» Επισημάνσεις στο συνέδριο δημοσιολόγων στα Χανιά
Νομικοί προβληματισμοί που γέννησε το ζήτημα της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών το οποίο τέθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, στο επίκεντρο της πρώτης ημέρας των εργασιών του 9ου ετήσιου επιστημονικού συνεδρίου της Ένωσης Ελλήνων Δημοσιολόγων (ΕΕΔ) που ξεκίνησε χθες στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων και ολοκληρώνεται σήμερα, Σάββατο.
Το συνέδριο, που έχει θέμα «Τα “εύθραυστα θεμελιώδη δικαιώματα και το δημόσιο δίκαιο στον αστερισμό των κρίσεων”, διοργανώνουν η ΕΕΔ σε συνεργασία με τον Δικηγορικό Σύλλογο Χανίων και την Περιφέρεια Κρήτης.
Μιλώντας με θέμα «Υποχρεωτικός εμβολιασμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Ζητήματα αρμοδιότητας», ο δικηγόρος Ηρακλείου και διδάσκων στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κωνσταντίνος Μαργαρίτης διευκρίνισε αρχικά ότι το ζήτημα του υποχρεωτικού εμβολιασμού είναι μια αρμοδιότητα που ανήκει στα κράτη – μέλη κι όχι μια, κατά βάση, ενωσιακή αρμοδιότητα.
«Ωστόσο -σημείωσε- όπως ανέφερε τον Δεκέμβριο η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν πρέπει να ανοίξει η συζήτηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο», ανέφερε, ενώ ερωτηθείς για το αν η προοπτική να περάσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο η αρμοδιότητα εντείνει τους προβληματισμούς για μια ακόμα απομάκρυνση των πολιτών από τα κέντρα λήψης αποφάσεων σχολίασε: «Αυτό είναι ένα γενικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η απόσταση ανάμεσα στους πολίτες και του κέντρου λήψης αποφάσεων και γι’ αυτό έχει τεθεί ένα ζήτημα δημοκρατικής νομιμοποίησης. Προσωπική μου γνώμη, είναι ότι αυτό παραμένει αρμοδιότητα των κρατών μελών, επομένως μόνο μέσα από μια ανοιχτή μέθοδο συντονισμού μπορεί να αποφασιστεί κάτι και άρα η πρωτοβουλία συνεχίζει να ανήκει στα κράτη».
Σε άλλη ερώτηση δημοσιογράφου για το αν η υποχρεωτικότητα καταστρατηγεί ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα ο κ. Μαργαρίτης επεσήμανε: «Οντως τίθενται κάποια ζητήματα σύγκρουσης δικαιωμάτων κι αυτά τα έχει κρίνει το ΣτΕ σε πρόσφατες αποφάσεις του, καθώς μπαίνουν ζητήματα υγείας αλλά και ακεραιότητας του προσώπου όπως και της συναινετικής συμμετοχής σε ιατρικές πράξεις. Έχουμε, λοιπόν, ένα corpus αποφάσεων και περιμένουμε κι άλλες. Θεωρώ πάντως ότι τουλάχιστον σε επίπεδο Ε.Ε. είναι δύσκολο να αποφασιστεί κάτι αμιγώς από ευρωπαϊκούς θεσμούς χωρίς την ενεργή συμμετοχή των κρατών μελών».