Απέκτησαν ξανά µόνιµο πληθυσµό
Ζωή στα Σηµαντηριανά στα Εννιά Χωριά Κισσάµου, δίνουν µετά από πολλά χρόνια οι δύο άνθρωποι που αποφάσισαν να εγκατασταθούν µόνιµα πλέον στο χωριό.
Την ιστορία του µικρού ορεινού χωριού είχαµε την ευκαιρία να καταγράψουµε, µε αφορµή πρόσφατη επίσκεψή µας, για την διαδικτυακή εκποµπή “Γεύσεις Κρήτης”.
Για τα Σηµαντηριανά, λοιπόν, και την ιστορία τους, µέχρι να ετοιµαστεί το φαγητό, αναφέρθηκε ο επί τιµή πρέσβης κ. Βασίλειος Σηµαντηράκης µε τον οποίο είχαµε συνοµιλήσει ξανά για αυτό το χωριό τον Αύγουστο του 2004 στα “Χανιώτικα νέα”.
Ο κ. Σηµαντηράκης έκανε µια σύντοµη αναφορά στην ιστορία του χωριού και τον µακαριστό καλλιτέχνη πατέρα του βιολάτορα της περιοχής, Θοδωρή Σηµαντηράκη τονίζοντας τα εξής: «Το χωριό µας µετά το 1999 είχε µείνει ουσιαστικά χωρίς µόνιµο πληθυσµό µε µόνο τακτικό επισκέπτη για αγροτικές εργασίες και συντήρηση της οικίας µας, τον γαµπρό µου Μανόλη Παρασκάκη ο οποίος µετά το 2020 αποφάσισε να µείνει µόνιµα εδώ και µαζί µε αυτόν άλλος ένας χωριανός, ο Περικλής Σπύρου. Το χωριό µας στην ακµή του είχε 5 οικογένειες και 10 παιδιά που άλλα πηγαίναµε στο δηµοτικό σχολείο του Αγίου Αθανασίου, µεταξύ Κεφαλίου, Κουνενίου και Παπαδιανών και άλλα στο δηµοτικό του Αµυγδαλοκεφαλίου διανύοντας αρκετά χιλιόµετρα µε µονοπάτια για κονταρίδα. Ο µακαρίτης ο πατέρας µου ήταν βιολάτορας και µαζί µε άλλους καλλιτέχνες στο λαούτο διασκέδαζαν τον κόσµο όλων των Εννιά Χωριών. Από το χωριό µας πέρασε ο αµαξιτός δρόµος το 1930 επί πρωθυπουργίας Ελευθερίου Βενιζέλου. Κάτω από τον κεντρικό δρόµο τον οποίο στηρίζει πολύ καλά µια ξερολιθιά που έφτιαξαν άξιοι τεχνίτες εκείνης της εποχής και δεν έχει χαλάσει ακόµα και ούτε πρόκειται να υποστεί φθορές, είναι η βρύση, οι πλύστρες και η στέρνα του χωριού που κατασκευάστηκαν το 1954.
Την χρονολογία του χωριού δεν την ξέρουµε αλλά όταν είχε περάσει από εδώ το 1834 ο Βρετανός περιηγητής Pashley δεν υπήρχε το κάτω χωριό που βρισκόµαστε αλλά από την πάνω µεριά ένα άλλο. Όσο ήµουν στην ενέργεια έχοντας υπηρετήσει σε αρκετές πρεσβείες ερχόµουν µε άδεια στο χωριό τα Καλοκαίρια και γιορτάζαµε πανηγυρικά τον προφήτη Ηλία. Μετά που βγήκα στη σύνταξη µπορώ να απολαµβάνω το χωριό πολύ συχνά και ας έχω µόνιµη κατοικία στην Αθήνα”.
