Στις δύσκολες αυτές ημέρες που όλοι μας δοκιμαζόμαστε από την οικονομική κρίση αναρωτιέμαι εάν οι τριακόσιοι “πατέρες” του έθνους, θα δείξουν με ουσιαστικό τρόπο την αλληλεγγύη τους στον ελληνικό λαό.
Γιατί πέρα από την “αγωνία” τους όπως την εκφράζουν στη Βουλή, υπάρχει και μία ουσιαστική πραγματικότητα και αυτό αποκαλείται έμπρακτη απόδειξη των προθέσεών τους.
Όπως τουλάχιστον αποδεικνύεται από τις φορολογικές τους δηλώσεις οι περισσότεροι ανήκουν στην κατηγορία των πλουσίων και αυτό σε καμία περίπτωση δεν είναι μομφή, όμως αναρωτιέμαι εάν σκεφθούν τώρα τις γιορτές να διαθέσουν ο κάθε ένας τη βουλευτική αποζημίωση του Δεκεμβρίου υπέρ των πολύ φτωχών συμπατριωτών μας.
Το ποσό που θα συγκέντρωναν θα ήταν 1.800.000 ευρώ και φυσικά θα έδινε τη δυνατότητα τις άγιες τούτες ημέρες σε πάρα πολλές οικογένειες να μπορέσουν να γιορτάσουν και τα παιδιά τους να χαμογελάσουν.
Με ένα πρόχειρο υπολογισμό εάν διέθεταν 600 ευρώ σε κάθε οικογένεια θα είχαμε 3000 χαρούμενες οικογένειες.
Θα περίμενα έστω και ένας βουλευτής από τον οποιοδήποτε κομματικό χώρο να σηκωνόταν στη Βουλή και να το πρότεινε.
Φαίνεται ότι είμαι πάρα πολύ ρομαντικός για να πιστεύω ότι μπορεί το ιδεολογικό πιστεύω τους να είναι υπεράνω των χρηματικών τους απολαβών.
Όταν γονατίζουν τον ταλαίπωρο ελληνικό λαό με δυσβάστακτους φόρους αρκούνται την ίδια στιγμή να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για όλους εμάς, προσπαθώντας να μεταθέτουν ο ένας τις ευθύνες στον άλλο.
Ομως σε καμία περίπτωση δεν συζητούν πως όλοι αυτοί σε προσωπικό επίπεδο θα μπορούσαν να συνεισφέρουν έστω από το περίσσευμά τους.
Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος που είναι και ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους δημοκρατικούς μας θεσμούς είναι αποκλειστική ευθύνη των βουλευτών.
Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως ο κόσμος βρίσκεται στα όριά του και αυτό που έγινε στην Θράκη όπου εξαγριωμένοι αγρότες και κτηνοτρόφοι επιτέθηκαν στον υφυπουργό κ. Σγουρίδη είναι ένα πολύ ανησυχητικό μήνυμα για τον πολιτικό κόσμο.
Επειδή εξακολουθώ να έχω ακόμα αμυδρή ελπίδα ότι θα βρεθεί έστω ένας από τους τριακόσιους να διαθέσει τη βουλευτική του αποζημίωση ώστε να μην ισχύει η φράση “όλοι είναι ίδιοι” .
Σε ενάντια περίπτωση ας προσέχουμε ποιους ψηφίζουμε