Άλλη μία βαρετή μέρα. Ο «φίλος» μου, όπως κάθε μέρα τέτοια ώρα, φωνάζει για να ξυπνήσω. Τον αφήνω πάνω στο κομοδίνο και σηκώνομαι από το κρεβάτι για να πάω να πλυθώ.
Σαν υπνοβάτης σέρνομαι μέχρι το μπάνιο κι ύστερα ντύνομαι, φτιάχνω την τσάντα μου και χωρίς καλά καλά να το καταλάβω το σχολικό είναι στη γωνία και με περιμένει. Όπως και χτες. Όπως κι αύριο. Χωρίς δεύτερη σκέψη βγάζω το «φίλο» μου από την τσάντα, τον μοναδικό πιστό μου «φίλο», βάζω τα ακουστικά και αφήνω τα τραγούδια του να με ταξιδέψουν. Ξαφνικά, νιώθω πως ταξιδεύω σε άλλο κόσμο μακριά από όλη αυτή τη βαρετή καθημερινότητα.
Πάλι τσακώθηκα με τους γονείς μου… Η αφορμή; Η συνηθισμένη. Ξεπέρασα (πάλι…) το όριο στο λογαριασμού στο κινητό. «ΠΑΛΙ μ’ αυτό το μαραφέτι του σατανά είσαι; Προέκταση του χεριού σου έχει γίνει», η καθημερινή καλημέρα της μάνας μου, καθώς με ετοιμάζει για το σχολείο. Δεν μπαίνω στον κόπο να της απαντήσω, κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά και καλωδιώνομαι και πάλι. Στο δικό μου κόσμο, τον… ψηφιακό. Ο ψηφιακός μου κόσμος, ο κόσμος στον οποίο μπορώ να ξεσπάσω και να αφεθώ, ο κόσμος μακριά από αυτή τη συνηθισμένη ρουτίνα που ζω.
Ένα είναι σίγουρο. Ζω σε έναν κόσμο με όρια, με το ρολόι στο χέρι. Για τα πάντα υπάρχει ένα όριο. Όριο στην τηλεόραση, όριο στη βόλτα, όριο ακόμη και στις κακές λέξεις ανά ημέρα. Αν παραβώ τα όρια που μου ορίζουν θα έχω πιο αυστηρούς περιορισμούς. Προκαθορισμένα τα πάντα πριν από μένα, για μένα. Πρωινό ξύπνημα στις 6.30, «πρέπει να κάνεις και μια μικρή επανάληψη, διαγώνισμα γράφεις Φυσική τετραμήνου, το ξέχασες;;;», φωνάζει ο πατέρας που χει μάλλον ξεχάσει ο ίδιος πόσο αφύσικο είναι να σηκώνεσαι αξημέρωτα. Καλά, τους φυσικούς νόμους της ανάπαυσης και της παιδικής ανεμελιάς δεν τους έμαθε κανείς τους;;
Μάλλον, όχι. Με ρώτησε κανείς ποτέ γιατί κάθομαι με το κινητό μου; Όχι! Απλώς βγάζουνε συμπεράσματα. Συμπεράσματα που αδικούν και πληγώνουν… Ναι, έχω διάβασμα! Ναι, πρέπει να βοηθάω στις δουλειές του σπιτιού! Όμως έχω και προσωπική ζωή. Μα πού χώρος για αυτήν; Μετά το σχολείο μια χιονοστιβάδα από υποχρεώσεις σβήνουν κάθε ελπίδα για κάτι διαφορετικό και διασκεδαστικό. Και εφόσον δεν μου δίνεται η δυνατότητα να βγω με τους φίλους μου, έχω το δικαίωμα να μιλήσω μαζί τους έστω και μέσω του «φίλου» μου. Δώστε μου επιλογές, αφήστε με να ζήσω όπως εγώ πιστεύω, ώστε η ψηφιακή ζωή μου να γίνει πραγματική. Κλείνω για μια στιγμή τα μάτια κι η ευχή γίνεται πραγματικότητα! Τα πάντα είναι τακτοποιημένα, η μάνα δεν φωνάζει κι εγώ ελεύθερος, χωρίς περιορισμούς.
Βαθιά μέσα μου βέβαια ξέρω την πικρή αλήθεια κι ας υπερβάλλω καμιά φορά. Όλα τούτα τα ορισμένα, τα προκαθορισμένα έχουν το σκοπό τους. Δεν είναι για δέσιμο οι δικοί μου που με τρέχουν καθημερινά σαν το άλογο του ιπποδρόμου από το ένα μέρος στο άλλο. Τους καταλαβαίνω και αυτούς! Την βλέπω την αγωνία τους όταν κοιτάζονται σιωπηλά για να αποφασίσουν ποιος θα κάνει τον «κακό» αυτή τη φορά, πριν αρχίσει το γνωστό ψαλτήρι. Περίεργος και δύσκολος ο ρόλος του γονιού και όπως διάβασα κάπου –ναι, διαβάζω κιόλας δεν είμαι μόνο στο Facebook, μάνα!- δεν υπάρχει σχολή και οδηγίες χρήσης για το πώς να είσαι καλός γονιός.
Βράδιασε πάλι… Αύριο είναι Σάββατο κι όπως κάθε περιορισμένος νέος στην ηλικία μου έχω κανονίσει με τα παιδιά, μέσω Messenger φυσικά, να πάμε μία βόλτα. Μη νομίζετε, αγαπητοί μας γονείς, ότι δεν ξέρουμε αυτό που έδειξε κι η έρευνα που κάναμε στο σχολείο μας, αλλά και σε άλλα σχολεία της πόλης μας. Λίγο – πολύ όλοι μας ασχολούμαστε μια δυο ώρες τουλάχιστον με το κινητό μας κάθε μέρα. Δεν είμαστε σίγουροι αν θα μπορούσαμε να ζήσουμε τελείως χωρίς τα κινητά μας, αλλά νιώθουμε ότι μπορούμε να ελέγξουμε τη χρήση του, σε αντίθεση με αυτό που πιστεύετε εσείς οι μεγάλοι. Στην πραγματικότητα βέβαια, όλοι μας θα θέλαμε να πηγαίναμε πιο συχνά μία βόλτα με τους φίλους μας.
Δεν χρειάζεται κάποια έξυπνη εφαρμογή στο κινητό μας για να καταλάβουμε το αυτονόητο: Είναι καλύτερο από το να ’σαι όλη μέρα με το κινητό στο χέρι, να χαρείς με τους φίλους σου το ηλιοβασίλεμα από τους Τάφους των Βενιζέλων. Για να ζεις αληθινά, απεριόριστα…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΑΘΗΤΕΣ
• ΑΣΑΡΓΙΩΤΑΚΗ ΠΕΛΑΓΙΑ(Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΖΟΥΛΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ (Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΚΑΡΚΑΝΗΣ ΘΟΔΩΡΗΣ(Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΔΑΚΗ ΡΑΦΑΕΛΑ(Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΜΑΛΑΤΙΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ(Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΜΠΟΛΑΝΑΚΗΣ ΗΛΙΑΣ(Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΠΑΠΑΔΕΡΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ(Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΠΑΥΛΟΥΔΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ(Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΠΙΠΕΡΑΚΗ ΑΦΡΟΔΙΤΗ(Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΠΟΝΤΙΚΑΚΗΣ ΙΑΣΟΝΑΣ(Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΠΟΛΕΝΤΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ(Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΣΕΛΙΝΙΩΤΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ (Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΣΤΕΦΑΝΟΥΔΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ(Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΤΡΙΠΟΔΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ(Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΤΡΙΠΟΔΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ (Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΧΑΪΔΕΜΕΝΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ (Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)
• ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ(Β΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΣΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ
ΠΑΤΡΙΚΑΚΗ ΝΙΚΗ (ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ)
ΑΛΥΓΙΖΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ (ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ)
