Πήγε δοκιµαστικά για 2-3 µέρες, και µέχρι σήµερα έχει περάσει 14χρόνια από τη ζωή του µέσα στο εργαστήρι του Παχτίκου!
Ο λόγος για τον Λάζαρο Χατζηδάκη, έναν νέο σε ηλικία εργαζόµενο που συναντήσαµε στα Μαχαιράδικα και συγκεκριµένα στο τελευταίο από αυτά που λειτουργούν στην ιστορική γειτονιά της παλιάς πόλης.
Ρωτήσαµε τον Λάζαρο πώς κι αποφάσισε να µάθει αυτή την τέχνη της µαχαιροποιίας. «Μου άρεσε πάντα να δουλεύω µε τα χέρια και ξεκίνησα δοκιµαστικά για 2-3 µέρες να δω πώς µου φαίνεται.
Τελικά πέρασαν 14 χρόνια και είµαι ακόµη εδώ κάνοντας αυτό που µου αρέσει», εξηγεί στα “Χ.ν.” .
Συναντήσαµε τον Λάζαρο την ώρα που είχε ανάψει το καµίνι. «Στην κατασκευή της λαβής έχουµε τρεις επιλογές· κόκκαλο, κέρατο και ξύλο», µας αναφέρει. Όσο για το ποιο προτιµά, δεν µπορεί να ξεχωρίσει κάποιο. Σχολιάζει µονάχα πως το ξύλο είναι µάλλον το πιο εύχρηστο.
Νέοι άνθρωποι, σε τέχνες που κινδυνεύουν να χαθούν. Ό,τι πιο παρήγορο για τα Χανιά που δείχνουν να χάνουν µέρα µε τη µέρα τη φυσιογνωµίας τους.
Σε πείσµα των καιρών, ελπίζουµε πολλοί να µιµηθούν το παράδειγµα του Λάζαρου!
