Σε μια στιγμή που η Ελλάς, πνίγεται μες τα χρέη
κι η έρμη Οικονομία της, τελείως καταρρέει
γιατί την στραγγαλίζουνε κι εχθροί μαζί και φίλοι
κι έλειψε το χαμόγελο απ’ όλων μας τα χείλη∙
που δανεικά από παντού ζητά για να μην φτάσει
σε ‘κεινη… την επάρατη «των πληρωμών την στάση»∙
που όσοι τη δανείσανε, λιμάρουν τα μαχαίρια
και το λαιμό της σφίγγουνε και με τα δυο τους χέρια…
εφάνηκε τα Δυτικά, και στο Νοτιά μια λάμψη!
Όχι του Νίκου Φώσκολου, που έχει πια ξελάμψει (σβήσει)
αλλά του Σπύρου Φώσκολου που υπόσχεται, τα χάλια
που χ’ η Οικονομία μας, με τα «χρυσά κουτάλια!»
να τ’ αντικαταστήσουμε, γιατί «χρυσάφι μαύρο»
εντόπισε στη θάλασσα, που σαν θα τρέξει λάβρο:
Σεΐχηδες θα γίνουμε! και στον ΟΠΕΚ θα μπούμε!
Σ’ αυτούς που μας δανείσανε, Ευρώ δεν θα χρωστούμε.
Θα τρώμε και θα πίνουμε κι ως ΠΡΩΤΑ! θα γλεντούμε,
και Μέρκελ, Σόιμπλε, Λαγκάρντ, θα τους περιφρονούμε…
————————————————————————
Μέχρι που να ξυπνήσουμε γιατί… υπνοβατούμε…