίας, δεν θα είναι ό,τι καλύτερο, σε τούτη την δύσκολη, από πολλές απόψεις, περίοδο.
Μήπως να το σκεφτούμε -και να πράττουμε- με περισσότερη υπευθυνότητα;