Στην Ελλάδα της αρπαχτής και της παρακμής ακόμα και ο Άγιος Βασίλης κάνει διακρίσεις, όμως, είναι τόσο εξοργιστικές που προκαλούν όχι απλά αγανάκτηση αλλά κάτι πολύ περισσότερο. Δυστυχώς υπάρχουν μόνο δύο κατηγορίες συνανθρώπων μας που όχι μόνο δεν τους αγγίζει η κρίση, αλλά απολαμβάνουν και τα πλούσια οφέλη της τάξης που εκπροσωπούν. Οι πολιτικοί και οι δικαστές οι μεν αποφασίζουν για το πόσα πρέπει να παίρνουν κάθε μήνα και οι δε με δικαστική απόφαση που παίρνουν αυξάνουν τα έσοδά τους. Το δε τραγικό που αγγίζει τα όρια του γελοίου είναι πως οι συνταξιούχοι (βολευτές) μη έχοντας συναίσθηση στο γεγονός πως με δική τους ευθύνη έχουν οδηγήσει τη χώρα στην εξαθλίωση και παρότι παίρνουν υψηλή σύνταξη σε σχέση με όλους εμάς τους πληβείους προσέφυγαν στα δικαστήρια ζητώντας αναδρομική αύξηση. Και δυστυχώς το πέτυχαν, αφού οι δικαστές τους δικαίωσαν. Μπορεί λοιπόν να συζητάμε για το πώς θα σώσουμε τις κύριες συντάξεις και να “κόψουμε” όσο λιγότερα στις επικουρικές και να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα όμως αυτό που περιλαμβάνεται σε νομοσχέδιο του Yπουργείου Οικονομικών είναι τουλάχιστον εξοργιστικό! Η διάταξη που αποκαλύπτει ο “Ελεύθερος Τύπος” προβλέπει ότι το Δημόσιο αποδέχεται δικαστικές αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου που δίνουν αναδρομική αύξηση που μπορεί να φτάσει και τα 100.000 ευρώ σε συνταξιούχους βουλευτές! Οι συντάξεις λοιπόν των βουλευτών θα πρέπει να αυξηθούν, αναδρομικά από το 2008 και να ακολουθήσουν τις μισθολογικές αυξήσεις που δόθηκαν τότε με τον νόμο 3691/08 στους δικαστικούς λειτουργούς, αφού οι συντάξεις των βουλευτών υπολογίζονται κάθε φορά με τους εκάστοτε μισθούς των δικαστών. Το ποσό θα καταβληθεί στους συνταξιούχους βουλευτές από τον προϋπολογισμό, δηλαδή από τις τσέπες μας! Επειδή η υποκρισία και η κοροϊδία περισσεύει στους κατέχοντες την εξουσία θα μπορούσαν εάν ήθελαν να ψηφίσουν νόμο στη Bουλή που οι μισθοί όλων ανεξαρτήτων των Ελλήνων θα έχουν ένα συγκεκριμένο όριο, χωρίς καμία εξαίρεση. Δεν έχουν τα δικά τους παιδιά περισσότερες ανάγκες από τα δικά μας και σε τελική ανάλυση δεν είναι δυνατόν να είμαστε εμείς και αυτοί. Αυτό ας το καταλάβουν, γιατί η αίσθηση της αδικίας είναι το πιο ισχυρό συναίσθημα που μπορεί να προκαλέσει ανεξέλεγκτες κοινωνικές αντιδράσεις, με δραματικές συνέπειες για όλους μας, πολύ περισσότερο για τους προκλητικά προνομιούχους αυτής της χώρας.
